درگیری های لبنان ، سناریویی چند وجهی

در سخنرانی مهم سید حسن نصرالله ، دبیرکل حزب الله لبنان دو نکته مهم و اساسی می توان رصد کرد: یکی این که حمله به ارتش لبنان به عنوان یکی از آخرین نهادهای متحد و یکپارچه این کشور

کد خبر: ۱۳۵۶۰۸

که در عین حال حافظ وحدت و ثبات و امنیت آن است ، به منزله یک خط قرمز تلقی می شود. و دیگر این که ورود ارتش لبنان به درون اردوگاه نهرالبارد برای قلع و قمع گروه «فتح الاسلام» نیز به منزله یک خط قرمز دیگری است که می تواند به یک کشمکش خونین میان سربازان لبنانی و فلسطینی ها منتهی شود.
در این میان پیشنهاد دبیرکل حزب الله درباره ضرورت دستیابی به یک راه حل سیاسی ، امنیتی و قضایی برای پایان بخشیدن به بحران جاری ، از نگرش واقع گرایانه حزب الله لبنان برای ایجاد سد و مانع در قبال هرگونه روند مداخله گری خارجی ، سرچشمه می گیرد.
به ویژه این که باید در نظر گرفت اقدام نامنتظره و شتابناک امریکا و متحدان منطقه ای اش ، نظیر اردن و عربستان در اعزام محموله های نظامی و جنگ افزار مدرن به ارتش لبنان به بهانه ارائه درخواست قبلی از سوی دولت سنیوره ، از تمایلات نامریی برای مداخله خارجی به بهانه های مختلف از جمله حمایت از دولت لبنان ، حکایت می کند.
با این حال ، گروه تقریبا ناشناخته فتح الاسلام ، در حال حاضر به عنوان معرکه گردان اصلی این بحران شناخته می شود.از این رو، انگشت اتهام به سمت این گروه دراز می شود و عملکرد آن از بدو پیدایش کشمکش های اخیر تا حال حاضر چنان است که گویا ماموریت پیدا کرده است تا به ایجاد زمینه های تنش و درگیری وسیع مبادرت ورزد. از این رو اقدام اعضای این گروه در کشتن و مجروح کردن ده ها سرباز ارتش لبنان ، به غایت مشکوک و شبهه انگیز است.
این اقدام ، شعله های انتقام و نفرت را در ارتش لبنان برانگیخته و طبعا فرماندهان آن برای انتقام گیری و احیای ابهت لگدمال شده ارتش ، لحظه شماری کرده و در این میان اعلام ضرب الاجل وزیر دفاع لبنان به فتح الاسلام در مورد تسلیم شدن و یا مواجه شدن با مرگ ، می تواند روزهای پرخطری را برای لبنانی ها در آینده نزدیک ، رقم بزند.
در همین جا، اهمیت پیشنهاد کاری و واقع گرایانه سید حسن نصرالله ، نمایان می گردد. براساس این پیشنهاد، اعضای متهم و جانی فتح الاسلام باید تحویل مقامات قضایی و امنیتی شده و با رایزنی ، از ورود ارتش لبنان به اردوگاه نهرالبارد برای جلوگیری از ایجاد بحران در روابط لبنان و فلسطینی ها، ممانعت شود.
بی شک ، عملی شدن این پیشنهاد، موجب می شود تا علامت سوال بزرگی در برابر اقدام امریکا در ارسال سریع محموله های نظامی از طریق پایگاه های آن در اردن و مصر و عربستان و قطر، قرار داده شود. زیرا امریکا درخواست های قبلی دولت سنیوره در مراحل خطرناکتری که در گذشته با آن دست و پنجه نرم کرده است نادیده گرفته و حتی در جریان جنگ تابستان گذشته از گذراندن قطعنامه از سوی شورای امنیت برای تسهیل عملیات جنگی اسرائیل علیه لبنان ، جلوگیری کرده بود.
از این رو، اینک که واشنگتن احساس دلسوزی کرده و به کمک دولت لبنان ، به بهانه برآورده ساختن نیازهای درخواستی آن ، شتاب کرده است ، می تواند نشانه ای از وجود سناریویی برخوردار از اضلاع پیداو پنهان جهت مشروعیت بخشیدن به دخالت امریکا در لبنان ، باشد.
هدف غایی این سناریو، کمک به سنیوره و متحدان سیاسی اش برای فایق آمدن از بحران مشروعیت دولت ناکارآمد خود و مهار ساختن قدرت روزافزون حزب الله است ؛ یعنی همان کاری که اسرائیل از رهگذر جنگ 33روزه اش ، از تحقق آن عاجز ماند!