متخصصان تعلیم و تربیت بر این باورند در عصر کنونی ، استفاده از فناوری اطلاع رسانی (ICT) می تواند برای بهبود وضعیت یادگیری و یاددهی منبعی با ارزش باشد ؛ اما مراحل آموزش این فناوری و به کارگیری آن در عرصه تعلیم و تربیت به گونه ای نیست که بسادگی و با سرعت انجام شدنی باشد.
کد خبر: ۲۶۹۸۶
در این میان ، آنچه در مراحل اول باید از سوی برنامه ریزان و سیاستگذاران تعلیم و تربیت مورد توجه قرار گیرد، آموزش فناوری اطلاع رسانی و استفاده از آن از سوی معلمان است ، که در این نوشتار به عنوان یک ابزار تکنیکی برای بالا بردن سطوح آموزش مورد بحث قرار می گیرد و نیاز مبرم معلمان برای یادگیری استفاده از ICT و حرفه ای شدن آنها را مورد تاکید قرار می دهد. درهم تنیدگی موضوع آموزش و پرورش با فناوری اطلاع رسانی معلمان مساله مهمی است و هر اقدامی در این زمینه به منزله اقدامی مهم و قابل توجه در زمینه برنامه ریزی درسی محسوب می شود. معلمان باید از نظر فنی و همچنین در مورد استفاده از فناوری به عنوان یک ابزار آموزشی در آموزش و پرورش حرفه ای شوند. همچنین نقطه ثقل استفاده از فناوری اطلاع رسانی به نحوی باشد که دانش آموزان را برای کسب تجربیات مختلف و ایجاد زمینه هایی برای آمیختن مهارت ها و دانش هایشان هم در داخل و هم در خارج از مدرسه آماده کند. باتوجه به تجربیات به دست آمده در سالهای اخیر درهم تنیدگی فناوری اطلاع رسانی در برنامه درسی زمانی میسر خواهد شد که معلمان از اطلاعات فراوانی بهره مند شده در مورد به کارگیری فناوری تشویق و تقدیر شوند. برای ایجاد یادگیری های موثر، جایی که فناوری در اختیار اهداف یادگیری در مدرسه است ، تنها معلمان هستند که در مواقعی حساس مبتنی بر پایه احتیاجات و شیوه های یادگیری دانش آموزان تکنیک های ICT را در برنامه ریزی تحصیلی به کار می برند. فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای تمامی دانش آموزان در تمامی سطوح آموزش و پرورش ، روشهای جدید یادگیری و ابداعاتی در زمینه برنامه ریزی درسی را پیشنهاد می کند. وقتی معلمان نیروی ذخیره شده و بالقوه ابزار قدرتمند تربیتی و آموزشی را در ICT شناخته و آن را درک کردند این فناوری می تواند در کلاسهای درس و متون درسی به صورت نامحدود شروع به فعالیت کند. به هر حال باوجود تغییرات فناورانه در مدارس ، معلمان برای کمک به دانش آموزان مجبورند از راهنماها و معابر زیادی برای توسعه آموزش استفاده کنند و از کتب علمی به عنوان یک منبع اطلاع رسانی و منبع اطلاعات رسانی ابتدایی بهره جویی کنند. تدریس معلمان با استفاده از روشهای جدید در کلاسهای درس به وسیله تمرین ها و کسب تجربیات جدید در مقایسه با روشهای تدریس متداول و رایج در آموزش و پرورش تقویت می شود؛ گرچه سبکهای قدیمی زمانی که ICT مورد استفاده قرار می گیرد، به عنوان یک فرصت و ابزار مناسب تلقی می شود. به هر حال جدا شدن از شیوه های رایج و متداول در آموزش به منزله یک خطر بزرگ است و همچنین این موضوع برای معلمان ، به خصوص در تغییر عملکردشان چندان هم ساده نخواهد بود. شناسایی ارزشها و استفاده از ICT و درک امکانپذیری برای کسب اطلاعات از منابع و کتب علمی برای معلمان مستلزم زمان زیادی خواهد بود و دست اندرکاران آموزشی باید دانش آموزان را برای استفاده از ICT که در نهایت به کسب اطلاعات فراوان علمی می انجامد و چگونگی استفاده از این ابزار به طریقی که تمامی اطلاعات برای دانش آموزان معنی و مفهوم عینی پیدا کند، کمک کنند. معلمان نیز باید دید وسیعی از ابزارهای فناورانه را به عنوان قسمت مهمی از برنامه های آموزشی به کار گیرند. برای متخصصان فن تعلیم و تربیت ، بخصوص کسانی که مشغول آماده کردن دانش آموزان برای عصر اطلاعات هستند، رقابت در مورد معرفی و درهم تنیدگی ICT در آموزش و پرورش امری بدیهی شده است و معلمان آینده نه تنها باید در مورد نحوه استفاده از ICT به دنبال کسب موفقیت های جدید باشند؛ بلکه باید برای درهم تنیدگی متون درسی در ICT و برنامه ریزی درسی نیز بکوشند و همچنین همراه ورود ICT در امور یادگیری و یاددهی باید شیوه های ارتباطات و مکاتبات در برنامه ریزی های درسی نیز تغییر کند و این دو ارتباط نیز اجتناب ناپذیر هستند. بی تردید رایانه در همه کلاسهای درس و همه کلاسهایی که استفاده از رایانه در آنها امری ضروری و الزامی است ، یافت نمی شود و این موضوع مستقیما به قدرت مالی و بودجه کشورها بستگی دارد. تعداد زیادی از کشورها در سر تا سر جهان امکانات خود را برای حضور در رقابت جهانی در امر ICT روانه میدان کرده اند. درهم تنیدگی اطلاعات ، برنامه ریزی درسی و آشنایی با اصول فنی و تخصصهای برنامه ریزی درسی در مدارس به طور ثابت به یک عنصر کلیدی در این گونه ابتکارات تبدیل شده است . برنامه های توسعه کارآمد و بیشماری در کشورهای گوناگون طراحی شده است که این فرصت را در اختیار معلمان حال و آینده قرار می دهد که ICT و راه استفاده از آن را بشناسند و درک کنند که این پدیده می تواند کیفیت آموزش را به وسیله ایجاد انگیزش در افراد برای یادگیری و بهبود آموزش ها توسعه اساسی ببخشد.

نگرانی در تدریس و یادگیری

وقتی که پیچیدگی فناوری و البته به الکترونیک به عنوان یک ابزار استاندارد در مدارس مطرح می شوند؛ نقش دانش آموزان و معلمان تغییر اساسی پیدا می کند و پیش از این که این تغییر روی دهد، استفاده از ICT در کلاسهای درس از سوی معلمان به صورتی وخیم و بحرانی حس خواهد شد. در همین زمان است که مدیریت مدرسه احتیاج به این دارد که چارچوبی را در توسعه امر آموزش طراحی و مطرح کند و تا آنجا که ممکن است ، تضمین کنند که معلمان برداشت درستی از نوآوری و فناوری داشته باشند؛ چون مدارس به عنوان ارگان هایی شناخته شده اند که در برابر نوآوری ها در برنامه ریزی تحصیلی بسیار مقاوم و پایدار هستند؛ مگر این که معلمان قوه درک و شناساندن نقشهای کلیدی را که باید ایفا کنند، به طور صحیح و کامل درک کرده باشند و همچنان باید نقش خود را به عنوان محافظ کلاس درس و تقدیس آن حفظ کرد و در برابر تغییرات ایجاد شده به وسیله ICT واکنش منفی نشان ندهند و خود را قطب و مرکز تمام فعالیت های آموزشی قلمداد نکنند که این موضوع مساله کاملا مهمی است . باید قبول کرد که معلمان می بایستی میل و رغبت در مورد یادگیری ICT را به خود تلقین کنند و آن را به عنوان نماد تکنیکی در فرآیند آموزش به طور موثر در کلاسهای درس استفاده کنند. معلمان برای این که در مورد تکنیک های یادگیری و یاددهی تجدید قوا کنند، باید ابتدا درباره فناوری های مناسب ، دانش کافی داشته باشند و آنها را در حرفه خود به کار گیرند و آن را برای دانش آموزان خود معنی دار کنند. در گذشته نقش مدارس به عنوان یک توزیع کننده اطلاعات تصور می شد؛ اما در این روزها این مفهوم دیگر نمی تواند معنی داشته باشد؛ زیرا انفجار اطلاعات ، دنیای شناخت توانایی ها و استعدادها را برای به خاطر سپاری اطلاعات دگرگون کرده است . برای شناخت مسائل ، حصول مجدد اطلاعات همراه با قدرت انتخاب و حل مساله ، دنیای یادگیری از عنوان های مناسب و ساختارهای قالبی ، به یادگیری به صورت خودکار و توسعه پذیر تغییر داده است . بنابراین معلمان و دانش آموزان باید در حال حاضر موارد زیادی را از دنیای پیچیده ICT فرا گیرند. معلمان به این نیاز دارند که ICT را به عنوان یک ابزار ابتدایی برای یادگیری و یاددهی در برنامه ریزی درسی به کار بگیرند.

