صدای پای بهار در قاب جادو

سالی که گذشت (1395) را در تقویم رسانه ملی شاید بتوان به نوعی سال فروغ دوباره تولیدات نمایشی و مجموعه‌های تلویزیونی دانست. در شروع سال گذشته، تولیدات نمایشی ویژه نوروز شامل «بیمار استاندارد» ساخته سعید آقاخانی از شبکه یک، «زعفرانی» به کارگردانی حامد محمدی از شبکه دو و «قرعه» اثر برزو نیک‌نژاد از شبکه سه، با حضور بازیگران متعدد و چهره‌های شناخته شده‌شان توانستند به رسم هر ساله نظر مخاطبان را جلب کنند و آنها را در طول دو هفته عید پای تماشای مجموعه‌ها بنشانند. در همان نیمه اول سال 95، مناسبت ماه مبارک رمضان را هم پیش رو داشتیم که باز ساخت مجموعه‌هایی ویژه این ایام را طلب می‌کرد،بنابراین دو مجموعه «دودکش 2»،‌ با نام تازه «پادری» ساخته محمدحسین لطیفی و «برادر» اثر کارگردان مجموعه تاریخی «کیمیا»، یعنی جواد افشار روی آنتن رفتند. با این حال دکتر مرتضی میرباقری، معاون سیمای رسانه ملی هم اسفند سال گذشته در نشستی با خبرنگاران از شیب صعودی تحقیق،‌ نگارش و تولید مجموعه‌های نمایشی جدید در پاییز و زمستان، نسبت به نیمه ابتدای سال حکایت کرد و نوید سالی پررونق را به لحاظ پخش مجموعه‌های نمایشی داد.

در نیمه دوم سال با توجه بیشتر مدیران به ساخت مجموعه‌های نمایشی، این تولیدات مسیری سریع‌تر از گذشته را طی کردند و در شش ماه پاییز و زمستان تولیداتی تازه روی آنتن شبکه‌های مختلف سیما رفتند؛ مجموعه‌هایی چون پریا، ماه و پلنگ، هشت و نیم دقیقه، چرخ فلک، آرام می‌گیریم، روزهای بی‌قراری و پرستاران همه مجموعه‌هایی خانوادگی ـ اجتماعی محسوب شده و از داستان‌هایی ملموس و خانواده‌پسند هم برخوردار بودند؛ اتفاقی که به نوعی می‌تواند یادآور سال‌های اوج و درخشش مجموعه‌های نمایشی سیما باشد.

حالا، سالی تازه از راه رسیده است و خبرهایی که از کلید خوردن و ساخت مجموعه‌های مختلف برای این سال نو به گوش می‌رسد، نوید سالی پربار و با تولیداتی متنوع را می‌دهد. ما هم چون دیگر مخاطبان سیما، چشم‌انتظار سالی تازه برای قاب جادو می‌مانیم.

زهرا غفاری