پیرچشمی‌؛ پیش از سالمندی می‌آید

پیرچشمی به معنای کاهش تدریجی توانایی عملکرد چشم جهت تمرکز روی اشیای نزدیک است. این اختلال معمولاً از سن 40 سالگی شروع می‌شود.پیرچشمی زمانی مشخص می‌شود که فرد می‌خواهد در فاصله نزدیک به مطالعه بپردازد. این اختلال براحتی بوسیله عدسی‌های مطالعه معمولی یا استفاده از عینک یا لنزهای تماسی قابل درمان است. بعلاوه می‌توان از جراحی نیز جهت درمان استفاده کرد.

چشمان پیر

دکتر رحمت سخنی در مورد پیرچشمی ‌می‌گوید: با افزایش سن یک‌سری تغییرات در چشم به وجود می‌آید و سخت‌تر شدن عدسی به بروز پیرچشمی منجر می‌شود. زمانی که عدسی قدرت انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهد نمی‌تواند تغییر ضخامت دهد، در نتیجه قادر به متمرکز ساختن مطلوب پرتوهای نوری حاصل از اشیای نزدیک نخواهد بود و در نتیجه تصاویر حاصله تار خواهند شد.

شما به پزشک نیاز دارید

اگر شدت اختلال به حدی باشد که فرد نتواند در فاصله نزدیک مطالعه کند یا کارهای ریز را آن‌گونه که می‌خواهد انجام دهد یا این‌که کیفیت تصاویر به حدی باشد که انگیزه فرد را جهت انجام کارها کاهش دهد باید به پزشک مراجعه کند. این اختلال نیز از طریق انجام معاینات بالینی پایه‌ای چشم قابل تشخیص است و تشخیص معمولاً توسط متخصص صورت می‌گیرد. علاوه بر تشخیص، پزشک می‌تواند اقدامات درمانی مورد نیاز را نیز توصیه نماید.
روش‌های تشخیصی متفاوت بوده و با استفاده از ابزارهای خاصی صورت می‌گیرد، به گونه‌ای که به کارگیری همه آنها مهم است زیرا می‌تواند در درمان تأثیرگذار باشد.
دکتر سخنی توصیه می‌کند اگر فردی از عینک یا لنزهای تماسی استفاده نمی‌کند، هیچ مشکل چشمی ندارد و دارای شانس کمی جهت ابتلا به بیماری‌های چشمی است، باید بین سن 20 تا 29 سال حداقل یک‌بار، بین 30 تا 39 سال حداقل دو بار، بین سن 40 تا 64 سال هر 2 تا 4 سال و بالای 65 سال  هر  یک تا 2 سال جهت معاینات چشمی به متخصص مراجعه کند.
اگر فردی از عینک یا لنز استفاده می‌کند نیز باید معاینات در فواصل کمتری صورت گیرد، اما در صورت وجود هرگونه علامت یا مشکل چشمی حتی در صورت انجام معاینه در همین اواخر باز باید جهت معاینه مجدد به پزشک مراجعه شود و به عنوان مثال وجود تاری دید ممکن است بیانگر علامتی باشد که نیاز فرد به تغییر عینک یا لنز را مطرح سازد.
روش‌های درمانی شامل استفاده از عینک، لنزهای تماسی، لنزهای مطالعه و روش‌های جراحی می‌باشد. اگر فرد تا قبل از بروز پیرچشمی هیچ مشکلی نداشته است می‌توان فقط با استفاده از لنزهای مطالعه، جهت مطالعه درمان را انجام داد، ولی این روش درمانی باید حتماً زیر نظر پزشک باشد. اما اگر فرد به علت آستیگماتیسم، دوربینی یا نزدیک‌بینی از عینک یا لنز تماسی استفاده می‌کند، لنزهای مطالعه به تنهایی کافی نیستند و باید از عینک‌های مخصوص استفاده کرد که شامل عینک‌های دوکانونی یا سه‌کانونی، لنزهای تماسی دوکانونی، لنزهای تماسی یک‌دیدی معمولی و اصلاح‌شده استفاده شود.
روش‌های جراحی نیز وجود دارند که لیزیک (LASIK) یکی از آنهاست.

محافظت از چشم‌ها

اگرچه پیرچشمی قابل پیشگیری نیست اما با انجام اقدامات خاص می‌توان از چشم‌ها  و بینایی محافظت نمود: انجام معاینات منظم و مناسب چشمی توسط پزشک،  کنترل بیماری‌های زمینه‌ای نظیر مرض قند و فشار خون که روی بینایی آثار سوء دارند،  مراجعه سریع و به موقع به پزشک در صورت بروز علائمی نظیر کاهش یکباره بینایی در یک چشم، تنبلی یکباره یا تاری دید چشم‌ها، جرقه‌های نوری، لکه‌های سیاه در میدان دید و هرگونه علامت دیگر، استفاده از عینک‌های با شماره درست که مستلزم انجام معاینات منظم توسط پزشک است و استفاده از نور کافی و مناسب.

>> جام جم/ چاردیواری