فرصت های قطعنامه شورای امنیت

سرانجام کشورهای دارای بمب هسته ای با تلاش های فشرده خود توانستند مسیر شورای امنیت را به عنوان مهمترین ابزار فشار در جلوی پای ایران بگشایند.

کد خبر: ۱۲۱۴۴۷

با صدور قطعنامه 1737سازمان ملل علیه فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران ، این پرسش مطرح می شود که هدف امریکا از طی مسیر شورای امنیت چیست؛
برای پاسخ به این پرسش باید به این حقیقت توجه کرد که ایران دارای چند ویژگی مهم در منطقه خاورمیانه است:
1- ایران مهمترین کشور خاورمیانه از نظر اهمیت ژئوپلیتیکی است و طولانی ترین ساحل را در خلیج فارس و در کنار منابع مهم نفت و گاز جهان در اختیار دارد.
2- ایران دومین قدرت نفتی اوپک است و دومین ذخایر گاز جهان را به نام خود ثبت کرده است.
3- ایران دارای دولت و حاکمیتی غیرهمسو با جهت گیری های امریکا در جهان و خاورمیانه است و تنها کشوری است که امریکا بر روی تصمیم گیری دولتمردان آن تاثیرگذار نیست. ایران به دیدگاه های خود در امور سیاست بین الملل ، استوار بوده و بر استقلال رای خویش همواره پای فشرده است.
4- وقوع انقلاب اسلامی موجب گسترش تفکر اسلامی در بین مردم جهان گردیده است.
این اندیشه و تفکر که خاستگاه آن در ایران است ، روحیه ای را در بین مردم جهان و بخصوص در بین مسلمانان ایجاد کرده که با سلطه گری ، ظلم و تسلط امریکا بر کشورهای دیگر مخالف است. این تفکر، برنامه های امریکا بخصوص طرحهای «شیطان بزرگ» در ایجاد خاورمیانه جدید را بر هم می زند و رشته های آنها را پنبه می کند. ایران هم اکنون یک قدرت بزرگ منطقه ای ، یک عامل تعیین کننده در مسائل خاورمیانه و یک نیروی قابل اتکا در میان ملتهای عرب و مسلمان است.
امریکا نمی تواند چنین شرایطی را تحمل کند و چنین مانع بزرگی را در ایجاد «خاورمیانه جدید»، نادیده بگیرد.
بنابراین با نگاهی به فرآیند اقداماتی که امریکا در 3سال گذشته علیه جمهوری اسلامی ایران انجام داده ، می توان نتیجه گرفت که امریکا با آویزان شدن به موضوع فعالیت های هسته ای ایران ، تاکنون مراحل زیر را در این پرونده سپری کرده است:
1- بهانه گیری
2- پرونده سازی
3- حقوقی سازی
4- گسترش بازرسی ها
5- طرح مرتب پرونده هسته ای ایران در آژانس بین المللی انرژی هسته ای
6- محکوم کردن ایران در آژانس
7- گزارش پرونده ایران از سوی آژانس به شورای امنیت سازمان ملل
8- ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت به منظور تبدیل آن از یک پرونده فنی - حقوقی به یک پرونده سیاسی امنیتی
9- مطرح کردن پرونده ایران در شورای امنیت و سعی امریکا برای اقناع سازی اروپا، روسیه و چین برای همسویی با امریکا علیه پرونده هسته ای ایران
10- تلاش برای ایجاد اجماع بین قدرت های دارای حق وتو، در قالب مذاکره کشورهای 5+1و در نهایت ایجاد یک اجماع بین المللی علیه ایران
11- صدور قطعنامه تحریم با اجماع اعضای شورای امنیت به عنوان مسیری جدید برای اعمال فشارهای گسترده تر بر ایران در آینده.
بنابر این مشاهده می شود که امریکا با بکارگیری اروپا و بده بستان با روسیه و چین از یک سیاست پلکانی ، تدریجی و رو به جلو برای گسترده تر کردن دامنه تحریم ها علیه ایران استفاده می نماید. رسم منحنی اقدامات امریکا علیه ایران ، تاکنون می تواند بیانگر روند آینده تلاش های کشورهای عضو دائمی شورای امنیت باشد. پس نباید صدور قطعنامه 1737را به صورت جداگانه و بدون توجه به فرآیندی که امریکا از ابتدا تاکنون دنبال کرده است تجزیه و تحلیل نمود. آنچه مهم است این است که امریکا با صدور این قطعنامه ، ایران را به عنوان «موضوع تهدید امنیت بین المللی» مطرح کرده و ذیل ماده 41بند 7منشور ملل متحد بنا دارد همچنان بر فشارهای خود بر جمهوری اسلامی ایران بیفزاید.
سیاست فعلی امریکا در برابر ایران عبارت از این است که:
1- ایران را منزوی نماید.
2- با اعمال تحریم های اقتصادی و سیاسی ، ایران را به «نقطه تسلیم»، نزدیک نماید.
3- جبهه های جدیدی در اجماع بین المللی علیه ایران باز کند.
4- راه مذاکره قدرتمندانه و از موضع عزت را بر روی جمهوری اسلامی ایران ببندد تا بتواند به هدف خود که «تغییر رفتار ایران» و یا یک «ایران تضعیف شده» باشد برسد.
با توجه به نکات فوق ، در شرایط کنونی ، ایران چه می تواند بکند؛
1- همه ایرانیان به طرح ها و برنامه های امریکا، توجه نموده و با یکپارچگی و یک صدایی خود از توسعه فناوری هسته ای در کشور، دفاع نمایند و اجازه ایجاد رخنه در صفوف خود را به دشمن ندهند. زیرا امریکا انتظار دارد از طریق فشار بر روی پرونده هسته ای ، موجب بروز شکاف داخلی شده و یک اهرم جدید فشار را از داخل ایران سازمان دهد.
2- مسوولانی که مدیریت طرح پرونده هسته ای را بر عهده دارند، مراقبت نمایند که امریکا آنها را در مسیر تعریف شده خود تغییر جهت ندهد. در مدیریت پرونده هسته ای باید از تحرک و مانور لازم برخوردار بود تا در مسیر طراحی شده شورای امنیت برای ایجاد بن بست ، حرکت نکرد و تلاش کرد راه جدیدی را برای این معضل باز نمود. باید این چالش را بدرستی مدیریت کرد تا به بحران تبدیل نشود.
3- ایران باید بتواند به عنوان یک قدرت منطقه ای جزو بازیگران اصلی مسائل خاورمیانه و مسائل بین المللی باشد و با تعامل سازنده جایگاه خود را در سطح جهان و منطقه ارتقائ بخشد.
4- از فرصت های نهفته در طرح تحریم ایران از سوی شورای امنیت باید بخوبی بهره برد، به این معنا که باید تلاش کرد تا ضعف های کشور را در برابر یک تحریم اقتصادی گسترده ، برطرف کرد و از قدرت بازار کشور استفاده بهتری به عمل آورد. مثلا هم اکنون بازار خودروی ایران در اختیار فرانسوی هایی است که پرچمدار و صحنه گردان قطعنامه اخیر بوده اند. آیا نمی توان از اهرم بازار ایران به منظور فشار بر دولت فرانسه استفاده نمود؛
برخورد با تحریم ها و ناکام گذاشتن آنها، برنامه ای عظیم می خواهد و همدلی مردم را لازم دارد، دولت و ملت می توانند با تدابیر مناسب این طرح امریکا را نیز ناکام گذاشته و شیطان بزرگ را به نقطه تسلیم نزدیک نمایند.