کوفی عنان ، دبیر کلی برای صلح

: آرزویش تحقق صلح جهانی توسط سازمان ملل است. او صبح های زیادی زود از خواب بیدار می شود و روی تخت دعا می خواند و در دعاهایش سوالاتی از خداوند می پرسد که چرا برخی مردم این همه سنگدل هستند؛

کد خبر: ۱۲۱۰۷۰

ما چه کاری می توانیم انجام دهیم؛کوفی عنان 10 سالی است که نامش نماد سازمان ملل بوده و حال جای خویش را به بان کی مون از کره جنوبی داده است.
او شصت و هشتمین سال زندگی خود را سپری می کند و در کوماسی غنا متولد شده ، به زبانهای انگلیسی ، فرانسوی و تعدادی زبانهای آفریقایی تسلط دارد.وی با نانه عنان از کشور سوئد که وکیل ، هنرمند و علاقه مند به درک اقدامات سازمان ملل است ، ازدواج کرده و دارای 3 فرزند است.
با نگاهی دقیق به شیوه زندگی اش 5خصوصیت عمده را برای وی بر می شمارند: متانت ، اعتماد به نفس ،شجاعت ، همدردی و ایمان.
نقدهای زیادی طی 10 سال دبیر کلی عنان در مورد سازمان ملل و شخص وی صورت گرفته است.
برخی در نقد وی عنوان می کنند که کارنامه ای درخشان نداشته ، فعالیت ها و عملکردش ضعیف بوده ونتوانسته نقش موثری در حل منازعات و کشمکش های بین المللی و منطقه ای ایفا کند.
با وجود انتقادهای بسیاری که سازمان ملل با آن مواجه است ، بسیاری از دیپلمات ها با تاکید بر دستاوردها و عملکرد کوفی عنان در دوره خدمتش ،وی را برجسته ترین دبیرکل می دانند.عنان نخستین دبیرکلی بود که از درون ساختار سازمان ملل و با کوله باری از 30 سال تجربه در سمتهای اداری و مقام های مختلف در سازمان ملل ، انتخاب شد.
اولویت هایش احیای سازمان از طریق برنامه جامع اصلاحات ، ترغیب و تشویق حقوق بشر، مبارزه با مواد مخدر، حفظ محیط زیست ، ارتقای وضعیت زنان در دبیرخانه سازمان ، تروریسم ، صلح و امنیت ، پایان دادن به درگیری های سیاسی آفریقا، بهبود روند گسترش اقتصادی و اجتماعی قاره سیاه ، حاکمیت قانون و ارزش های جهانی ، برابری ، بردباری و شان انسانی ، تقویت اعتماد عمومی به سازمان ملل از طریق مشارکت با شرکای جدید، کاهش میزان فقر و تشویق تداوم گسترش و رشد کشورهای عقب مانده و دموکراسی برای همه بود.
کوفی عنان در طول سالهای فعالیت خود در سمت دبیرکل اقدامات متنوع و موثری را جامه عمل پوشاند.
واکنش او به عملیات نیروهای صرب در کوزوو، هشدار نسبت به خطر گسترش جنگ در گزارشی که به شورای امنیت ارائه کرد، واکنش تند او نسبت به تصویب قانون منع فعالیت احزاب اسلامی در تاجیکستان ، تلاش هایش برای لغو تحریم نفتی عراق ، پیگیری مداوم مساله افغانستان ، محکومیت شدید و پیگیری مساله قتل دیپلمات های ایرانی ، درخواست هایش برای رفع تبعیض علیه زنان ، هماهنگی موثر در زمینه کمک رسانی به آسیب دیدگان سونامی و برنامه ریزی و طرحهای وسیع در برگزاری سال گفتگوی تمدن ها گوشه ای از فعالیت او در این سالها را نشان می دهد.او بیشترین گزارش ها را در زمینه مسائل مربوط به حقوق بشر همچون مسائل زنان ، کودکان و موضوع فقر نسبت به دبیرکل های قبلی ارائه کرده است ، اما مکانیسم بین المللی برای رسیدگی به حقوق بشر در این دوران نتوانست تحقق یابد.
در این میان عنان به رغم تلاش هایش نتوانست آنگونه که باید به اولویت ها و اهداف خود جامه عمل بپوشاند و تاثیرگذاری عمیق و موثری هم در بحران های مهم نداشت.
به رغم تلاش هایش برای حل بحران کوزوو، تلاش های دیپلماتیک سازمان ملل به شکست انجامید و با توجه به اقدامات چشمگیرش برای حل بحران خاورمیانه بین فلسطین و اسرائیل ، نتوانست اقدامی عملی برای حل بحران انجام دهد.مهمترین مانع و مشکل عنان برای رسیدن به اهداف و اولویت هایش را شاید بتوان عدم توانایی وی در مهار یکجانبه گرایی امریکا دانست و مهترین چالشی هم که برای او از قبل همین سیاست ایجاد شد، بحران عراق بود.
عراق بزرگترین معضل و چالش دوران دبیر کلی وی بود و سرانجام نیز جورج بوش ، رئیس جمهور امریکا با نادیده گرفتن سازمان ملل به عنوان مهم ترین ارگان جهانی ، به عراق حمله کرد و اساس و مشروعیت این سازمان را که خود یکی از اعضای مهم و تاثیرگذار آن است ، زیر سوال برد.
تنها اقدام سازمان ملل در این مدت اعزام و ساماندهی نیروهای حافظ صلح به عراق بود.در تاریخ بیش از نیم قرنی سازمان ملل ، کوفی عنان دراقدامی بی سابقه دوره ریاست خود را با انتقاد شدید از سیاست های امریکا به پایان رساند.
گرچه اعضای سازمان ملل دارای پتانسیل هایی هستند که با استفاده از آن می توان بحران های موجود را حل کرد، اما در این میان نمی توان صرفا به نقش دبیرکل و توان آن برای استفاده از این پتانسیل ها بسنده کرد، زیرا تاثیرگذارترین اعضای این سازمان همانند امریکا و برخی دیگر از کشورهای غربی عامل اصلی بحران های موجود هستند.
ابرقدرت ها همواره از سازمان ملل برای منافع خود استفاده کرده اند و هرگونه تغییر و تحولی در این سازمان نیازمند مسوولیت مشترک کشورهای عضو سازمان ملل است و تا زمانی که اینگونه نباشد بعید است بتوان تحول و تغییر عمده ای را در این سازمان ایجاد کرد و تا همراهی اعضای آن نباشد نمی توان حتی با برنامه ای قوی هم به سازمان ملل آن قدرت و جایگاه واقعی اش را بخشید.
کوفی عنان به دنبال احیای نقش سازمان ملل در زمینه امنیت و توسعه ، تلاش های بسیاری کرد و موفقیت خوبی هم داشت ، اما یکجانبه گرایی امریکا مهمترین مانع موفقیت دبیر کل بود.