راه رفتن برلبه باریک

مدیران، مسئولان و سازندگان آثار تلویزیونی می‌دانند کوچک‌ترین اشتباه در رسانه فراگیری مثل تلویزیون گاه آن‌قدر بزرگ و چشمگیر می‌شود که دیگر نمی‌شود به مدد توجیه آن را رفع و رجوع کرد. اتفاقی که برای عوامل فیتیله افتاد، کم و بیش چنین مشخصاتی دارد. خطایی انجام شده و مدیران و سازندگان برنامه هم به خطای پیش آمده صحه گذاشته‌، عذرخواهی کرده‌ و درصدد دلجویی برآمده‌اند. خود این اتفاق نشانگر این واقعیت است که صدا‌وسیما دیگر نمی‌خواهد اشتباهات پیش آمده را نادیده بگیرد و از کنار آن به‌راحتی بگذرد. همین موضوع اتفاق بزرگی برای رسانه است. این‌که مدیران رسانه می‌کوشند بیش از پیش سلیقه و نظر مخاطب را در برنامه‌های مختلفی که می‌سازند، لحاظ کنند. آنها که برنامه عذر‌خواهی فیتیله‌ای‌ها را دیدند با روی دیگر برنامه‌سازی برای تلویزیون هم آشنا شدند. این‌که چقدر برنامه‌سازی کار پرزحمت، طاقتفرسا و در پاره‌ای اوقات غیر‌قابل پیش‌بینی است. این‌که هر چقدر هم برنامه پر‌مخاطب و محبوبی داشته باشی اگر حریم‌ها و ظرایف را رعایت نکنی امکان سقوط هست طرفه آن‌که هر چقدر بیشتر برنامه‌ات در اوج باشد این سقوط دردناک‌تر خواهد بود. با این وجود رسانه به همان اندازه که در تنبیه مسببان این اتفاق جدی بود به همان اندازه هم تلاش کرد تا مجالی را برای عمو فیتیله‌ای‌های دوست‌داشتنی فراهم سازد تا مخاطبان با کار سخت آنها و البته حرف‌های آنها درباره این پیشامد هم آشنا شود.

دو: شبکه اچ‌دی مستندی پخش کرد به نام «حیات در رگ‌های سرد». اگر تیتراژ ابتدایی این اثر را نبینید و بعضی از اسم‌هایی که به مناطق و خزندگان ایران اشاره دارد، وجود نداشت؛ قطعا فکر می‌کردیم این اثر ساخته یکی از کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی جهان است‌. معمولا یک مستند خوب محصول پژوهش و نگاه دقیق سازنده است‌. به اینها اضافه کنید که یک مستند به مدد صبر و تحمل مشقات زیاد سازندگانش، دیدنی می‌شود و مستند حیات در رگ‌های سرد ساخته فتح‌الله امیری دقیقا برآمده از چنین نگاهی است‌. این مستند به‌خوبی زندگی چند گونه از خزندگان ایران را به تصویر می‌کشد و این تصویر آن‌قدر جذاب، متفاوت و باور‌پذیر است که مخاطب مشکل‌پسند این سال‌ها تا انتها آن را دنبال کند. چیزی که در این مستند کاملا مشهود است این‌که فتح‌الله امیری، سازنده این مستند وقت و انرژی زیادی برای شکار لحظات دیدنی زندگی خزندگان گذاشته و از این مصاف هم با دست پر بیرون آمده است. در فیلم صحنه‌ای وجود دارد که تقریبا برای اولین‌بار در جهان تصویربرداری شده است و آن تصویر شکار پرنده توسط ماری است که به‌خوبی استتار کرده است. امیری با همین مستند نشان داده که چقدر ظرفیت‌های مستند را می‌شناسد و چقدر خوب می‌تواند آن را در مرحله اجرا عملی کند. مستند در تلویزیون کم‌کم دارد جایگاهی را که مستحق آن است پیدا می‌کند. این را به فال نیک بگیریم.

مهدی غلامحیدری / دبیر قاب کوچک