موج ایرانی در ورزشگاه آزادی

«... نگاه کنید؛ جنسیت‌های مختلف، زن و مرد، سنین مختلف، نوجوان و جوان و میانسال و پیر و کهنسال، اصناف مختلف، از دانشجو و طلبه و استاد دانشگاه و معلم مدرسه و دانش‌آموز و کارگر و کشاورز و بازاری و بقیه اصناف گوناگون مؤمن در سرتاسر کشور، در بسیج عضویت دارند، شرکت دارند؛ یعنی هیچ مرزی از جهت صنفی وجود ندارد، هیچ مرز جنسیتی وجود ندارد، هیچ مرز قومی و زبانی وجود ندارد. الان در همین جمع، ترک و کرد و لر و فارس و بلوچ و بقیه اقوام ایرانی حضور دارند. در سرتاسر کشور هم همین‌جور است..» اینها بخش‌هایی از صحبت‎های حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای در آذرماه سال 89 است. زمانی که 110 هزار بسیجی از سراسر کشور در شرق تهران دور هم جمع شده بودند تا عید غدیر را در کنار رهبر انقلاب جشن بگیرند. رهبر انقلاب هم انصافا در این مراسم سنگ تمام گذاشته و سخنرانی مفصلی هم ایراد کردند.

دیوارِ 250 هزار نفری در مرزهای شرقی

اگر بخواهیم از سال 89 به عقب‌تر برویم، دومین تجمع بزرگ انسانی سال 77 و این بار هم مشابه
سال 65 برای دفاع از تمامیت ارضی و در برابر چشم دشمن خارجی برگزار شده تا وحدت نیروهای داخلی را در برابر دشمن خارجی به رخ بکشد تا چشمش در بیاید. این بار اما قضیه کمی جدی‌تر و کلاسیک‌تر از تجمع 110 هزار نفری سال 89 بسیجیان در شرق تهران بود. 250 هزار نیروی نظامی در شرق کشور یک دیوار تشکیل دادند تا ابهت وحدت و قدرت و هماهنگی‌شان، برق از سر دشمن بپراند. احتمالا حالا دیگر فهمیده‌اید که قضیه مربوط به چیست. زمانی که تعدادی از دیپلمات‌های ما در کنسولگری مزارشریف به شهادت رسیدند و حالا ایرانی‌ها در شرق کشور اردو زده بودند تا اگر تصمیم به گرفتن حال از دشمن خارجی گرفته شد کم نگذارند. بماند که در نهایت با تصمیمات اتخاذ شده در سطوح بالاتر، تصمیم این شد که به همین صف کشیدن 250 هزار نفر بسنده شود و باقی فشارها از مجاری دیپلماتیک وارد شود. به قول پرویز پرستویی در فیلم «موج مرده»، مشت زدن به غول آهنی آمریکایی‌ها در خلیج‌فارس با ما و استفاده‌اش پای میز مذاکره برای دیپلمات‌ها! بین خودمان بماند از این قضیه یک فیلم هم ساخته شده که توی این مدت چند باری هم از تلویزیون پخش شده؛ بله «مزارشریف» را می‌گوییم به کارگردانی حسن برزیده.

ارتش 100 هزار نفره زنان در آزادی

فروردین دو سال قبل بود که تصویری از رهبر انقلاب در استادیوم یکصد هزار نفره آزادی منتشر شد. این گردهمایی صد هزار نفره زنان که کل فضای استادیوم را پر کرده بودند به مناسبت میلاد حضرت زهرا(س) و در 30 مهر 1376 اتفاق افتاد. یک سال قبل از مانور قدرت نیروهای مسلح در مرزهای شرقی. حضرت‌آیت‌ا... خامنه‌ای در این گردهمایی هم مشابه همه گردهمایی‌های گذشته سمت و سوی اصلی چنین تجمع‌هایی را به سمت فرهنگ بیگانه توصیف کرده و انتقادات جدی به مساله حقوق زن در فرهنگ‌ غربی مطرح کردند. بین خودمان بماند، این وسط جملات و صحبت‌های مهمی هم در دفاع از حقوق زنان در جامعه وقت ایران مطرح کردند که اگر همان جملات را بدون ذکر گوینده آنها جلوی مدافعان لیبرال حقوق زنان بگذارید، دست و سوت و کف و هوراست که حواله شما می‌کنند به دلیل ذهن فرهیخته و روشنفکری که در دفاع از مساله زن دارد.

