کمی انصاف

جمعه گذشته لایحه تحریم شرکتها و کشورهایی که اقدام به فروش بنزین به ایران نمایند توسط تام لانتوس (از حزب دموکرات) ارائه شد و در کمیسیون انرژی کنگره امریکا به تصویب رسید.

کد خبر: ۱۳۸۷۴۰

این اقدام دموکرات ها به منظور بهره مندی از ضعف عدم توازن تولید و مصرف بنزین در ایران (تولید روزانه 44میلیون لیتر و مصرف 84میلیون لیتر) اهمیت اجرای تدبیر انضباط بخشی به مصرف انرژی در کشور را تا حدی روشن می سازد. تدبیری که می بایست در دولتهای گذشته به اجرا درمی آمد اما محافظه کاری و عدم پذیرش تبعات کوتاه مدت اقداماتی کلان و در سطح ملی ، مانع جامه عمل پوشاندن به سیاستگذاری های مجالس گذشته شده بود. اکنون که دولت نهم پا در چنین میدانی نهاده است علاوه برافزایش آمادگی کشور برای مواجهه با ضدیت های بدخواهان سلطه جو و ستیزه گر، در عمل نتیجه برنامه ریزی های کلان را در اقتدار ملی درخواهیم یافت.
اما نکته ای که اینجا بسیاری از منتقدان غیرمنصف دولت که به دلیل شکست در انتخابات نهم ؛ تلاشها و موفقیت های کنونی را تحت عناوین و برچسب های «پوپولیسم» و... تخطئه می کنند باید پاسخگو باشند این که آیا دو دولت گذشته جلب آرائ مردم را بیشتر مدنظر داشتند یا دولت آقای احمدی نژاد؛ در حالی که غالب کارشناسان اقتصادی بر ضرورت نظام مند کردن مصرف بنزین در دولتهای گذشته تاکید می ورزیدند اما آیا جز نگرانی از تاثیرات منفی کوتاه مدت این اقدام تعیین کننده در میان توده های مردم موجب شده بود که دولتهای گذشته به چنین اقدامی تن ندهند؛ لذا جا دارد دست کم در قبال چنین اقدامات ارزنده ای گروههای سیاسی رقیب به جای بر چسب زنی های پر نقش و نگار، به انتقادات سازنده و تقویت کننده بپردازند.
نتایج سهمیه بندی بنزین هر چند در کوتاه مدت ممکن است با تلاش چنین رقبایی ، برخی افراد سطح نگر را در برابر دولت قرار دهد اما علاوه بر تقویت اقتدار ملی در عرصه چالش های بین المللی با ستیزه جویان حاکم شده بر امریکا، در عرصه داخلی نیز منافع بیشماری خواهد داشت که تیتروار می توان به برخی از آنها اشاره کرد:
1- کمک به توسعه پایدار به دلیل آغاز برنامه ریزی جدی برای مصرف بهینه منابع در کشور
2- ایجاد تحول در صنعت خودروسازی و مورد توجه قرار گرفتن خودروهای کم مصرف و تقویت خودروسازی سنگین ، (هر چند در ابتدا ممکن است صنعت داخلی تحت فشار قرار گیرد)
3- محدود شدن بسترهای مفاسد خارج سازی بنزین از کشور به صورت کلان
4- تقویت فرهنگ مدیریت مصرف در خانواده ها
5- نزدیک شدن به عدالت اجتماعی زیرا صرفا یک سوم خانواده های ایرانی از خودروی شخصی برخوردارند و دوسوم دیگر می بایست یارانه هزینه سوخت آنها را بپردازند (8میلیون و 400هزار خودروی شخصی منهای خودروهای دولتی تقسیم بر جمعیت متوسط خانواده در کشور)
6- کاهش جدی هزینه های سربار ترافیک و آلودگی هوا
7- تقویت جدی ناوگان حمل و نقل عمومی کشور از محل هزینه های صرفه جویی شده
8- غنی تر شدن اوقات شغلی بخش خصوصی و خدمات در کاهش ترافیک
9- دور شدن از آسیبهای تهدیدات دشمن در تنگ تر کردن حلقه محاصره اقتصادی...
10- هر چند وعده عملی شدن برنامه های متعددی از محل صرفه جویی چند صد میلیارد تومانی کنترل و کاهش واردات بنزین داده شده است اما بدون این که خواسته باشیم در این وادی درآییم به عنوان یک ایرانی پایبند به مصالح کشور از دولت برای اجرای کامل چنین اقداماتی می بایست دفاع کرد تا تحت فشار مجبور به فروش آزاد بنزین نشود زیرا این امر می تواند علاوه بر آثار تورمی ، نقض غرض محسوب شود.
هدف از این طرح ، کاهش مصرف بنزین و ایجاد فرصت برای ایجاد پالایشگاه در داخل کشور است و در صورتی که الگوی مصرف برخی اقشار بی قید نسبت به مصالح ملی تغییر نیابد، نمی توان انتظار تحول داشت.
شاید این گونه استدلال شود که دارندگان امکانات مالی حاضر باشند قیمت جهانی بنزین یعنی یکهزار و 800تومان را بپردازند چرا باید دولت به این قیمت یا حداقل به قیمت تمام شده (یعنی 700تومان) به هر میزان بنزین بخواهند در اختیار این طیف قرار ندهد. همان گونه که اشاره شد در صورتی که دولت تن به چنین فشارهایی بدهد قادر نخواهد بود این برنامه را بدرستی به مقصد برساند.