« میان این روزها ایستاده ام » در ایستگاه پایانی

به گزارش جام جم آنلاین فرهاد درودگر با نگاهی متفاوت زندگی داوود میقانی یکی از آزادگان سرافراز هشت سال دفاع مقدس را روایت می کند که چگونه با فراگیری ورزش جودو در دوران اسارت به بالاترین افتخارات در این ورزش دست می یابد. متن زیر گفتگو با کارگردان « میان این روزها ایستاده ام » است.

چرا سینمای دفاع مقدس را انتخاب کردید؟

سینمای دفاع مقدس سینمای بیانگر حقیقت است و حقیقت هرگز بدون مخاطب نمی ماند. سینمای دفاع مقدس یکی از گونه های سینمایی است که همیشه حرف تازه و ناگفته های زیاد برای بیان دارد و ابعاد وسیعی در ذاتش نهفته است.

و چرا داوود میقانی؟

داوود میقانی از جمله آزادگانی است که اسوه امید و پشتکار است. درطول این مدت بارها به سراغش می‌رفتم و با اوگفت‌و‌گو می‌کردم تا بدانم چه نقطه عطفی در زندگی اش وجود دارد ودرنهایت متوجه شدم نقطه عطف زندگی اش پشتکار و ناامید نشدن هایش است. او معتقد است اگر افقی داشته باشی، محال است که به آن افق نرسی. چون زمانی خودش می‌گفت که محال است زنده بمانم. همه فکرم این بود که یک روز عراقی‌ها ما را خواهند کشت و در آن روز حداقل من دو عراقی را بکشم. و در چه شرایطی در نور کم، با تغذیه بد، و درحمام. اگر عراقی‌ها می‌دانستند، زنده نمی‌ماند.

آیا سینمای دفاع مقدس توانسته است تمام حقایق جنگ را بیان کند؟

هرگز. چون هنوز ناگفته های زیادی موجود هست که باید به آنها پرداخت. من به عنوان فیلم ساز سعی کردم سوژه های کمتر گفته شده را پیدا کنم و با نگاهی متفاوت آن را روایت کنم.

طرز ساخت فیلم شما با فیلم‌های پست مدرنیستی و ضد روایت مشابهت دارد.بنابراین وقتی فیلم به پایان می‌رسد، پروسه ساخت فیلم همچنان ادامه دارد؟

بله دقیقاً. یعنی با پایان فیلم به نظر می‌رسدکه فیلم ادامه دارد. زیرا زندگی حاج داوود میقانی ادامه دارد. یعنی هنوز برای تکمیل فیلم تلاش می‌کنیم.

بنابراین پایان مشخصی ندارد. اما آیا آغاز مشخصی دارد یا خیر؟

ببینید در نخستین پلان فیلم تلاش کردیم فردی راکه از روستایی به جنگ رفته وحال به همان روستا بازگشته، نشان دهیم. حاج داوود خودش می‌گوید:«مثل من آدم‌های زیادی وجود داردو تنها ویژگی این است که در سختی این ورزش را آموخته است.» بنابراین ما درساخت فیلم این مسأله را درنظرگرفتیم. بنابراین روایت درروایت، ویژگی این فیلم است. درحالی که پلان پایانی فیلم است که او را با لباس اسارت نشسته و تصور می‌کند دوربین خاموش است و در آنجا از سختی‌های شکنجه می‌گوید. زیرا ما در فرآیند فیلم مدام از اسارت می‌گوییم اما صحنه‌ای ازاسارت نداریم. این نما را کاملاً ناخودآگاه برداشت کردیم و تیتراژ روی حرف‌های ناگفته اش از اسارت نوشته می‌شود. اما اوهنوز سخن می‌گوید، به همین دلیل هم روایت‌ها بی‌پایان می‌ماند.

در جام در آفساید هم همین دیدگاه را داشتید؟

دقیقاً. شما نگاه کنید سوژه "جام در آفساید" متعلق به 30سال قبل است ولی نه تنها فراموش شده بود بلکه کسی نیز به آن نپرداخته بود. جام در آفساید نشان دهنده بخشی از تلاش های مظلومانه ورزشکاران ما در میادین بین المللی است.

دلیل علاقه شما به سینمای مستند چیست؟

مستند سازی شغل من نیست. شوق من است. میان این روزها ایستاده ام در بخش بین المللی جشنواره سینما حقیقت روایتی از سال ها صبر و استقامت قهرمانانی است که جشنواره سینما حقیقت از 14 تا21آذرماه در سینما چهارسو میزبان علاقه مندان سینما و جویندگان حقایق ناب به روایت سینماگران است.
عوامل تولید مستند «میان این روزها ایستاده ام» عبات است از: کارگردان: فرهاد درودگر، مشاور کارگردان: ابواافضل جلیلی، تهیه کننده: علی محمد ذالفقاری، نویسنده: باقر سروش، مدیر تصویر برداری: بهروز بادروج، تدوینگر: رویا پاشاکی، صدابردار: امیر صالحی، صداگذار: نوید سالاری، تصحیح نور و رنگ: یحیی علیی، دستیار و برنامه ریز: نجمه گودرزی و مشاور امور رسانه ای: احمد افروز