200 هزار نفر کنار اتوبان

تجمع 200 هزار نفری نیروهای زمینی و هوایی ارتش در نزدیکی کوشک نصرت‌آباد قم در سال 75 هم از دیگر سلسله مانورهای قدرت و وحدت بود. منطقه‌ای که امروز بین اتوبان تهران-قم و قم-گرمسار قرار گرفته است. طبعا در آن سال‌ها هنوز از اتوبان قم-گرمسار خبری نبوده! این تجمع در قالب مرحله نهایی یک رزمایش کاملا نظامی و کلاسیک برگزار شد. ارتش برای برگزاری این مانور عظیم نظامی بخش قابل توجهی از ساز و برگ‌ها و یگان‌های کلاسیک نظامی خودش را کشانده بود به بیابان‎های نصرت‌آباد قم. از توپ و تانک و نفربر زرهی بگیرید تا هواپیما و هلی‌کوپتر. یکی از به‌یادماندنی‌ترین تصاویر سان دیدن‌های نظامی بعد از انقلاب هم در همین مراسم رقم خورده. حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای سوار بر یک جیپ نظامی و در معیت تعدادی از فرماندهان نیروهای مسلح در جاده‌ای که روی رمل‌های کویر کشیده شده بود مشغول سان دیدن از هزاران نفر نیروی نظامی بودند که رنج رزمایش را به جان خریده‌اند تا نعمت امنیت در زمین و هوا و دریا برای مردم ایران محقق شود.

سپاهیان 100 هزار نفری محمد(ص)

و اما اولین نمونه یک تجمع با تعداد نفرات بالا که به نوعی نطفه این قبیل مراسم‌های آیینی هم محسوب می‌شود مربوط به همان مراسمی است که در سال 65 و برای گرفتن حال صدام حسین برگزار شده است. زمانی که برای زهر چشم گرفتن از دشمن خارجی آن‌سوی مرزهای غربی کشور، مسؤولان تصمیم گرفتند با یک فراخوان عمومی و نمایش قدرت، یک اعزام صد هزار نفری را به جبهه‌های جنگ رقم بزنند.

مراسمی با حضور صد هزار رزمنده اتفاقا مشابه مراسم امروز در ورزشگاه آزادی برگزار شد و بلافاصله از همان جا هم عازم جبهه شدند. جالب است که آیت‌ا... خامنه‌ای در آن زمان هم در این مراسم حضور داشتند و به عنوان رئیس‌جمهور وقت در آن سخنرانی کردند.

سپاه محمد^(ص) می‌آید ...

محمود ظهیرالدینی از عکاسان خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) در آن زمان از کسانی است که در مراسم سال 65 ورزشگاه آزادی حضور داشته و بعضی از عکس‌هایی که ما امروز از آن مراسم می‌بینیم تصاویری هستند که ظهیرالدینی عکاسی کرده است. او درباره این مراسم به جام‌جم می‌گوید: «من از قبل هم به جبهه می‌رفتم بعضی اوقات در قامت یک عکاس و بعضا هم در قامت رزمنده. در مورد این مراسم هم برای من جالب بود که به چنین برنامه‌ای بروم.»

این عکاس کهنه‌کار جنگ و دفاع مقدس درباره فضا و حال و هوای این مراسم هم می‌گوید: «مقرر شده بود تمام نیروهایی که از شهرهای مختلف به جبهه اعزام می‌شوند به تهران بیایند و در یک نقطه جمع شوند و از آنجا به جبهه بروند. رزمنده‌های بسیاری از نقاط کشور در این اعزام سراسری حضو داشتند. رژه‌ رفتند و نمایش قدرتی اجرا کردند و از همانجا هم به جبهه اعزام شدند.»

وقتی از ظهیرالدینی درباره انگیزه و جهت اصلی چنین مراسمی پرسیدیم جواب داد: «دشمن در مقاطعی از جنگ خیلی وحشی شده بود و افسارگسیخته عمل می‌کرد. رجزخوانی می‌کرد. نگاهش این بود که دیگر نیرویی به جبهه نمی‌آید و این را توی رسانه‌های خودش هم اعلام می‌کرد مثلا در رادیو عراق هم این را می‌گفتند. سپاه محمد(ص) را می‌توان یک نمایش قدرت برای پاسخگویی به این شبهاتی دانست که دشمن به افکار عمومی داخل پمپاژ می‌کرد. این‌که بداند این کشور هنوز نیروی مدافع دارد و هرچند، چند سال از جنگ گذشته است اما هنوز برای دفاع از مرزهای کشور، داوطب و نیروی رزمنده وجود دارد. جهت اصلی این حرکت متوجه دشمن بعثی بود.»

ظهیرالدینی در بخش‌های دیگری از گفت‌وگویش یاد کسانی را می‌کند که از دوستان و آشنایان او بودند و از همانجا با او خداحافظی کردند و اسلحه به دوش گرفتند و راهی جبهه شدند. کسانی که ظهیرالدینی در آن تجمع برای آخرین مرتبه آنها را از نزدیک دید و بعدها نام‌شان رفت توی لیست شهدا تا روزی مثل امروز یادی از آنها بکنیم و نام و خاطره‌شان را دوباره زنده کنیم. کسانی که تن به خواست و اراده دشمن ندادند و حتی آن هنگام که قرار به مُردن شد، تصمیم گرفتند ایستاده بمیرند.