در ازدواج، پیدا کردن همسر مناسب یک مساله‌ای مهم است و آزمایش‌های قبل از ازدواج مساله‌ای دیگر. شما فکر می‌کنید نتایج آزمایش‌های قبل از ازدواج تا چه اندازه مهم است؟ آیا ممکن است نتایج این آزمایش‌ها مانع ازدواج شما شوند؟ اصلا این آزمایش‌ها برای چه هستند؟ اگر می‌خواهید جواب این سوال‌ها را بدانید و باورهای نادرست خود را اصلاح کنید بهتر است به خواندن این مطلب ادامه دهید.
کد خبر: ۲۹۹۷۰۵

چرا قبل از ازدواج خونمان را آزمایش می‌کنند؟

بعضی از مردم بر این باورند که آزمایش خون قبل از ازدواج برای این است که ببینند گروه خونی شما و همسرتان سازگار است یا خیر. با وجود این که سازگاری گروه خونی در صورت حاملگی به شما کمک می‌کند، ولی جزو آزمایش‌های معمول قبل از ازدواج نیست زیرا در هر صورت هنگام وقوع حاملگی، گروه خونی کنترل می‌شود. ازدواج فردی از یک گروه خونی با فرد دیگری با همان گروه خونی یا هر گروه خونی دیگر، کاملا بلامانع و قابل قبول است. بدفهمی دیگر این است که بعضی‌ها فکر می‌کنند آزمایش خون برای این است که معلوم شود شما و نامزدتان با یکدیگر وابسته نیستید.

در بیشتر کشورهای دنیا، آزمایش خون استاندارد قبل از ازدواج شامل بررسی از نظر بیماری‌های سیفلیس و سرخجه است. در نقاط اندکی از جهان آزمایش ایدز نیز انجام می‌شود. در ایران آزمایش خون قبل از ازدواج برای بررسی ابتلا به سیفلیس و تالاسمی (کم‌خونی)‌ است. چرا خون فقط برای بعضی بیماری‌ها آزمایش می‌شود.

علت این که آزمایش سیفلیس انجام می‌شود این است که اگر این بیماری قبل از ازدواج تشخیص داده شود، فرد مبتلا می‌تواند خود را معالجه کند و از انتقال بیماری به همسر خود جلوگیری کند. به علاوه، تشخیص و درمان سیفلیس در خانم‌ها می‌تواند از انتقال این بیماری به جنین و عوارض آن هنگام حاملگی جلوگیری کند. بدین‌ترتیب، انتقال این بیماری کنترل می‌شود. وقتی این برنامه در سال‌های 1930 و 1940 در ایالات متحده آغاز شد، سیفلیس و سایر بیماری‌های منتقل‌شونده از راه جنسی به خصوص در شهرهای بزرگ بسیار شایع بودند. در آن زمان، نگرانی بسیاری در زمینه پیشرفت این بیماری در بین مردم وجود داشت. کشف آزمایش خونی که می‌توانست مواجهه قدیم یا جدید با این بیماری را نشان دهد، منجر به برنامه‌های غربالگری گسترده‌ای شد و برای کسانی که قصد ازدواج داشتند نیز مورد استفاده قرار گرفت. در صورت وجود شواهدی از عفونت، قبل از ازدواج فرد مبتلا درمان می‌شود.

با وجود این‌که سرخجه در بالغان یک وضعیت جدی محسوب نمی‌شود، اما برای جنین در حال رشد بسیار مهم است، به خصوص در 3 ماهه اول. این بیماری با اختلالات شدید هنگام تولد همراه است. شناخت زنانی که نسبت به این بیماری ایمنی ندارند (یعنی قبلا مبتلا نشده‌اند یا واکسن نزده‌اند) می‌تواند نشان دهد که به چه کسانی باید قبل از حاملگی واکسن تزریق کرد و از خطرات احتمالی به جنین جلوگیری کرد. اگر خانمی نسبت به این بیماری ایمنی نداشته باشد و قبل از حاملگی هم واکسن نزده باشد، باید از او بخواهیم به افرادی که احتمال می‌رود این بیماری را داشته باشند، نزدیک نشود. به همین دلیل، غربالگری خانم‌ها از نظر ایمن بودن در مقابل این بیماری قبل از ازدواج مفید به نظر می‌رسد. البته با وجود واکسیناسیون نوزادان در کشور، امروز کمتر کسی یافت می‌شود که نسبت به این بیماری مصون نباشد.

