سرویس بهداشتی، دستشویی، W.C، توالت، مستراح، مبال، آبریزگاه، مبرز، آبخانه، دست به آب، ادبخانه و به هر نام دیگری که خوانده شود، نقشی حیاتی در زندگی بشر دارد؛ آن قدر حیاتی که هر انسان به طور متوسط 3 سال از عمرش را در آن به خوبی و خوشی بگذراند و باز به آن میزان مهم و حیاتی در فرآیند زندگی و سلامت آدمی است که کشورهای توسعهنیافته سالانه 2 تا 7 درصد از تولید ناخالص ملی خود را صرف توسعه و تجهیز ناوگانش کنند و ایضا در کشور پیشرفتهای چون استرالیا، نرمافزاری به عنوان نقشه ملی توالت عمومی برایش آمده تا ملت باخبر شوند از نزدیکترین توالت پیرامون خود و ساعت کارش و امکاناتش، خاصه برای کودکان و معلولان.