بهترین‌ها در بهترین شو

سه، دو، استعداد

مسابقات مربوط به استعدادیابی و بروز و نمایش هنرهای افراد مختلف در زمینه‌های گوناگون، از جمله ژانرهای برنامه‌سازی است که این روزها در دنیا با اقبال بسیار مواجه شده‌اند. برنامه‌هایی که در آنها مردم از طیف‌های مختلف جامعه هر یک در زمینه‌ای خاص، از بازیگری و نوازندگی و موسیقی گرفته تا استعدادهای عجیب و منحصر به فرد، خود را در معرض نمایش مخاطبان و داوران می‌گذارند و از آنها رای می‌گیرند. داوران این مسابقه هم عموما از میان افراد شاخص و اصطلاحا «سلبریتی»های جامعه انتخاب می‌شوند که قضاوت و داوری‌شان در مواجهه با این استعدادها و واکنش‌هایی که از خود نشان می‌دهند، جذابیت دوچندانی را به مسابقه می‌بخشد.

بهترین شو که اولین سری آن نوروز سال 96 از شبکه دو سیما روی آنتن رفت هم با همین هدف ساخته شد و البته این بار استعدادهای کودکان و نوجوانان ایران را به چالش کشید. ویدئوهای زیادی از افرادی که تقاضای شرکت در برنامه را داشتند، به دست گروه سازندگان رسید و انبوه همین ویدئوهای ارسال شده و درخواست‌های مخاطبان گوناگون برای شرکت در برنامه، این مسابقه را به سری دوم کشاند.

علیرضا آقایی، تهیه‌کننده این مسابقه تلویزیونی توضیح می‌دهد: فراخوان ساخت سری جدید، در همان فصل اول در دل برنامه گنجانده شده بود و میزان استقبال و بازخوردهای مخاطبان و نیز فیلم‌هایی که برایمان ارسال کرده بودند، ما را به ساخت سری جدید مسابقه تشویق می‌کرد. به عقیده من در سری اول بهترین شو هنوز مخاطبان خیلی با برنامه آشنا نبودند، چرا که ساعت پخش خوبی نداشت. ما در این سری به لحاظ ساختار هم به‌روزتر عمل کرده‌ایم و سری دوم بهترین شو، با سری اول آن تفاوت‌های زیادی دارد. برای ساخت این سری، 6000 ویدئو به دستمان رسید که از میانشان صد نفر را گلچین و به برنامه دعوت کردیم.

تهیه‌کننده مسابقه بهترین شو تاکید می‌کند که این مسابقه نه فقط برای مخاطبان کودک و نوجوان، که برای کل اعضای خانواده تولید شده است و می‌تواند افرادی از گروه‌های سنی گوناگون را به تماشایش جذب کند. به همین دلیل هم هست که در سری جدید و با غیبت علی فروتن از تیم داوران، ارژنگ امیرفضلی جایگزین او شده است. آقایی می‌گوید: در سری جدید سپند امیرسلیمانی هم در مقام مجری حضور دارد. در انتخاب این دو چهره سراغ افرادی رفتیم که بازیگر در مجموعه‌های خانوادگی را در کارنامه داشتند و حضورشان در این برنامه‌ها موفق بوده است.

نگاهی به آینده کودکان

محمد مسلمی یکی از سه عموی محبوب فیتیله‌ای است که سال‌هاست به همراه دو رفیق و همکار همیشگی‌اش حمید گلی و علی فروتن، مثلثی موفق را در تولید برنامه‌های مختص کودکان و نوجوانان تشکیل داده است. با این حال حضور عموهای فیتیله‌ای در قامت داوری یک مسابقه تلویزیونی و امتیاز دادن به استعدادهای شرکت‌کنندگان کوچک، اتفاق جدیدی بود که این گروه تا پیش از این تجربه‌اش نکرده بودند و حالا خوشحال هستند که بهترین شو به سری دوم پخش رسیده است.

مسلمی که در این سال‌ها به چهره‌ای آرام و در عین حال دوست‌داشتنی برای کودکان و نوجوانان ایران تبدیل شده است، درباره حضورش در بهترین شو و تغییرات سری جدید مسابقه این‌طور می‌گوید: به نظرم سری دوم بهترین شو با اختلاف از سری اول آن بهتر خواهد بود؛ چرا که این بار اطلاع‌رسانی بیشتری صورت گرفته و مخاطبانمان از نقاط مختلف کشور این امکان را پیدا کرده‌اند که شانسشان را برای حضور در برنامه محک بزنند.

مسلمی در خصوص غیبت یکی از سه ضلع مثلث فیتیله‌ای‌ها، یعنی علی فروتن در برنامه هم توضیح می‌دهد: از آن‌جا که مراحل پیش‌تولید کار کمی طول کشید، فروتن درگیر اجرای پروژه دیگری شد و به جای او از حضور ارژنگ امیرفضلی بهره بردیم.

