مساله‌ای به نام بطری آب

معمولا برای پذیرش هر کاری دلیلی وجود دارد. دلیل پذیرش شما برای بازی در نقش سرگرد صادقی چه بود؟

من همیشه کارهای آقای مقدم را دنبال می‌کردم و قبل از مجموعه رستگاران در تله‌فیلم روز قبل از خوشبختی با ایشان و سعید نعمت‌الله کار کرده بودم و چون بازی در آن تله‌فیلم تجربه خوبی برای من بود دوست داشتم دوباره آن تجربه را تکرار کنم برای همین هم پیشنهاد بازی در رستگاران را پذیرفتم.

از ابتدا هم قرار بود سرگرد صادقی باشید؟

خیر. در ابتدا سه نقش به من پیشنهاد شد و قرار بود من در یکی از نقش‌ها بازی کنم و هنوز ترکیب کاملی از بازیگران رستگاران وجود نداشت حتی فیلمنامه هم به‌طور کامل نوشته نشده بود و در نهایت هم نقش سرگرد صادقی به من رسید.

و در نهایت این خودتان بودید که خواستید سرگرد صادقی رستگاران بشوید، درست است؟

بله، چون به سیروس مقدم و سعید نعمت‌الله اعتماد داشتم و معتقدم که سیروس مقدم در مورد شخصیت داستان‌هایش و نوع بازی گرفتن از آنها اشتباه نمی‌کند.

در مورد سرگرد صادقی دچار ساختارشکنی هم شدید یا خیر؟

بله، در ابتدای کار ما با یک شخصیت کلی از یک سرگرد اداره آگاهی روبه‌رو بودیم. اما کم‌کم به این نتیجه رسیدیم که باید ساختارشکنی کنیم، بنابراین پلیس جوان را در تقابل با پرویز شایسته نشان دادیم. شایسته‌ای که تقریبا کسی توان رویارویی با او را ندارد و از لحاظ شخصیتی انسان بسیار خاصی است و به نظرم یکی از دلایل جذابیت و پیگیری قصه همین نکته است. به هر حال سعی کردیم رفته رفته و در طول کار این شخصیت را پرورش بدهیم و در نهایت هم آن چیزی شد که در حال حاضر شاهد آن هستید.

اما سرگرد صادقی خصوصیات خاصی دارد. مثل این که همیشه یک بطری آب به همراه خود دارد؟

استفاده از بطری آب توسط سرگرد صادقی در ابتدا در متن وجود نداشت. من و سایر دوستان به دنبال چیزی بودیم که بتوانیم ساختارشکنی کنیم. کاملا در برخی از سریال‌های خارجی دیده می‌شود که پلیس همیشه از یک وسیله خاص استفاده می‌کند مثل فندک، کلاه و ... بنابراین دلیل انتخاب بطری آب هم همین مساله بود.

در مسیر داستان گاهی دیده می‌شود که پلیس از اتفاقات داستان فاصله می‌گیرد و در این جا این سوال پیش می‌آید که پس نقش پلیس در این اتفاقات چیست؟

واقعیت این است که رستگاران یک سریال پلیسی نیست، یک داستان اجتماعی است و در قالب این قصه اجتماعی تیپ‌های مختلف را می‌بینیم که پلیس یکی از آنهاست. ضمن این که در کنار این قصه خانوادگی و اجتماعی یکی از شخصیت‌ها نیز پرونده قضایی دارد که پلیس پیگیر آن است. بنابراین یک وجه قصه پلیس است و شخصیتی مانند خجسته که قهرمان قصه هم هست را به عنوان سرنخ در اختیار دارد و طبیعتا ترجیح می‌دهد تا یک‌جایی از ماجرا از خجسته استفاده کند تا پلیس را به هدف‌هایی که دارد برساند و در مواقعی که خجسته به تنگنا می‌رسد پلیس وارد ماجرا می‌شود و اشخاص و راه‌های جدیدی را پیدا می‌کند. بنابراین این دو یک تعاملی با هم دارند. به نظر من پلیس در این قصه خوب ظاهر شده است و همپای سایر شخصیت‌ها یا حتی جلوتر از آنها حرکت می‌کند.

