زود بود، خیلی زود

حسن جوهرچی مهربان بود و ساده بود و محجوب بود و صمیمی بود و مردم‌دار بود و بشدت ماخوذ به حیا. از بازی‌ها و ادا و اصول‌های مرسوم دنیای بازیگری چیزی نمی‌دانست؛ به تعبیر بهتر، نمی‌خواست که بداند. کمتر نشانی از نخوت برآمده از شهرت می‌شد در او سراغ گرفت. دو بار به طور ویژه مخاطبمان بود. مرتبه اول، سال 93 و به سبب گفت‌وگو درباره سریالی که روی آنتن تلویزیون داشت. با این‌که پشت فرمان بود اما شاید بیشتر از نیم‌ساعت ماشین را کنار زد و به سوالات متعدد پاسخ داد. از سریال «در پناه تو» گفت و محمد منصوری؛ کاراکتری که به اوج محبوبیت در جامعه رساندش. نقبی هم به نقش‌های تاریخی‌اش زد؛ از بهزاد سریال «او یک فرشته بود» هم سخن گفت. در واکنش به این پرسش که چرا به جایگاه واقعی‌اش در بازیگری نرسیده و به نوعی در زیر سایه کاراکتر محمد منصوری مانده؛ گفت که از سینما پیشنهاد زیادی داشته در آن ایام، اما ترجیح داده که در تلویزیون بماند تا روی پرده نقره‌ای گیتار بزند یا هندی برقصد. صبوری کرد و پاسخگوی تمام پرسش‌ها شد.

مرتبه دوم اما همین امسال بود؛ تاریخ تولدش را که دانستیم تماس گرفتیم تا با این بهانه، میزبانش شویم و گپ و گفتی صمیمانه با او داشته‌ باشیم. باز هم با گشاده‌رویی دعوتمان را لبیک گفت و آمد. نشان به آن نشان که از سر تصویربرداری یک پروژه در قزوین آمده بود تا خیابان میرداماد تهران برای آن‌که وفای به عهد کرده باشد. آمد؛ خسته، شکسته، کمی آشفته اما همچنان خوش‌تیپ بود و البته با اخلاق. بر عکس غالب هم‌صنف‌هایش، چهره‌اش از سن و سالش پیشی گرفته بود و بیشتر نشان می‌داد. باز هم صبوری کرد. خسته بود، خسته.

روز گذشته که خبرش رسید به رحمت خدا رفته است؛ ورای تأثر فقدان یک هنرمند، غم دیگری هم بر دل‌ها نشست. حسن جوهرچی هنوز برای رفتن خیلی جوان بود؛ 50 سال هم نداشت. زود رفت، خیلی زود.

مرحوم جوهرچی برای شاه‌نقشش در سریال «در پناه تو» بی‌اغراق بت طیف وسیعی از جوانان دهه 70 بود؛ چه آنانی که می‌خواستند شبیه او باشند و چه کسانی که در دل آرزو داشتند کسی مانندش را از آن خود کنند. جوان خوش‌تیپ، موقر، مودب، محبوب و سر به زیر سه دهه قبل می‌توانست یکی از بهترین بازیگران تمام تاریخ تلویزیون و حتی سینمای ما بشود، که نشد. هرچه هست او برای همیشه ماندگار و جاودان شده است بابت سال‌ها هنرنمایی‌اش در عالم هنر و صد البته به سبب حسن‌رفتار و نیکومنشی و مردم‌داری‌اش.

مرحوم حسن جوهرچی برای پرشمار مخاطبانی، همچنان محمد منصوری است؛ موقر و مودب و سر به زیر و خجالتی و خوش‌تیپ البته. این دنیای بی‌وفا این روزها چقدر بی‌وفاتر شده است.

محسن محمدی

دبیر گروه رادیو و تلویزیون