از دیگر تغییرات سری جدید بهترین شو، اضافه شدن هر بار یک داور جدید به آن است؛ داورانی که از میان چهره‌های مختلف فرهنگی، هنری، ورزشی و دیگر عرصه‌ها انتخاب می‌شوند و در هر برنامه به عنوان داور مهمان، روی صندلی چهارم تیم داوری برنامه می‌نشینند. مسلمی در این خصوص می‌افزاید: حضور این افراد به جذابیت برنامه کمک می‌کند و از آنجا که این مهمانان از میان مشاغل و عرصه‌های گوناگون انتخاب شده‌اند، نظراتی که نسبت به شرکت‌کنندگان در برنامه دارند می‌تواند جالب توجه باشد.

به گفته مسلمی چهره‌هایی چون نیما فلاح، سحر ولدبیگی و یوسف تیموری از جمله داوران مهمان در برنامه بوده‌اند.

جای خالی درسا

این برنامه‌ساز کودک، به آینده و سرنوشت شرکت‌کنندگان در بهترین شو هم اشاره و ابراز امیدواری می‌کند: امید داریم در این تجمع و کنار هم جمع شدن بچه‌ها بتوانیم استعدادهای درست را در سراسر کشور پیدا کنیم و بعد از شناسایی‌شان، از این استعدادها در جهت اهداف مثبت سود ببریم. باید حواسمان باشد این کودکان را رها نکنیم، چرا که سرمایه‌هایی بزرگ برای فردای کشور هستند.

مسلمی از تلخی‌ها و شیرینی‌های سری اول مسابقه هم این‌طور می‌گوید: برای مثال برای من جالب بود شرکت‌کننده‌هایی را از میان مخترعان جوان و فعالان در زمینه‌های علمی و هنری دیدم که آمدند و در مسابقه شرکت کردند. در سری قبل حتی شرکت‌کننده‌ای داشتیم که بیماری اوتیسم داشت و در طول برگزاری مسابقه حتی یک کلام با ما حرف نمی‌زد. همان کودک وقتی این بار برای ضبط سری جدید آمد، دیدیم حرف می‌زند و وقتی از خانواده‌اش پرسیدیم، گفتند بهبود او نتیجه و تاثیر حضور در بهترین شوست.

این برنامه‌ساز با اشاره به خاطره‌ای غمگین می‌افزاید: ما در سری جدید، یک تالار افتخارات به برنامه اضافه کرده‌ایم و بهانه‌ای است یاد کودکانی چون درسا را زنده نگه‌داریم. او کودکی بود که در سری قبل برنامه آمد و آرزوی از نزدیک دیدن عمو فیتیله‌ای‌ها را داشت. بعد برای درمان به خارج از کشور رفت و متاسفانه او را از دست دادیم. درسا در زمان حضورش در برنامه، کتابی برایمان نوشته بود که قول دادیم آن را برای او چاپ کنیم. حالا کتاب چاپ شده و قرار است در این تالار رونمایی شود. تالار افتخارات برنامه مکانی است که در آن شرکت‌کنندگانی که در سری قبل حضور داشته‌اند و این حضور باعث تغییراتی مثبت در زندگی‌هایشان شده است را دعوت می‌کنیم و از زندگی‌هایشان می‌پرسیم.

بهترین شو، جمعه هر هفته ساعت 15 از شبکه دو سیما روی آنتن می‌رود و بازپخش آن هم ساعت 15 پنجشنبه هفته بعد خواهد بود.

از بچه‌ها انرژی می‌گیرم

سپند امیرسلیمانی، بازیگر شوخ‌طبع مجموعه‌های تلویزیونی و آثار سینمایی است که حالا در حضوری متفاوت، اجرای مسابقه‌ای ویژه کودکان و نوجوانان را عهده‌دار شده است. امیرسلیمانی که به گفته خودش از این انتخاب بسیار خشنود است، می‌گوید: مهم‌ترین دلیل اجرایم در این برنامه، حضور بچه‌ها بود. از آنجا که بچه‌ها شخصیت‌های اصلی این مسابقه هستند، این اتفاق برایم بسیار جذاب است و از آنها انرژی می‌گیرم؛ به‌طوری که گمان می‌کنم مخاطبان با دیدن برنامه به این نتیجه برسند که تاکنون مرا این‌قدر پرانرژی ندیده بودند.

نبود متن و تکیه بر اجرای فی‌البداهه از دیگر چالش‌هایی است که امیرسلیمانی در بهترین شو با آن روبه‌روست و خاطرنشان می‌کند: در این برنامه همه چیز در لحظه رخ می‌دهد. به وقتش می‌خندیم و به وقتش گریه می‌کنیم. این بازیگر با خنده تاکید می‌کند: اصولا در دنیای پشت دوربین هم ارتباطم با بچه‌ها خیلی خوب است. بچه‌ها را دوست دارم و در طول اجرای مسابقه آن‌قدر قربان‌صدقه بچه‌ها می‌رفتم که گاهی مجبور می‌شدند کات بدهند تا من کمی احساساتم را کنترل کنم!