خبری خوش برای بانوان

واکسن سرطان سینه ساخته شد

اولین تصویر در ذهن بیشتر کسانی که نام سرطان پستان را می‌شنوند، زن‌هایی هستند با رنگ پریده و سرهای طاس‌شده از شیمی‌درمانی که تیزی تیغ جراحی و قطع عضو سرطانی را تجربه کرده‌اند، اما در ذهن دکتر لعبت گرانپایه، جراح عمومی که بیش از 15 سال است در حوزه این نوع سرطان، کار و پژوهش می‌کند، سرطان پستان، این همه تلخ نیست.
کد خبر: ۵۶۴۰۶۳

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران معتقد است دانش ایران در درمان سرطان پستان، چیزی از دانش جهانی کم ندارد و تنها مساله ای که باعث می شود زنان ایرانی بیشتر از زنان دیگر نقاط دنیا دچار قطع عضو در این نوع سرطان شوند، تشخیص دیرهنگام بیماری است که علتش، بی توجهی زن ها به معاینه ماهانه و مراجعه نکردن شان به پزشک است.

چرا آمار سرطان بویژه سرطان پستان در کشورمان رو به افزایش است؟

سرطان پستان در همه جای دنیا رو به افزایش است و کشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست. علت این پدیده، تغییر شرایط زندگی زن هاست برای مثال بیشتر از گذشته سیگار می کشند، تغذیه نادرست دارند بویژه این که از فست فود ها و مواد غذایی دیگری که روغن های مضر، مواد افزودنی و نگهدارنده دارد، استفاده می کنند.

آنها، نسبت به گذشته دیرتر ازدواج می کنند یا باردار نمی شوند یا دیر باردار می شوند. در حالی که خطر ابتلا به سرطان در زنانی که پس از سی وپنج سالگی باردار می شوند دو تا سه برابر زنانی است که در سن پایین باردار شده اند.

از دیگر مواردی که نسبت به گذشته تغییر کرده، این است که زنان نسبت به گذشته بیشتر در معرض اشعه های کیهانی قرار دارند چون لایه ازن آسیب دیده است.

همچنین یکی از پدیده های بسیار خطرناک که اخیرا رایج شده مصرف هورمون هاست. زن ها این روزها شغل های پر استرس تری دارند، حتی گاهی برای انجام مسئولیت هایشان نیاز به شب بیداری دارد. این شرایط باعث می شود آنها در جوانی دچار یائسگی زودرس شوند و پزشکان برای آنها هورمون درمانی را تجویز می کنند. در حالی که این نوع درمان هم، خطر ابتلا به سرطان پستان را بیشتر می کند.

خطر ابتلا به سرطان در زنانی که بیش از ده سال از قرص های ضدبارداری استفاده کنند نیز جدی تر است. زنان در صورت مصرف این نوع داروها باید گاهی به سیستم هورمونی پستان استراحت بدهند یعنی معمولا نباید بیش از دو سال به صورت دائم این قرص ها را مصرف کرد و باید در طول دوره مصرف شان، بین شش ماه تا یک سال مصرف قرص را قطع کنند و از روش های دیگر جلوگیری استفاده کنند.

همان طور که اشاره کردم تغییر شرایط زندگی که به افزایش سرطان منجر می شود فقط مختص ایران نیست و در همه جای دنیا وجود دارد، اما در کشور ما و دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه، سن ابتلا به سرطان پستان نسبت به کشورهای غربی پنج تا 10 سال پایین تر است.

ورزش هم یکی از عوامل محافظت کننده است. زنان بی تحرک بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. به طور کلی هر فردی چه زن و چه مرد باید دست کم نیم ساعت در روز تحرک داشته باشد.

فرض کنیم من دچار این نوع سرطان شده ام و به شما مراجعه کرده ام. چند درصد شانس بهبود کامل دارم؟

پاسخ به این پرسش نسبی است. اگر فردی در فواصل منظم، خود را معاینه کند و ماموگرافی یا سونوگرافی یا دیگر آزمایش های را انجام دهد، سرطان بسرعت تشخیص داده می شود و شانس بهبود کامل شان افزایش می یابد.

