یک فنجان چای با کارگردان مناظره‌ها

اولین مناظره‌ای که کارگردانی کردید چه بود؟

اولین مشق من در این زمینه، مناظره میان آیت‌الله مصباح یزدی و حجت‌الاسلام حجتی‌کرمانی بود که در دهه 70 روی آنتن رفت. این اولین تمرین من بود و پس از آن آموختم که چگونه یک مناظره را اداره کنم و در طول آن اصل بی‌طرفی را رعایت کرده و تحت تاثیر افراد حاضر در مناظره قرار نگیرم.

مهم‌ترین اولویت شما برای روی آنتن بردن یک مناظره خوب چیست؟

مهم‌ترین و اولین اولویت من در کار مناظره‌ها رعایت بی‌طرفی است. باید در برنامه‌های اینچنینی حق‌الناس در نظر گرفته شود. برای رسیدن به این هدف باید تیمی با تمامی دیدگاه‌ها را هماهنگ کرد و به آنها یادآور شد که هدف بزرگی را دنبال کنند.

در اولین مناظره‌های انتخاباتی سال 88 اتفاقات خوبی افتاد و تلویزیون توانست نقش اصلی خود را ایفا کند. در سال 92 در مبحث مناظره یک جهش هنری داشتیم. در کنار این جهش برنامه‌ها کاملا ملی و حرفه‌ای شد و از نظر عدالت رسانه‌ای، کاری عادلانه و خلاقانه بود. به طور کلی، در کارهای تیمی موفقیت بالاست و در چنین برنامه‌هایی باید به الگویی واحد دست یافت و زبان مشترکی به دست آورد. تا به زبان مشترکی نرسیم کار به صورت حرفه‌ای انجام نخواهد شد.

بحمدالله در دوره‌های گذشته کار مناظره‌ها نتیجه بخش بود و به همین سبب در این دوره نیز با وجود آن که بعد از 35 سال فعالیت اکنون بازنشسته هستم مرکز تولید و فنی سیما این برنامه را به من سپرد. در طول کار تمامی خواسته‌هایمان توسط مدیران مرکز انجام شد و توانستیم در دو مناظره نخست خروجی مناسبی ارائه دهیم.

مدام از کار تیمی و آموزش صحبت می‌کنید. چقدر این موضوعات برای شما اهمیت دارد و عملا چه اقداماتی انجام می‌دهید؟

به نظرم یکی از ضعف‌های ما در حوزه تولید این است که با رفتن هر یک از کارشناسان و متخصصان رسانه تجربیات وی نیز از بین می‌رود، در حالی که باید تمامی این تجربیات به صورتی ثبت و ضبط شده و در اختیار نسل‌های بعد قرار گیرد. اعتقاد دارم در هر کاری نیازمند تدوین کتابچه‌های راهنما هستیم. باید تجارب افراد ثبت و به دست نسل بعدی برسد. جوانان باید بدانند در چهار دهه گذشته از کجا به کجا رسیده‌ایم. امسال در تلویزیون فعالیت‌های بسیاری صورت گرفت و دوستانمان با تمام مشکلات و موانع توانستند تصاویری بدیع را به سراسر جهان مخابره کنند. اینها بسادگی به دست نیامده و باید وقایع نگاری شود.

برای تولیدات خود جوایزی هم دریافت کرده‌اید؟

جایزه واقعی را زمانی می‌گیرم که برنامه‌ای را روی آنتن می‌فرستم و مردم از دیدن آن لذت می‌برند. ولی به طور کلی به عنوان بهترین کارگردان تلویزیونی در حوزه ورزش چهار بار در داخل و دو بار در حوزه بین‌الملل انتخاب شدم. دو بار کارگردان نمونه ملی شدم که البته اصولا این عنوان تکرار شدنی نیست. اما بزرگ‌ترین جایزه‌ام اعتماد به من در خدمت به منافع ملی در برنامه‌هایی است که با آبروی ملی سر و کار دارد.