محمدرضا خانجانی : سقوط دنباله دار بدمینتون ما ادامه دارد

حضور کمرنگ بدمینتون بازان ایرانی در رقابت های برون مرزی همچنان ادامه دارد که با این شرایط  بدمینتون ایران باز هم در رنکینگ جهانی باز هم نزول خواهد کرد. محمد رضا خانجانی یکی از همان  بدمینتون بازانی است که روند خوبی را در پیش گرفته بود اما حضور این بازیکن در رقابت های بین المللی در سال 91 تنها به شرکت کردن در یک تورنمنت کم اهمیت در عراق ختم شد تا نه تنها در رنکینگ جهانی نزول کند بلکه حتی در رده بندی آسیایی نیز گام به عقب بردارد. در حالی که بدمینتون بازان  حرفه ای به منظور حفظ و ارتقای مقام خود در رده بندی جهانی باید به طور مرتب در رقابت های معتبر بین المللی شرکت کنند خانجانی ودیگر بدمینتون بازان ایرانی تا پایان سال  در91 هیچ مسابقه بین المللی دیگری را به غیر فجر کاپ شرکت نکردند. این بدمینتون باز همچنان همانند سایر بدمینتون بازان مطرح و ملی پوش ایرانی فرصت حضور در رقابتهای بین المللی را ندارد. او که از شرایط حاکم بر بدمینتون ایران و محدودیت در اعزام تیم های ملی به رقابت های برون مرزی به شدت ناراضی است به جام جم می گوید: «فعلا هدف ما فقط رقابتهایی  است که در خود کشور برگزار می شوداما اگر شرایط بهتری برای من و سایر بدمینتون بازان ایرانی وجود داشت اکنون خودمان را فقط به رقابت های بین المللی دهه فجر که فقط سالی یکبار برگزار می شود دلخوش نمی کردیم.»
خانجانی به سقوط بدمینتون بازان ایرانی در رده بندی جهانی اشاره می کند: « در حال حاضر من در میان بدمینتون بازان ایرانی که در رده بندی جهانی حضور دارند نفر چهارم هستم. طی چند ماه اخیر سقوط دنباله دار بازیکنان ایرانی در رده بندی جهانی ادامه داشته است و فقط بدمینتون بازانی شانس این را پیدا می کنند که موقعیت خود را حفظ کنند که با هزینه شخصی راهی تورنمنت های بین المللی شوند.»
این بدمینتون باز ملی پوش اعتقاد دارد نه حتی ماه به ماه که دیگر هفته به هفته جایگاه بازیکنان ایرانی در رده بندی جهانی نازل تر می شود: « موقعیت ما هر هفته نسبت به هفته قبل بدتر می شود. اکنون کشورهایی از ما سبقت گرفته اند که قبلا در مقابل ما هیچ حرفی برای گفتن نداشتند اما اکنون از ما بیشتر پیشرفت کرده اند . برخی از این تیم های خارجی به ظاهر ضعیف به طور مرتب در کمپ ها و اردوهای منظم شرکت می کنند و به همین دلیل طی مدت زمان کوتاهی از ما جلو زدند . می ترسم زمانی برسد که ما در مقابل این تیم های سابقا ضعیف به زنگ تفریح تبدیل شویم. سقوط دنباله دار بدمینتون ادامه دارد و همه ما نگران این وضع هستیم. »
خانجانی اظهار نظر صریحی در رابطه با آینده بدمینتون ایران ندارد : « نظر خاصی درباره آینده ندارم، همه چیز خیلی واضح است اما باز هم ترجیح می دهم بازهم چیزی نگویم. بدمینتون باری هیچ کدام از بازیکنان توجیه مالی ندارد و تنها به خاطر عشقمان است که بدمینتون بازی می کنیم اما شرایط دشوار حاکم بر این رشته گاهی اوقات خیلی دلسردمان می کند. »
نفر چهارم بدمینتون ایران در رنکینگ بین المللی از زمانی می گوید که حضور در رقابت های المپیک هدف اصلی او بود:« برای هر ورزشکاری حضور در المپیک از عالی ترین اهداف محسوب می شود و من نیز چنین هدف بزرگی داشتم اما گذشت زمان که باعث شد دیگر امید چندانی به تحقق این آرزو نداشته باشم و اصلا آن را فراموش کنم چرا که در این مدت چیزهای زیادی به من ثابت شد . »
وی درباره وضع باشگاه های بدمینتون می گوید: « به بدمینتون همیشه کم لطفی می شود ، از اسپانسر و رسانه ها گرفته تا برخی از مسئولان هیچ وقت نظر مساعدی نسبت به بدمینتون نداشته اند.من هم اکنون در گاز تهران عضویت دارم و این را خوب می دانم که حتی اگر یک باشگاه برای بدمینتون وجود داشته باشد آن باشگاه با چه مشکلات حجیم و گسترده ای روبرو است. »
محمد رضا خانجانی در خاتمه می گوید: « من که امیدم را کاملا از دست داده ام . به عنوان بدمینتون بازی که سالها در سطح اول ایزان بازی کرده است باید بگویم که برای تشکیل یک لیگ تمام حرفه ای باید سال های زیادی انتظار بکشیم. شاید صد سال دیگر شاهد برگزاری یک لیگ خوب و حرفه ای در ایران باشیم.»