بیماری سرطان اگر در مرحله صفر و یک باشد یعنی اندازه توده سرطانی در حد میکروسکوپی باشد و ما در ماموگرافی آن را به شکل توده های بسیار کوچکی می بینیم، امکان بهبود کامل او بیش از 90 درصد است.

اگر فردی تحت نظر نباشد و با علائم بیماری مواجه شود به معنی آن است که دست کم پنج، شش سال از شروع بیماری اش گذشته است و بنابر این دوره درمانش دشوارتر می شود.

طول هر یک از این دوره ها چقدر است؟

هر خانمی از بیست سالگی باید هر ماه پس از پایان عادت ماهانه، خودش را معاینه کند. از بیست تا بیست وپنج سالگی باید هر سال یک بار به پزشک جراح برای معاینه مراجعه کند و از بیست وپنج سالگی، این دوره شش ماهه می شود.

از چه سنی ماموگرافی ضرورت دارد؟

ماموگرافی از سی وپنج سالگی به بعد ضرورت دارد، اما پیش از سی وپنج سالگی، معمولا از سونوگرافی یا ام آرآی بیشتر استفاده می شود.

حالا به عنوان یک بیمار، بهترین حالت این است که از کجا فرآیند درمان را آغاز کنم.

براساس اندازه توده و اندازه پستان فرد، ممکن است بشود عضو را حفظ کرد و بخشی از آن را برداشت یا احتمال دارد پستان به طور کامل برداشته شود. پس از آن هم بر اساس پاسخ پاتولوژی، ادامه درمان شاید با شیمی درمانی، رادیوتراپی و مصرف هورمون باشد.

آیا سن در افزایش یا کاهش شانس بهبود، تاثیرگذار است؟

سن مهم نیست. نوع درمان بر اساس میزان پیشرفت تومور مشخص می شود. در زنان جوان چون تومور جوان تر است سرعت رشد افزایش می یابد. از سوی دیگر بافت پستان در زنان جوان متراکم تر و سفت تر است و احتمال دارد که نتوانند توده را تشخیص بدهند.

برخی بیماران بر این باورند که شیوه درمان سرطان پستان در کشور ما هنوز با علم روز دنیا منطبق نیست؛ چون امروزه در بیشتر کشورهای توسعه یافته برداشتن کامل پستان کمتر رخ می دهد. در حالی که در ایران بیشتر زنانی که دچار این نوع سرطان می شوند، ناچارند عضو را به طور کامل از دست بدهند.

علتش این است که بیماران در مراحل پیشرفته بیماری به ما مراجعه می کنند و سیستم غربالگری حرفه ای نداریم که زنان را ملزم کند هر شش ماه یک بار با پزشک خود ملاقات داشته باشند. مساله دیگر فاکتورهای نژادی و ژنتیک است. زنانی که پستان های بسیار بزرگ یا بسیار کوچک دارند معمولا برای جراحی حفظ پستان شرایط مشکل تری دارند و جراحانی که تجربه کمتری دارند، ترجیح می دهند عضو را حذف کنند تا حاشیه هایش سالم بماند و عود زودرس برای بیمار رخ ندهد؛ ولی اگر شرایط بیمار مطلوب باشد و تشخیص بموقع، پزشک ترجیح می دهد پستان را حفظ کند.

در مواردی که مبتلا به بیماری باردار باشد چطور؟

در این باره هم منع پزشکی داریم و باید حتما پستان را برداریم، چون در حاملگی، رادیوتراپی ممنوع است.

چه مدت پس از قطع عضو، می توانید از جراحی های ترمیمی استفاده کنید؟

معمولا پس از یک سال ـ که خیال مان از عود نکردن مجدد بیماری راحت شد ـ جراحی ترمیمی انجام می دهیم.

همیشه برای ترمیم از پروتز استفاده می کنید؟

خیر. ما می توانیم با استفاده از عضله و چربی جدار شکم، عضو را از نظر ظاهری بازسازی کنیم و به شکل اول بازگردانیم.

