پیش از آنکه آفتاب بستنی زمین را در دست بگیرد و از پشت کوه تا دوردست دشت را لیس بزند، بیدار می‌شوند؛ شب که می‌رسد و آفتاب نگاه از زمین می‌گیرد، هنوز بیدارند؛ زیر نور فانوس، یا کنار هیمه آتشی، دورتادور یکدیگر، صمیمی و مهربان، با لبهایی خندان و چشمهایی پرفروغ. عشایر قشقایی را می‌گویم که زندگیشان را بر بالین طبیعت، روی دستهای خاک، در مجاورت قلب زمین، زیر سایه بی‌منت یک یا چند درخت، همنشین رگهای یک رشته باریک یا پهن رودخانه‌ای پهن می‌کنند و در دنیای سرعت و مدرنیته، آرام و با طمأنینه، زندگی سنتی خود را پیش می‌برند.
کد خبر: ۷۱۸۴۹۵
زندگی بر بالین طبیعت، روی دستهای خاک |مجموعه‌عکس|

جام جم سرا: می‌گویند گوش زن‌هایشان از زمزمه درخت و باد، رمزی عاشقانه می‌گشاید، حس مرد‌هایشان کوچک‌ترین نوازشهای نسیم را می‌شناسد و با بداخلاقیهای تندباد آشناست و نبض آسمان در دستانشان است؛ همه، سختی را به جان می‌خرند و از آن آسایش می‌سازند. آنها، مهر، محبت، عشق، همکاری، همراهی را خوب می‌شناسند؛ و اگرچه تمام زندگی مادیشان در کومه‌ای، درون چادری جمع شود، برای گسترۀ صفا و یکرنگیشان گنجایش دست‌ها و آغوش یک دنیا هم کم است. هرچند که امروز از ایل بزرگ قشقایی، جز چند دسته کوچک باقی نمانده است. تصاویری از زندگی آن‌ها را به تماشا بنشینید. (متن: ف.حسامی/عکس: عباس محمدی/مهر)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۲
زهرا از همدان
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۱۲ - ۱۳۹۳/۰۶/۲۷
۰
۰
چقدر متن زیبا بود!! توصیف های قشنگی بود ازطبیعت و صفا و صمیمیت و آرامش ایل قشقایی! عكسها هم كه عالی!
فرانك
Iran, Islamic Republic of
۰۱:۰۹ - ۱۳۹۳/۰۶/۲۸
۰
۰
خیلی زیبا. هم عكس و هم متن با اون تشبیه زیبای بستنی

نیازمندی ها