مظلومی به نام سینمای کودک

در مظلومیت ، مغفولیت ، مهجوریت ، کم توجهی و کم لطفی به سینمای کودک بویژه در مناسبت های مختلف از قبیل برگزاری جشنواره کودک طی سالهای گذشته در مطبوعات و سایر رسانه ها کم و بیش مطالبی گفته شده است.

کد خبر: ۱۳۱۶۵۸

لیکن هیچ نهادی که خود را متولی اصلی کار بداند وجود نداشته که با جمع بندی این تذکرات به ریشه یابی عمیق تر مساله پرداخته و با گردهمایی کارشناسان ذی ربط ابعاد مختلف مشکل را کاملا بررسی و راه حل های مناسب را شناسایی و جهت اجرا ارائه کند. آنچه مسلم است براساس اطلاعات ، آمار، تحلیل ، توصیف و هر زاویه دید دیگری بر مظلومیت سینمای کودک و مظلوم واقع شدن کودکان و نوجوانان به عنوان مخاطبان اصلی این سینما اتفاق نظر وجود دارد. بنابراین در این یادداشت کوتاه از اثبات و شرح حال این مساله گذر کرده ، صرفا نکاتی را درخصوص دلایل و راه حل های احتمالی آن متذکر می شوم.
پایین بودن سن و ناتوانی در بیان خواسته ها و نیازهای کودکان به طور مستقیم و عدم قدرت مطالبه حقوق از سوی این گروه سنی یکی از دلایل بروز این مشکل است و باعث می شود سایر افراد مسوول در این زمینه به طور طبیعی سینمای کودک را در اولویت کاری خود قرار ندهند و دغدغه اصلی آنان نباشد. نکته مهمتر این که دست اندرکاران سینمای کودک اعم از نویسنده ، کارگردان و تهیه کننده نیز به دلیل عدم شناخت دقیق و مستقیم از مسائل مربوط به کودکان دست به تولید آثاری می زنند که نمی تواند موجب همذات پنداری کودکان و استقبال آنان از فیلم شود؛ چراکه اولا همان مساله قدیمی تقسیم بندی صحیح فیلم درباره کودک و فیلم برای کودک مورد توجه قرار نگرفته و معدود آثار تولید شده در زمینه کودک نیز فیلم درباره کودک بوده نه تولید فیلم برای مخاطب کودک . ثانیا به دلیل این که در سینمای ایران انجام کارگروهی در زمینه تحقیق و نگارش فیلمنامه که زیربنای ساخت هر فیلمی است ، هنوز مرسوم و رایج نشده است ، اصولا یک نویسنده و کارگردان سینما بدون مشارکت جدی متخصصان ذی ربط نمی تواند دست به تولید فیلمنامه ای بزند که در آن ابعاد و زوایای مختلف نیازهای متنوع کودکان در نظر گرفته شود و بتواند رضایت مخاطب کودک را فراهم کند. لذا یا از دست به کار شدن در این خصوص صرف نظر کرده یا آثاری تولید می شود که صرفا درباره کودک بود، نه برای مخاطب کودک . بدین ترتیب این گونه سینمایی دچار شکست شده و موجب دور عدم تولید این گونه آثار می شود تا شاید وقتی دیگر با فشار یا ایجاد انگیزه ای مقطعی ، معدود آثاری بازهم ناموفق روی پرده آید. بنابراین استفاده از متخصصان و انجام کار گروهی یکی از راه حل های لازم الاجراست . راه حل دیگری که می توان برای موفقیت و جذابیت سینمای کودک در نظر گرفت ایجاد امکانات برای کودکان و نوجوانان به منظور تولید فیلم توسط خودشان است که اگرچه پروژه ای طولانی مدت و دیرمحصول است لیکن کاری اساسی و بنیادی است که نتایج مستمر و پایداری را به دنبال خواهد داشت.
تدارک جشنواره هایی در این زمینه که اولین تجربه آن سال گذشته از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار اجلاس مجمع جهانی فیلمهای کودکان و نوجوانان (سیفژ) در تهران - برگزار شد. در تسریع این طرح و حصول نتایج بهتر موثر خواهد بود.