رئیس بیمارستان فارابی در گفت و گو با جام جم آنلاین مطرح کرد؛

شایع ترین بیماری چشمی ایرانیان چیست؟/ هشدار به دیابتی ها

هر واقعه‌ای برای روایت و در یاد ماندن نیاز به عناصر دراماتیک دارد. عناصری که از دل وقایع برای شخصیت‌ها رخ بدهد، با جان مخاطبان گره بخورد و در خاطرشان بنشیند و عاشورا سرشار است از این وقایع. جنس سوگی که کهنه نمی‌شود و دامنه داغش آنقدر وسعت دارد که تا انتهای تاریخ از یاد هیچ حق‌شناس راستینی نمی‌رود. هیچ واقعه دیگری در طول تاریخ این‌طور برای قومی مصیبت بار رقم نخورده است. نوزادی که در آغوش پدر طعمه تیر می‌شود. دستی که از بین می‌رود، چشمی که دیگر نمی‌بیند و جوانی که پرپر می‌شود. عاشورا بعد از گذشت چیزی نزدیک به 1400 سال هنوز از زخمی که بر دل‌ها نشانده خون تازه می‌جوشاند.
کد خبر: ۹۵۵۲۲۶
روایت‌هایی که از دل سوگ محرم می‌جوشد

صحبت از درام و عناصر دراماتیک شد و چه عرصه‌ای را می‌توان بهتر از هنر برای روایت یافت؟ وقایع گوناگون وقتی در قاب هنر می‌نشیند و با نمایش درهم آمیخته می‌شود، تاثیری دوچندان پیدا می‌کند و مجالی تازه برای روایت می‌یابد. هنرمندان مختلف از نویسنده و خطاط و تصویرگر تا سینماگر و مجموعه‌ساز تلویزیونی و شاخه‌های دیگری از هنر هر کدام به نوبه خود بیان بخش‌هایی از این روایت را برگزیده‌اند و کوشیده‌اند سوگ عظیم این ماه را در قالب آثار خود بگنجانند. در این میان در عالم سینما و مجموعه‌های تلویزیونی هم آثار خوبی ساخته شده و به معرض تماشای مخاطبان گذاشته شده است که در این میان «روز واقعه» اثر برجسته شهرام اسدی و به نویسندگی بهرام بیضایی و «مختارنامه» ساخته داوود میرباقری را به عنوان شناخته شده‌ترین این آثار می‌توان یاد کرد. آثاری که بارها به معرض تماشا در آمده و هم به لحاظ ساختار نمایشی و هم نوع روایت نمره قبولی را کسب کرده‌اند.

اما عنصر دیگری هم در میان این دو اثر مشترک است. این‌که هر دو به بیان جنبه‌ای فرعی از این روایت عظیم پرداخته و آن را دستمایه داستان خود قرار داده‌اند. هم عبدالله نصرانی روز واقعه (با بازی علیرضا شجاع‌نوری) و هم مختار ثقفی مختارنامه (با بازی فریبرز عرب‌نیا) هر دو از غایبان اصلی روز عاشورا و تنها شنوندگان روایت این مصیبت عظیم بوده‌اند. احتمالا این غیبت و دور ماندن از فضای این دو شخصیت، در بیان تاثیرگذارتر این روایت برای مردم هم به کمک آمده و موجب شده مخاطبانی که در طول این سال‌ها و تنها گوش به گوش و سینه به سینه، شنوندگان و بینندگان قیام عاشورا بوده‌اند، همدلی و نزدیکی بیشتری را با این دو احساس کرده و با دقتی افزون در درک پیام عاشورا و وظیفه نهاده شده بر دوش این شخصیت‌ها سعی داشته باشند.

این رویکردی است که به نظر می‌رسد می‌تواند مجدد در ساخت آثار بعدی هم، چه در سینما و چه در تلویزیون مورد توجه قرار بگیرد. عظمت و تعدد شخصیت‌های حاضر در قیام عاشورا و وسعت نگاه ناظران آن، به‌قدری هست که بتوان هنوز از دل این واقعه روایت‌های تازه استخراج کرد و از زاویه دیدی جدید و به دور از تکرارگویی در تبیین قیام عاشورا سعی داشت. همچنین این قضیه به لحاظ ساختار و دوری گزیدن از موانع ساخت هم می‌تواند کمکی برای سازندگان آثار باشد. نگرانی نمایش یا عدم نمایش چهره نورانی معصومان در روایت‌های تاریخی و حساسیت‌های دقت نظر در کلام این بزرگان و رعایت سیره ایشان، در صورت توجه به روایت‌های فرعی کمرنگ خواهد شد و اجازه می‌دهد با حساسیتی کمتر (و البته همچنان با صرف دقت و وسواس) سعی در ساخت این آثار شود و برای مخاطبان روایت‌هایی تازه از این قیام بزرگ شرح داده شود.

به هر حال محرم است و محرم داغی است که کهنه نمی‌شود. امید است سهم فرهنگ و هنر کشور هم در روایت این واقعه، سال به سال پربارتر از قبل باشد و باز هم شاهد تولیداتی شاخص و قابل توجه در این عرصه باشیم.

زهرا غفاری

رادیو و تلویزیون

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها