اشتغال و تحریف محاسبه

ایجاد شغل از اهداف مهم و اصلی اقتصاد ایران طی دهه آینده است و لذا باید همواره به صورت اصولی مورد نظر باشد و حساسیت مسوولان کشور را در خصوص خود برانگیزد در این ارتباط توجه به چند نکته ضروری است :

کد خبر: ۲۷۸۹۹

1- هدف دولت در برنامه سوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی کشور آن بود که سالیانه 760هزار شغل ایجاد کند. این هدف متناسب با رشد اقتصادی و سایر متغیرهای موثر در ایجاد سرمایه گذاری بود. هر چند طی بررسی برنامه ، برخی از منابع مالی دولت برای هزینه شدن در مواردی غیر از آنچه مدنظر دولت بود (دادن پاداش به بازنشستگان) در نظر گرفته شد ؛ لیکن همه ساله استفاده از دلارهای ناشی از فروش نفت نیز بسیار بیشتر و فراتر از آنچه در برنامه به تصویب رسیده بود ، مورد کاربری قرار گرفت ؛ به نحوی که میزان تزریق پول بیشتر به منابع برنامه به چندین برابر میزان پول پرداختی بابت پاداش کارمندان دولت که بازنشسته می شدند، بالغ می گردد. براین اساس انتظار آن بوده است که از این ناحیه در ایجاد فرصت های اشتغال مورد نظر نباید خللی وارد می شد.
2- در دورانی که لایحه برنامه سوم در مجلس بررسی می شد ، مجلس به پیشنهاد اینجانب مبنی بر اعطای یک میلیون تومان از محل سپرده های قرض الحسنه به عنوان وام قرض الحسنه به کسانی که قصد خوداشتغالی دارند ولی سرمایه لازم برای تامین ابزار کار را ندارند، با اولویت زنان سرپرست خانوار و جوانان بیکار ساکن روستا و کسانی که دارای گواهینامه کسب مهارت از سازمان های فنی - حرفه ای بودند، رای داد و برای توفیق در این مقصود مصوب کرد که دادن وام با کمترین بوروکراسی ممکن بوده و وثیقه چندانی هم نخواهد و برای تهیه ابزار کار مورد استفاده باشد و رادیو و تلویزیون هم از شبکه های مختلف خود به مردم بیاموزد که مشاغل ارزان قیمت که افراد می توانند با استفاده از امکانات محلی و در دسترس به آنها مبادرت ورزند، کدامهاست و نحوه انجام آنها را هم آموزش دهد. هدف این بود که بدون اعتبار دولتی و بدون استفاده از منابع مردم که به منظور سرمایه گذاری در اختیار بانکها قرار گرفته است ، بخشی از منابع و سپرده های قرض الحسنه که مردم ممکن است از بابت آنها احتمالا جایزه ای را به قید قرعه دریافت کنند، در اختیار بیکارانی قرار دهیم که زندگی آنان آنقدر در عسرت و سختی می گذرد که نمی توانند تا به ثمر رسیدن برنامه های اصولی کشور معطوف به ایجاد 760هزار شغل در سال معطل بمانند. این کار کم هزینه و ابتکاری صرفا برای ایجاد اشتغال تقریبا موقت برای بیکاران علاقه مند به ایجاد اشتغال برای خود(و نه منتظر ایجاد شغل توسط دیگران) پیشنهاد شد و به تصویب مجلس رسید و به هیچ وجه نباید شغل ایجاد شده توسط این روش جزو 760هزار شغلی محسوب شود که دولت در برنامه سوم و معطوف به سرمایه گذاری و رشد مورد هدف قرار داده بود.
3- متاسفانه در عمل مثل بسیاری از امور دیگر کشور ایجاد مشاغل از طریق خود اشتغالی تا حدودی ایجاد مشاغل ناشی از سرمایه گذاری های اصولی را تحت الشعاع قرار داد و چنان از این روش مصوب شده در مجلس (ماده 56 قانون) که تحت عنوان طرح ضربتی اشتغال سخن به میان آمد که محاسبه و ارزیابی و حسابدهی از سرمایه گذاری هایی که باید شغل مورد هدف برنامه را تحصیل می کرد ، تا حدودی کمرنگ شد و در عین حال آثار ناشی از اجرای ماده 56 قانون برنامه که بعدها تحت تاثیر همین تفکر میزان آن از یک میلیون به 3میلیون تومان افزایش یافت بخوبی مورد تحلیل قرار نگرفت . با توجه به آنچه گفته شد ، انتظار می رود دولت محترم در 2سال باقیمانده از برنامه سوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی کشور در خصوص ایجاد اشتغال و ارقام ناشی از فعالیت های اشتغالزا ترتیبی اتخاذ کند که قاعده به جای استثناء و استثناء به جای قاعده ننشیند.