خـودتان چقدر برای رسیدن به نقش سرگرد صادقی تلاش کردید، آیا لزوما چهره‌ای از یک پلیس در ذهن داشتید؟

متاسفانه اتفاقاتی که در سریال‌ها و قصه‌های ایرانی به چشم می‌خورد این است که گاها بازیگران فرصت کافی برای تحقیق و بررسی ابعاد مختلف نقش‌شان ندارند و دقیقا من با این مساله موافق هستم که یک بازیگر باید در حد توانش راجع به نقش کار میدانی انجام دهد. بنابراین یک بازیگر کمتر فرصت تحقیق دارد مگر این که خودش به دنبال نقش برود و ابعاد مختلفش را پیدا کند. من هم سعی می‌کنم با فیلم دیدن، کتاب خواندن و تعامل با شخصیت‌هایی که به من برای رسیدن به نقشم کمک می‌کند ارتباط برقرار کنم. باید بگویم که من نمونه واقعی سرگرد صادقی را دیده‌ام برای همین شخصیت دور از ذهنی نبود. او یک پلیس جوان، مقتدر و باانگیزه است. بنابراین با کمک فیلمنامه و کارگردانی سیروس مقدم به این نقش رسیدم.

بازی در یک سریال درام شبانه چطور تجربه‌ای بود؟

سریال رستگاران با توجه به این که یک سریال شبانه است، اما تجربه خوبی برای من بود. البته انرژی و وقت زیادی را می‌طلبید. اما بازی‌های خوب، تصویربرداری متفاوت، کارگردانی درست و... باعث شد که خستگی کار را کمتر احساس کنیم.

فکر می‌کنید رستگاران توانست موفقیت نرگس را به دست آورد؟

به نظر من نباید یک کار را با کاری دیگر مقایسه کرد ولی متاسفانه معمولا این اتفاق در ایران می‌افتد. در مورد سریال نرگس واقعا یک اتفاق ویژه رخ داد و آن این بود که نرگس، اولین سریال شبانه ملودرام بود و در جای خود بسیار کار پخته‌ای بود و از این نظر با ذائقه مخاطب ایرانی یکسان بود. حالا رستگاران هم دارای یک قصه اجتماعی دیگر است و باید ببینیم در نهایت نظر مخاطب نسبت به آن چیست.

آقای مجیدی چرا تا این حد گزیده کار می‌کنید؟

گزیده کار کردن تقریبا اتفاقی است که اکثر هنرمندان از آن استقبال می‌کنند. به هر حال من هم سعی می‌کنم با وسواس و دقت بیشتری دست به انتخاب نقش‌هایم بزنم.

آیا این وسواس پس از بازی در رستگاران بیشتر خواهد شد یا خیر؟

قطعا بیشتر خواهد شد و بازی در رستگاران در این مورد بی‌تاثیر نخواهد بود. البته مانند قبل همان سیستم آزمون و خطا را ادامه خواهم داد و به نظرم تلویزیون فرصت خوبی است که آدم دست به آزمون و خطا بزند. ما در تلویزیون با مخاطب 70 میلیون نفری روبه‌رو هستیم که تک‌تک آنها در مورد کارها نظر می‌دهند. به هر حال سعی نمی‌کنم دچار یک تیپ یا قالب خاص شوم. مثلا من در مجموعه من یک مستاجرم یک نقش کاملا طنز داشتم. برای همین هم تمام تلاشم این است که بتوانم نقش‌های متفاوت را ایفا کنم.

اتفاق خوبی که در رستگاران افتاد ...

اتفاق خوبی که در رستگاران افتاد این بود که تک‌تک بازیگران این مجموعه دیده شدند و به قصه همه آدم‌های این مجموعه پرداخته شد و این مساله مدیون زحمت تمام بچه‌های پشت صحنه است که به من بازیگر انرژی می‌بخشیدند.

محبوبه ریاستی