با توضیحات شما، این شایعه که برخی خیال می کنند اگر برای درمان مشکل شان به کشوری دیگر بروند ممکن است عضوشان را از دست ندهند، درست نیست؟

به هیچ وجه درست نیست. دانش ایران در حوزه سرطان پستان منطبق با دانش جهانی است. چه بسا بیمارانی که برای گذراندن دوره درمان به کشورهایی مانند آمریکا، کانادا و آلمان می روند و گرچه پستان شان برداشته نمی شود، اما بیماری مدت کوتاهی بعد عود می کند.

اکنون در کشور ما حتی جراحی آنکوپلاستیک انجام می شود، یعنی بیمارها می توانند همزمان با جراحی توده سرطانی، جراحی زیبایی پستان هم داشته باشند برای مثال آن را کوچک کنند.

وقتی پستان به طور کامل برداشته می شود دیگر امکان برگشت بیماری وجود ندارد؟

در آن موضع احتمال بازگشت بیماری کم است، اما احتمال دارد بیماری از راه خون به مناطق دیگر بدن سرایت کرده باشد. جراحی نوعی پاکسازی موضعی است و پس از آن فرد باید شیمی درمانی و رادیوتراپی شود.

معمولا اگر بیماری تا پنج سال پس از جراحی هیچ مشکلی پیدا نکرد احتمال عود کمتر از 10 تا 20 درصد می شود، اما هیچ وقت نمی توانیم به بیمار با اطمینان بگوییم که کامل بهبودی یافته است. همیشه باید بیمار را تحت نظر داشته باشیم.

برخی بیماران اعتقاد دارند شیمی درمانی فقط در صورتی تاثیرگذار است که موها بریزد. این اعتقاد درست است؟

این تصور درست نیست؛ البته شیمی درمانی معمولا با ریختن موها همراه است، اما در برخی انواع سرطان ها که نوع تهاجم بالا نیست، شیمی درمانی های خیلی قوی استفاده نمی شود، اما نریختن موها به معنای ناقص بودن درمان نیست.

اگر خانمی تاکنون خودش را معاینه نکرده، توصیه شما این است که خودش معاینه اش را آغاز کند یا ابتدا به پزشک مراجعه کند؟

از دیدگاه من بهتر است ابتدا به پزشک مراجعه کند و شیوه صحیح معاینه را یاد بگیرد، اما به هر حال باید هر شش ماه یک بار از سوی جراح وضع سلامتش را بسنجد. ماموگرافی و سونوگرافی هم فقط در صورت توصیه پزشک لازم است.

آیا توده های چربی یا کیست در پستان، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد؟

خیر. به هیچ وجه، اما ابتلا به سرطان های رحم و تخمدان خطر دچارشدن به سرطان پستان را هم بالا می برد. جالب است بدانید حتی در کسانی که بستگان شان به سرطان روده بزرگ مبتلا بوده اند، شانس ابتلا به سرطان پستان بالاست. همچنین احتمال ابتلا به این نوع سرطان در فرزندان مردانی که سرطان پستان گرفته اند تا 70 درصد افزایش پیدا می کند.

جام حم /مریم یوشی زاده

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۳
ناهید قراخانی
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۰۶ - ۱۳۹۳/۰۴/۱۰
۰
۰
بسیار عالی..................................................................................................................................................................
hani
Iran, Islamic Republic of
۱۸:۲۳ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۰
۰
۰
سلام خسته نباشید ببخشید من 23 سال دارم و بافت سینه ام منراكم به دلیل تغییرات فیبروكیستیك هست میخواستم بدونم ممكنه بگید ایا واقعا به سرطان انقدر نزدیكم كه تو تمام سایتا این طور نوشته.
Fahim
-
۱۷:۲۰ - ۱۳۹۵/۰۸/۱۸
۰
۰
سلام خسته نباشین من مجرد هستم و ۳۸ سالمه از همون دوران بلوغ علائم سرطان سینه رو داشتم یعنی هم توده سفت هم یك اندازه نبودن سینه ها و هم فرو رفتگی نوك .ولی تا الان هیچ مشكلی نداشتم . ولی همیشه منتظر بروز بیماری بودم.ممكنه با وجود داشتن همه علائم ، سرطان نباشه؟

نیازمندی ها