اعتراف‌های یک روزنامه‌‌نگار چاق

به گزارش جام جم، اگر بخواهم صادق باشم این هفته از استرس رژیم، مدام در حال غذا خوردن بودم؛ هم غذا و هم تنقلات و میان وعده‌های پرکالری؛ به عبارتی شاید دو برابر روزهای معمولی کالری خواری کردم! بالاخره لحظه موعود فرا رسید و در یک روز بارانی به کلینیک تغذیه رفتم.

شاید باور نکنید اما سبک غذا خوردنم به حدی افتضاح است که حد ندارد. بعد از اندازه‌گیری قد و وزن و نیم ساعت مشاوره تازه فهمیدم چقدر خوش شانسم که فعلا بیماری خاصی ندارم؛ قد 165 و وزن 79 کیلو و 200 گرم و یک شیوه غذاخوردن وحشتناک با وجود زمینه ژنتیک دیابت در خانواده مادری.

من اصلا اهل صبحانه خوردن نیستم چون معمولا شب‌ها تا دیروقت کار می‌کنم و طبیعتا صبح دیر از خواب بیدار می‌شوم که زمان خوردن ناهار است تا صبحانه! نکته بسیار مهم این که به گفته خانم توکلی نخوردن صبحانه یکی از دلایل چاق شدن است آن هم به دو دلیل مهم؛ نخست این که متابولیسم بدن را تنظیم می‌کند و باعث فعال شدن کارخانه بدن شده و دوم این که در وعده ناهار باعث پرخوری می‌شود. به عبارتی هیچ یک از متخصصان تغذیه حذف یک وعده غذایی را برای کاهش وزن توصیه نمی‌کنند و هر سه وعده باید در برنامه غذایی روزانه افراد با هر وزنی وجود داشته باشد.

فرض کنید فردی صبحانه نخورد؛ خب با این کار یک وعده غذایی اش حذف می‌شود و هنگام ناهار بیش از فردی که صبحانه کاملی خورده است، گرسنه خواهد شد. بنابراین خیلی تند و با عجله غذا می‌خورد و چون ولع زیادی برای خوردن دارد بیشتر و بیشتر می‌خورد و حجم زیادی از کالری را در مدت زمان کوتاهی وارد بدنش می‌کند؛ ضمن این‌که این اقدام اشتباه باعث می‌شود پیش از احساس سیری، غذای بیشتری بخورد و دچار اضافه وزن شود.

شاید باور نکنید اما ناهار خوردن هم برایم چندان مهم نیست چون معمولا در طول روز خودم را با خوردن مواد غذایی پرکالری مثل شکلات و گز و چیپس و قهوه شیرین و سیب زمینی سرخ کرده و... سیر می‌کنم تا این که حوالی بعدازظهر غول اشتهایم بیدار شود و بالاخره شب حدود ساعت 10 تا 11 به حدی شام می‌خورم که توان نفس کشیدن ندارم. یعنی در یک وعده غذایی همه وعده‌هایی را که نخوردم جبران می‌کنم آن هم نه یک شام معمولی بلکه در 80درصد موارد غذاهای رستورانی در کنار یک تا دو لیوان نوشابه. البته خوشحال بودم که نوشابه زیرو یا همان بدون قند چاق کننده نیست در حالی که به گفته مشاور تغذیه ام باید با این باور غلط خداحافظی کنم چون هم باعث افزایش اشتها و پرخوری می‌شود و هم قدم به قدم به پوکی استخوان نزدیکم می‌کند. ناگفته نماند اهل خوردن میوه و لبنیات هم نیستم، روزانه اصلا آب نمی‌خورم مگر احساس تشنگی شدیدی داشته باشم و فعالیت بدنی که دیگر حرفش را نزنید! به گفته خانم توکلی، این شیوه غلط زندگی و غذاخوردن نادرست قرار نیست یکباره تغییر کند بلکه مرحله به مرحله اصلاح می‌شود.

اولین قدم برای رسیدن به وزن ایده‌آل خواب کافی شبانه، صبح زود بیدار شدن، خوردن صبحانه، ناهار، شام و میان وعده طبق یک رژیم غذایی اصولی است.

قدم بعدی پیاده روی روزانه آن هم 40 دقیقه در روز و استفاده از دمنوش‌های گیاهی است که گویا قرار است جلوی اشتهای کاذبم را بگیرند و جایگزین خوبی برای قهوه‌های پر از شکر من می‌شوند.

اگر بخواهم صادق باشم بدون شک رژیم گرفتن لااقل برای من چالش بسیار بزرگی است بویژه وقتی به برگه رژیم و وعده‌ها نگاه می‌کنم. البته همسر جان معتقد است این برنامه غذایی یک هفته‌ای نه تنها سخت نیست بلکه با یک تنوع غذایی مناسب همه گروه‌های غذایی را در بر گرفته و محال است احساس گرسنگی کنم، اما به هر حال من برای پشت سر گذاشتن این چالش نیاز به انگیزه‌های قوی دارم؛ از حمایت خانواده و دوستان گرفته تا اراده بزرگوار و ترازوی محترم... هفته آینده تجربیاتم را درباره این رژیم غذایی لاغری با شما در میان می‌گذارم.