فرانسه با تیغه گیوتین آشنا شد

این وسیله دارای یک تیغه برنده بود که میان یک چارچوب از جنس چوب می لغزید.هنگام فرود تیغه سنگین برنده بلافاصله سر محکوم که در زیر آن قرار گرفته بود قطع می شد.

دکتر ژوزف گیوتین برای اختراع این وسیله مجازات مرگ استدلال کرد سر محکوم فورا قطع شده و او در هنگام مرگ برخلاف اعدام ، گردن زدن با تبر یا شمشیر یا شقه شدن زجر نمی کشد.

دستگاه ژوزف گیوتین از سوی آنتوان لویی ، جراح و دبیر مادام العمر آکادمی جراحی رسما تایید شده بود.دکتر گیوتین هنگام نمایش اختراع خود به نمایندگان در مورد کارایی این دستگاه به آنها اطمینان داد.

خود او که نماینده پاریس در مجلس انقلاب بود ، عقیده داشت برابری هنگام مجازات مرگ باید در مورد همه شهروندان در نظر گرفته شود.

بنابراین دستگاهی را اختراع کرده بود که سر همه محکومان به مرگ اعم از زن و مرد ، پیر و جوان را به یک شکل قطع می کرد!

در روز 30 ژوئن سال 1791 میلادی ، مجلس تصویب کرد کلیه محکومان به مرگ سرشان با این وسیله قطع شود.
این دستگاه ابتدا «لوییزت» نام داشت اما روزنامه نگاران پارلمانی که دل خوشی از دکتر ژوزف گیوتین نداشتند ، آن را گیوتین نامیدند.

ابتدا برای آزمایش دستگاه گیوتین از گوسفندها و اجساد اموات استفاده شد تا این که در روز 25 آوریل سال 1792 میلادی نیکلاس ژاک پلوتیه، یک راهزن قسی القلب برای نخستین بار با گیوتین مجازات شد و نامش در تاریخ ثبت گردید.

در جریان دوره «ترور بزرگ» بین سال های 1793 میلادی و 1794 میلادی بیش از 20 هزار بیگناه یا گناهکار با دستگاه مرگبار گیوتین از نزدیک آشنا شدند ، بی آنکه دیگر فرصتی داشته باشند تا این تجربه مرگبار را برای دیگران حکایت کنند.

به این ترتیب ، در روز 28 نوامبر سال 1789 میلادی دکتر ژوزف گیوتین یک وسیله مجازات مرگ که سر محکوم را قطع می کرد به نمایندگان مجلس فرانسه نشان داد.مردم فرانسه با دستگاهی آشنا شدند که مدتی بعد به نام مخترعش گیوتین نامیده شد.

آخرین باری که گیوتین برای مجازات یک محکوم به مرگ در فرانسه به کار گرفته شده روز 10 سپتامبر سال 1977 میلادی بود.

بهرام افتخاری