محمود روح‌الامینی‌

 وی پس از پایان دوره دبیرستان، تحصیلات خود را سال 1331 در  دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران آغاز کرد و سال 1334 موفق به اخذ لیسانس زبان و ادبیات فارسی شد. دکتر روح‌الامینی در این مقطع از محضر استادان بزرگی چون دکتر محمد محمدی، استاد پورداوود، دکتر صادق‌کیا، دکتر خطیبی، بدیع‌الزمان فروزانفر، دکتر محمد معین، پرویز ناتل خانلری و عبدالعظیم قریب فیض یافت.

دکتر روح‌الامینی پس از اخذ لیسانس ادبیات فارسی به عنوان معلم رهسپار آمل شد و 3 سال در آن شهر به تدریس پرداخت. در دوران حضور در آمل به ضبط و ثبت آداب و رسوم مردم این شهر مشغول شد. پس از حضور 3 ساله در آمل، سال 1337 به تهران بازگشت و این بار در دارالفنون مشغول تدریس شد. 2 سال از تدریس او در دارالفنون نگذشته بود که موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی تاسیس شد و دکتر روح‌الامینی به این موسسه پیوست و ضمن شاگردی دکتر غلامحسین صدیقی سال 1339 موفق به اخذ مدرک فوق‌لیسانس شد و سال 1339 برای ادامه تحصیل و اخذ مدرک دکتری به فرانسه رفت.

تحصیلات وی در دوره دکتری، 4 سال طول کشید و ژرژ گوریچ، پروژو باستی و بوران، آندره لورواگوران درموزه مردم‌شناسی و لوی استروس در کلژ دوفرانس، از استادان برجسته رشته مردم‌شناسی دکتر روح‌الامینی بودند.
دکتر محمود روح‌الامینی سال 1347 با ارائه رساله دکتری خود تحت عنوان «تمدن سنتی گوسفند در میان عشایر فارس» تحت نظر آندره لوروا گوران موفق به اخذ مدرک دکتری شد. دکتر روح‌الامینی از سال 1346  به عنوان پژوهشگر در مرکز تحقیقات علمی فرانسهC.N.R.S)  )مشغول به کار شد که این همکاری تا سال 1347 ادامه یافت و در این سال به ایران بازگشت و به تدریس در دانشگاه تهران مشغول شد. وی سال‌های 1355  1351 مدیریت گروه مردم‌شناسی دانشگاه تهران را بر عهده داشت. دکتر روح‌الامینی علاوه بر تدریس، فعالیت‌های بسیاری را در گسترش دانش انسان‌شناسی در ایران به انجام رسانید که ازجمله این فعالیت‌ها می‌توان به راه‌اندازی و تنظیم موزه مردم‌شناسی در کاخ گلستان به سال 1351، راه‌اندازی موزه حمام گنجعلیخان کرمان و اقدام در جهت نگهداری باغ نگارستان اشاره کرد. از سال 1355 تا 1358 استاد میهمان دانشگاهAix  فرانسه بود و سال 1379 از دانشگاه تهران بازنشسته شد.

در آثار دکتر محمود روح‌الامینی ردپای ادبیات بسیار مشهود است، زیرا  بسیار علاقه‌مند به عرصه ادبیات است و هنوز خود را دانشجوی ادبیات می‌داند و معتقد است که علوم اجتماعی باید در کنار ادبیات باشد. آخرین کتاب وی درباره مولوی است.

دکتر روح‌الامینی مهرماه سال 1381 در دومین همایش چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار مردم شناسی ایران مورد تقدیر قرار گرفت.

برخی کتاب‌ها:

1- زمینه‌ فرهنگ‌شناسی: تالیفی‌ در انسان‌شناسی‌ فرهنگی‌ و مردم‌شناسی‌

2- در گستره‌ فرهنگ‌: نگرشی‌ مردم‌شناختی‌

3- گرد شهر با چراغ‌: در مبانی‌ انسان‌شناسی‌

4- نمودهای‌ فرهنگی‌ و اجتماعی‌ در ادبیات‌ فارسی‌

5- آیین‌ها و جشن‌های‌ کهن‌ در ایران‌ امروز: (نگرش‌ و پژوهشی‌ مردم‌شناختی‌)

6- به‌ شاخ‌ نباتت‌ قسم‌: باورهای‌ عامیانه‌ درباره‌ فال‌‌حافظ‌

7- حمام عمومی در جامعه و فرهنگ و ادب دیروز: نگرش و پژوهشی مردم‌شناختی