تالاسمی یک بیماری ارثی است که در آن مغز استخوان قادر به ساختن هموگلوبین طبیعی به مقدار کافی نیست و خود انواع مختلفی دارد و در همه افراد به یک شکل بروز نمی‌کند. تالاسمی انواع مینور و ماژور دارد. نوع ماژور همان حالتی است که ما آن را تالاسمی نیازمند درمان می‌دانیم. فردی که تالاسمی مینور دارد، به ظاهر سالم است. مشکلی ندارد و می‌تواند با یک فرد سالم ازدواج کند. اما مبتلایان به تالاسمی مینور اگر با فردی ازدواج کنند که او هم تالاسمی مینور دارد، 25 درصد احتمال دارد که فرزند مبتلا به تالاسمی ماژور به دنیا بیاورند. به همین علت است که قبل از ازدواج آزمایش خون از نظر تالاسمی انجام می‌شود.

وقتی آزمایش‌ها کنار گذاشته می‌شوند

با وجود آن‌که آزمایش‌ خون قبل از ازدواج می‌تواند ما را در تشخیص و درمان بیماری‌ها کمک کند، ولی انجام آن در بعضی از کشورها متوقف شده است. فکر می‌کنید چرا این اتفاق افتاده است؟ جواب آن واضح است؛ زیرا این آزمایش در آن کشورها اثر چندانی نداشته و دیده شده است که علاوه بر صرف وقت و هزینه، همسران باز هم به میل خود با یکدیگر ازدواج می‌کنند و به نتایج آزمایش توجهی نشان نمی‌دهند.

به نظر می‌رسد هنگامی که بیماری‌های منتقل شونده از راه جنسی شیوع بیشتری داشت، غربالگری معقول‌تر به نظر می‌رسید. با این وجود، مشکل بیماری‌های منتقل‌شونده از راه جنسی هنوز کاملا حل نشده است و مطالعات صورت گرفته پس از سال 1970 نشان داده‌اند که چند مورد جدید از سیفلیس با آزمایش خون قبل از ازدواج تشخیص داده شده است.

طبق مطالعه‌ای در کالیفرنیا، فقط 35 مورد از 300 هزار نفر در سال 1979 آزمایش مثبت داشته‌اند. یعنی در واقع با تقسیم هزینه‌ها به این نتیجه می‌رسیم که به ازای هر فردی که بیماری او تشخیص داده شده، 240 هزار دلار هزینه شده است!

این که چرا بعضی نقاط این آزمایش را حذف کرده‌اند؛ ولی در بعضی مناطق همچنان انجام می‌شود، این است که شیوع بعضی از بیماری‌ها در بعضی نقاط بالاتر است؛ اما در سایر مناطق این بیماری‌‌ها شیوع چندانی ندارند و انجام آزمایش‌ها مقرون به صرفه نیست.

معلوم نیست در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد. ممکن است کشورهایی که این بیماری‌ها شیوع کمتری در آنها دارند، کم‌کم به این نتیجه برسند که دیگر نیازی به انجام آزمایش خون قبل از ازدواج ندارند و مانند برخی نقاط این کار را از حالت معمول خود دربیاورند.

در کشور ما به علت شیوع نسبتا بیشتر تالاسمی به نظر می‌آید هنوز آزمایش خون قبل از ازدواج ضروری باشد و زمانی طولانی لازم است تا این آزمایش از گردونه آزمایش‌های قبل از ازدواج حذف شود. با این وجود، هنوز برخی از زوجین به این آزمایش‌ها توجه کافی ندارند و جواب آن را جدی نمی‌گیرند. آنها باید بدانند که تولد نوزاد مبتلا به تالاسمی علاوه بر آن که زندگی خانواده را با اختلال مواجه می‌کند، هزینه‌های سنگینی را به شبکه بهداشتی کشور تحمیل می‌کند؛ هزینه‌ای که می‌تواند برای بیماری‌های غیرقابل پیشگیری و بهبود سطح بهداشت جامعه صرف شود. در زمینه بیماری‌هایی چون سیفلیس نیز وضعیت به همین صورت است! پس با رعایت توصیه‌‌های پس از آزمایش خون قبل از ازدواج، زندگی آینده خود را از بیماری‌های قابل پیشگیری ایمن کنید.

مترجم:‌دکتر شیرین فرجی گودرزی
منبع:
Intelihealth.com

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها