کِیف معتادان با پول‌های یارانه کوک است

جام جم سرا: متمکن‌ها این پول را خرج کردند و حتما نفهمیدند خرج چه شد، دست به دهان‌ها هم یا این پول را خرج قبض آب و برق و گاز و تلفن کردند یا آن را گذاشتند روی اجاره خانه و تقدیم صاحبخانه کردند. ضعیف ترها هم حتما این پول را داده‌اند بابت بدهی‌ها و صاف کردن حساب‌های دفتری و یک دسته از این گرفتاری‌ها.

اما معتادان سرپرست خانوار که نه کار دارند و نه سرمایه و نه اعتبار، پول یارانه را خرج چاق کردن بساط اعتیادشان کرده‌اند و اعضای خانواده را گذاشته‌اند با شکم‌هایی گرسنه، صاحبخانه‌ای که جوابشان کرده و امورات خانه‌ای که لنگ مانده.

از وقتی پرداخت یارانه‌ها باب شد، این 45 هزار و 500 تومان به‌ظاهر ناچیز برای بسیاری از معتادان منبع مطمئن و مستمر درآمد شد، پول‌هایی که کمی از دغدغه‌هایشان بابت تامین هزینه‌های خرید مواد می‌کاهد و کیفشان را تاحدی کوک می‌کند.

پس یارانه‌ها تاکنون برای معتادان سرپرست خانوار نوعی سورچرانی بوده، در حالی که یارانه‌ای که دود می‌شود حق زن و فرزندانی است که دستشان به جایی نمی‌رسد و در وانفسای زندگی بجز این مبالغ اندک راهی برای تامین هزینه‌ها ندارند.

اما در هیاهوی اخبار سیاسی و در سایه اقتصادی که می‌کوشد هر طور شده از رکود خارج شود، کمتر به این یارانه‌های غیرهدفمند فکر می‌شود، در حالی که عمیق شدن اعتیاد سرپرست خانوار با این پول‌های باد آورده در یک‌سوست و خانواده‌های مستاصل فاقد منبع درآمد در سویی دیگر.

تاکنون صدای اعتراض این زنان و کودکان به جایی نرسیده، اما بهتر است حالا این صدا به گوش مسئولان برسد.

گرچه تاکنون شواهد نشان داده حتی شناسایی افراد متمکن برای دولت کار آسانی نیست و به احتمال زیاد شناسایی سرپرستان بی‌کفایت نیز برایش به مراتب سخت‌تر است، اما عقل حکم می‌کند برای رسیدن یارانه‌ها به دست افراد نیازمندی که سرپرستی معتاد دارند، تلاش شود.

این که نام و نشانی همه معتادان در دسترس سیستم‌های دولتی نیست و اثبات بد خرج شدن یارانه‌ها نیز دشوار است، واقعیت کنونی کشور ماست، اما از راه‌های مختلفی می‌توان این موضوع را پیگیری کرد.

مثلا می‌شود از سازمان‌های مردم‌نهاد که در حوزه حمایت از خانواده‌های معتادان فعالیت می‌کنند، کمک گرفت و اسامی بدسرپرست‌ها را پیدا کرد.

یا از مراکز ترک اعتیاد که از نحوه خرج شدن یارانه معتادان باخبرند، کمک خواست. علاوه بر این، می‌شود سیستمی را طراحی کرد تا خانواده‌های معترض به شیوه خوداظهاری از وضع خود گزارش ارائه دهند و مستنداتی را عرضه کنند تا سرپرستی که یارانه را خرج مصرف مواد می‌کند، از سرپرستی خلع شود.

به هر یک از این راه‌ها می‌شود فکر کرد، اما اگر فکری به حال پول‌هایی که سوخت می‌شود نشود، یارانه‌ای که قرار بود صرف بهبود شرایط عمومی زندگی شود باز هم خرج خرید مواد و نشئگی عده‌ای می‌شود.

مریم خباز - گروه جامعه