دموکراسی برای نفت!

تجربیات گرانسنگ سیاسی را در بستر چالشهای گروهی و حزبی قرار دادن ، موجب خسرانی غیرقابل جبران خواهد بود. هیچ جریان سیاسی در کشور علی القاعده نمی تواند پذیرای این

کد خبر: ۱۴۰۶۱۳

امر باشد که شان و منزلت ایران بار دیگر در حد جماعتی مسلوب الاراده تحت سلطه بیگانه تنزل یابد.
غفلت روشنفکران و صاحب منصبان در یکصد سال قبل از دفاع جدی از پایه ها و ارکان استقلال ، پیوندی قوی بین استبداد خارجی و استبداد داخلی ایجاد کرد و تلخی های فراموش نشدنی را طی چندین دهه بر کام جامعه ای با سابقه تمدنی درخشان نشاند.
فرهیختگان ملت طی این سالها دریافتند که برای رفع دیکتاتوری سیاه پهلوی راهی جز پایان دادن به سلطه بیگانه ندارند و همین تشخیص درست ، ایران را در مسیر دستیابی به حاکمیت ملی و جامعه ای مولد قرار داد.
برای جلوگیری از تکرار تاریخ و ممانعت از هر نوع نفوذ بیگانه در معادلات سیاسی داخلی کشور، همه اقشار سیاسی براساس پیمان خود با ملت می بایست همواره از موهبت هایی که بهای آن نفی استقلال این مرز و بوم است ، چشم پوشند.
هر نوع مساعدت سیاسی و عنایت ویژه خارجی می تواند رقابت را بر یک گروه سیاسی سهل تر نماید، اما نباید از عواقب شوم آن بر سرنوشت ، عزت و کرامت ملت غافل شد.
برنامه «به نام دموکراسی» هر چند به لحاظ ساخت و مخاطب شناسی دارای ایراداتی بود اما می تواند زمینه بحثی مصلحت گرایانه را در جامعه فراهم آورد. مباحثی مبتنی بر مراقبه جمعی از مصالح ملی قادر است به این سوال اساسی پاسخ دهد که کدام عوامل موجب شد تا در دهه گذشته هیات حاکمه امریکا مجددا احساس نماید می تواند نه از موضع واقعی خود به عنوان کشوری که سالها حقوق اساسی ایران را نفی کرده بلکه با ظاهری نجات بخش !؛ بر معادلات سیاسی داخلی ایران تاثیرگذار باشد. سوال تلخ تر این که چرا ملت ایران در کنار کشورهایی قرار گرفت که کمتر دارای سابقه سیاسی و فرهنگی چشمگیر بودند.
نباید فراموش کرد دست اندرکاران کشورهای تحت سلطه اتحاد جماهیر شوروی سابق که بعد از فروپاشی این قدرت همان ارتباط را کم و بیش با روسیه حفظ کردند، سالها عادت کرده بودند تابع K.G.Bباشند و از قبل این تبعیت منافعی را متوجه خود سازند.
برای این افراد پذیرش ارباب سیاسی جدید که حاضر است پول بیشتری پرداخت کند چندان دشوار نیست . باید دید کدام خطای سیاسی از سوی دست اندرکاران و احزاب سیاسی در دهه گذشته موجب شد تا ملت ایران که برای دستیابی به آزادی خود از یوغ و سلطه بیگانه هزینه سنگینی را پرداخت کرد در کنار روشنفکران کشورهایی ارزیابی شود که هیچ گونه شان و منزلتی برای خود در گذشته قائل نبوده اند.هرچند کسانی که در برابر برخوردهای تحقیرآمیز امریکا کرنش داشتند، در چارچوب چرخش قدرت و براساس آرای مردم به حاشیه رانده شدند اما از آنجا که هدف ، ارزیابی عملکرد یک جریان سیاسی نیست بلکه کسب تجربه برای مصون سازی آیندگان از طمع ورزی های بیگانگان است ، نباید به صرف کنار رفتن جماعتی ، در پرداختن به این مهم غفلت کرد. بدون شک این گونه مسائل دارای پیام موثر برای همه گروههای سیاسی با سلایق مختلف خواهد بود.
متاسفانه برخی از صاحب نظران از آنجا که آسیب دیدگان در این وادی و مورد طمع واقع شدگان را دارای پایگاهی در میان توده های مردم نمی دانند از ریشه یابی مساله فاصله می گیرند؛ در حالی که وظیفه داریم تا با بررسی دقیق علل و زمینه ها، لغزش نیروها به وادی خوش باوری نسبت به نظامات سلطه را محدود سازیم . متاسفانه هنوز در میان قشر تحصیلکرده کسانی یافت می شوند که به دلیل عدم غور در تاریخ از این تردید رهایی نیافته اند که آیا اصولا کشورهایی چون امریکا و انگلیس در میان ملتهای اسلامی ، دموکراسی را برای نفت می خواهند یا نفت را برای دموکراسی؛
واقف نبودن بر جهتگیری های دول غربی سلطه گر در عرصه بین الملل موجب شده است که هزینه اخلال در سیستم اطلاع رسانی کشور بسیار تنزل یابد بویژه این که در سالهای اخیر نوع تاثیرگذاری این دولتها در روند داخلی سایر ملتها تغییر یافته و دیگر برخوردهای سخت همچون کودتای 28مرداد 1332را دنبال نمی کنند. در شرایطی که نقض کنندگان حاکمیت ملی ملتها امروز با توسل به شیوه های نرم درصدد جذب افراد با هدف اعمال سلطه بر کشور ما برآمده اند در رقابت های داخلی نمی بایست شرایطی را به وجود آورد که زمینه های تاثیرگذاری از بیگانه در میان نیروهای سست بنیاد تشدید شود.
محدود شدن دایره رقابت و اعمال شیوه های تنگ نظرانه می تواند توجیه گر برخی انحرافات از مصالح عمومی در میان این قبیل نیروها باشد. امروز نظام جمهوری اسلامی ایران دارای چنان قدرتی است که می تواند حتی در ترکیب نیروهای مخالف خود، تاثیر تعیین کننده داشته باشد. نگاهی به ترکیب جدید اپوزیسیون خارج کشور که عمدتا چهره های تازه خارج شده از ایرانند گواهی جدی بر این ادعاست.
بنابراین از آنجا که در عرصه ریزش نیرو حتی از دست دادن یک تن نیز نباید به سهولت قابل پذیرش باشد، ضمن تقویت وجه اقناعی در مسائل کلان کشور هرگز نمی بایست تحمل نمود که جاذبه های دشمن ولو از سر فریب بر جاذبه های دلسوزان فزونی یابد.

عباس سلیمی نمین