در نگاه اول شاید کمی عجیب و غریب به نظر برسد، ولی در کشور چین کمونیست بیش از 3000 ایستگاه رادیویی وجود دارد که فعالانه به کار خود ادامه می‌دهند و شنوندگان خاص خود را دارند. یکی از دلایل ازدیاد ایستگاه‌های رادیویی را باید در جمعیت کلان این کشور آسیایی جست‌وجو کرد. چین با بیش از یک میلیارد و 350 میلیون نفر جمعیت، لقب پرجمعیت‌ترین کشور جهان را دارد.
کد خبر: ۸۷۶۷۲۵
چین؛ وفور ایستگاه‌های رادیویی

تنوع فرهنگی و زبانی در چین هم عامل مهم دیگری برای کار و فعالیت ایستگاه‌های مختلف رادیویی است. بخش مهمی از این ایستگاه‌ها، برنامه‌هایشان را به زبان‌های محلی پخش می‌‌کنند. نکته مهم در ارتباط با رادیو در چین این است که تمام ایستگاه‌های فعال آن دولتی است و بخش خصوصی هنوز نتوانسته رادیوی خصوصی در این کشور راه‌اندازی کند.

این در شرایطی است که دولتمردان چینی چند سال است سیاست درهای باز اقتصاد را در پیش گرفته‌اند و بخش خصوصی داخلی و خارجی، نقش مهمی در اقتصاد (و حتی سیاست) کشور ایفا می‌کند. برای مثال، صنعت سینمای چین در حال حرکت به سمت اقتصاد آزاد و همکاری با هنرمندان خارجی و بین‌المللی است. با این حال، نسیم تغییرات و اصلاحات هنوز به رادیوی کشور نوزیده است. ایستگاه پخش مرکزی مردمی که به نام رادیوی ملی چین (CNR) هم مشهور است، رادیوی اصلی این کشور آسیایی است که دفتر و مرکز آن در شهر پکن قرار دارد. برنامه‌های 24 ساعته این ایستگاه متنوع است و شامل اخبار و تحلیل‌های روز و برنامه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، ورزشی، اقتصادی و هنری می‌شود.

نکته جالب درباره این ایستگاه اصلی رادیویی چین این است که شروع فعالیت آن سال 1940 در شوروی (سابق) بوده است. حزب کمونیست چین که در آن زمان روابط خوبی با حزب کمونیست شوروی داشت، مسئول برنامه‌های این رادیو بود. به صورت طبیعی، برنامه‌های چند ساعته این رادیو اختصاص به اخبار و مبارزات انقلابی چینی‌ها علیه استعمار و سلطه‌گری داشت. این رادیو از سال 1949 برنامه‌هایش را از یکی از شهرهای چین پخش کرد و از همان زمان، میزان پخش برنامه‌هایش به 15 ساعت در روز افزایش پیدا کرد. مائو تسه تونگ، رهبر انقلاب چین در آن ایام تاکید داشت که تمام شهروندان چینی برنامه‌های این رادیو را گوش کنند و آن را یک وظیفه ملی و میهنی اعلام کرد. رادیوی ملی چین در حال حاضر 10 شبکه دارد که به تفکیک برنامه‌ها پرداخته و شامل شبکه‌های اخبار، اقتصادی و موسیقی است.

هم این رادیو و هم بقیه ایستگاه‌های رادیویی چین در کنار پخش برنامه‌های چینی‌زبان اهمیت زیادی هم به قوم‌های کوچک مثل مغولی، تبتی، کره‌ای، قزاقی و اویگور می‌دهند.

این در حالی است که برخی منتقدان هنری عقیده دارند دولت مرکزی چین در این ایستگاه‌های رادیویی برای خود تبلیغات می‌کند و برنامه‌های این ایستگاه‌ها بیان‌کننده مسائل و مشکلات اقلیت‌های قومی و نژادی این کشور نیستند، اما مسئولان و برنامه‌سازان رادیویی در چین، این ادعای منتقدان و مخالفان را رد کرده و می‌گویند این برنامه‌ها با همکاری عناصر بومی همین مناطق تهیه و پخش می‌شود.

مترجم: کیکاووس زیاری

جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها