همه در رختکن گریه می کردیم

بزرگ‌ترین حادثه تلخ زندگی عادل غلامی را به تعبیر خودش، اشتباهات داوری در بازی‌های جام جهانی جوانان رقم زده است. جایی که او به همراه تیمش یک باخت تلخ را تجربه کرد: ما در مرحله مقدماتی با نتیجه 3 بر 2 به هلند باختیم. یک بازی سخت و نفسگیر بود. گیم پنجم حتی امتیازها به 28 کشیده شد و ما نتیجه را 26 به 28 واگذار کردیم. اگر این بازی را می‌بردیم به جمع 4 تیم برتر دنیا می‌رفتیم.

غلامی این باخت را بیشتر بدشانسی می‌داند و نتیجه اشتباه داور: اشتباهات داوری همیشه هستند اما گاهی این اشتباه سرنوشت یک تیم را به طور کلی عوض می‌کند. اشتباه داوری در این بازی در گیم آخر باعث شد که نتیجه به نفع هلندی‌ها تغییر کند. بعد از پایان بازی آنقدر ناراحت بودیم که همه با هم در رختکن گریه می‌کردیم. ما
2‌سال تمام در اردوی تیم ملی به سختی تمرین کرده و آمده بودیم که نتیجه بگیریم، اما نشد. فکر می‌کنم برای بیشتر بچه‌ها این تلخ ترین حادثه ورزشی باشد.امسال اما برای عادل غلامی، سالی سرشار از موفقیت بوده. به همین خاطر هر چه قدر بیشتر به حادثه فکر می‌کند، بیشتر به یاد نایب قهرمانی آسیا می‌افتد: برای اولین بار بود که تیم ملی بزرگسالان ایران به فینال جام ملت‌های آسیا راه پیدا می‌کرد. قهرمان نشدیم اما همین که به فینال رسیدیم برای ما دستاورد بزرگی بود. بهترین حادثه‌ای که در زندگی ورزشی برایم اتفاق افتاده همین است.