امریکا و چرخش نگاه ها به آژانس

با توجه به این که ما شاهد ورود به فضای جدیدی هستیم و مذاکرات نمایندگان آژانس بین المللی انرژی اتمی در تهران با رضایت طرفین انجام شد و طرفین در تلاشند تا گامهای بعدی

کد خبر: ۱۳۹۶۷۸

و شاخصه های اصلی را در رابطه با آینده همکاری ها رقم بزنند، چنین به نظر می رسد که با توجه به موضع گیری های کشورهای مهم اروپایی و همین طور موضعگیری دبیرکل سازمان ملل پس از دیدار با سولانا و همچنین موضعگیری البرادعی و نیز نوع نگاهی که روسیه و چین دنبال می کنند، فضای بین المللی شاهد ورود به یک نوع رویکرد متعادل برای درک متقابل باشد.
در این چارچوب ، بدیهی است که کشورها و همین طور شخصیت های علاقه مند به حل مسالمت آمیز مساله هسته ای ایران اظهاراتی بیان می کنند مبنی بر این که یک منطق جمعی و یک رهیافت مناسب را کشف کنند. چنین به نظر می رسد که این گونه موضع گیری ها بیشتر برای آسان تر کردن تماسها و ایجاد یک نوع تفاهم قابل اجرا و پیگیر مطرح می شود.
شتاب غیرمنطقی و غیرحقوقی و اصرار بر محرومیت ایران از حقوق طبیعی بین المللی خودش و همچنین بکارگیری روشهای غیرسازنده مانند اعمال ادبیات تحریم باید به رویکردی جدید تغییر پیدا کند. بدیهی است بحث ، مفاهمه و ادراک حقوقی مسیر مناسب تری است تا این که از ادبیات امنیتی و غیرسازنده ای استفاده کنیم که معمولا نیز به صورت یکطرفه و یکجانبه گرا مطرح می شود. در این میان ، اگرچه امریکا همواره تلاش کرده است تا در جهت اهداف فراهسته ای گام برداشته و سیاست اجماع ، انزوا و اجبار را بر علیه ایران دنبال کند، اما اگر توجه بیشتری را به نقش آژانس در پیگیری و حل موضوع انجام دهد، این موضوع می تواند در حد یک گام قابل بررسی باشد و امروزه دیگر استفاده از روشهایی مانند پیش شرط برای تعامل ، مفید ارزیابی نمی شود و این موضوع نیز پیاپی در صحنه داخلی امریکا و شخصیت های معتبر بین المللی مورد اشاره قرار گرفته است . بدیهی است که خواست و نظر مردم و جامعه سیاسی امریکا براساس یک رویکرد تعامل و مذاکره با ایران قرار دارد و این بی دلیل نیست که امروزه جامعه سیاسی در هر 2حزب جمهوریخواه و دموکرات و همچنین دستگاه رسانه های امریکا و مردم آن کشور براساس ایزوله کردن تفکرات خطرناک بعضی از مقامات در امریکا مانند دیک چنی بسیار فعال هستند؛ زیرا امروزه بر مردم امریکا و جهانیان ثابت شده است که نگاه نومحافظه کاران رادیکال فاقد هرگونه افق روشن در رابطه با نقش امریکا در نظام بین الملل بوده و در اجرای سیاست های استراتژیک نیز ناکارآمد است . بنابراین با درک این تحولات و شرایط، موضوع تعامل امریکا برای حضور در مذاکرات هسته ای ، مساله ای نیست که بتواند به عنوان هویج مطرح شود.
بنابراین فشار محیط داخل امریکا و همچنین محیط بین املل و سیاست برخی از افراد در کاخ سفید برای تغییر در مواضع موضوعی بدیهی است. این موضوع همچنین فرصتی جدید برای خانم رایس است تا مسیر دیپلماسی را از موضع سازنده و ترانسفورمیش دیپلماسی مورد توجه قرار دهد. به هر حال افکار عمومی امریکا انتخابات سال آینده را زودتر شروع کرده است و نسبت به کارکرد دیپلماسی برای منافع امریکا در موضوعات حساس بین المللی در حال امتیاز دادن و امتیاز گرفتن است.
ما امروزه مسائل بسیار جدی تر و مهمتری برای تعامل و همکاری و امنیت سازی داریم (چه در چارچوب امنیت و ثبات منطقه ای و چه در چارچوب امنیت انرژی) و همچنین کنترل سیاست هایی که منجر به رقابت بین المللی می شود در شرایط موجود نیاز متقابل ، ایجاد آرامش و ثبات است.
به قول ارسطو منطق در سکوت و آرامش می شکفد.