راههای پیشنهادی انجمن جهانی مشاوره آموزش و پرورش

آماده کردن دانش آموزان برای انعطاف پذیری در مقابل نیازهای شخصی و کشف استعدادهای هر یک از دانش آموزان کاهش خطرات مربوط به شکست درس و ناتوانی تحصیلی دانش آموزان در مدارس کمک به دانش آموزان به منظور دسترسی سریع به اصول زیربنای ICT و استفاده از آن بهره برداری از اطلاعات به شیوه های نوین و مناسب به نحوی که فهم و یکسان سازی استفاده از ICT به صورت کاملا منطقی فراهم آید. ایجاد انگیزه و یکسان سازی مراحل یادگیری با استفاده از شبیه سازی ایجاد انگیزه در دانش آموزان برای بررسی آزمایش ها و نظریه های جدید با استفاده از تکنیک های موجود در ICT پرورش ، تقویت و بالا بردن سطح تجزیه و تحلیل دانش آموزان و تفکرات مختلف آنها در پدیده های جدید تقویت معلمان برای این که بدانند چگونه با استفاده از ICT تدریس کنند و روشهای سریع یادگیری دانش آموزان را شناسایی کرده و توسعه بخشند. کمک به فراگیری دانش آموزان با روشهای یادگیری کاملا جدید و تشویق آنها برای انجام فعالیت های درسی و فعالیت های اجتماعی متناسب با فناوری های مدرنی که ICT عرضه کرده است . شناخت استعدادهای نهفته دانش آموزان برای حضور در فعالیت های خلاق گروهی و انجام پروژه های فردی و جمعی هرچند موفقیت تمامی موارد بالا، می تواند بسیار سخت و مشکل آفرین باشد؛ لکن در مورد ICT مهارت های بسیاری مدنظر قرار گرفته می شود و فرصتهای جدیدی برای انتقال این مهارت ها به دانش آموزان فراهم شده است و هنگامی که استفاده از ICT در برنامه ریزی درسی همراه با توسعه تصورات به منظور توسعه علوم صورت نمی گیرد، بسیاری از معلمان و دانش آموزان باید توانایی فراوانی برای استفاده از رایانه های مدرن داشته باشند و این امر به عنوان یک موضوع جدی مورد بحث اندیشمندان برنامه ریزی درسی است . با این حال نشانه هایی وجود دارد که معلمان و همچنین مجریان طرح استفاده از ICT در برنامه درسی برآنند که مهارت یافتن در استفاده از رایانه نباید در انزوا و به صورت جدا از محیط کار صورت گیرد و این جدایی نمی تواند به دانش آموزان کمک کند که مهارت استفاده از رایانه را به صورت کاربردی وسیع به دست آورند. معنی دار کردن رایانه در آموزش و همچنین در هم تنیدگی رایانه با دوره ها و برنامه های درسی باید بیشتر از تدریس آن به صورت یک پدیده علمی مدنظر قرار گیرد. هنگامی که مهارت های فنی ویژه ای برای یادگیری رایانه در دانش آموزان اهمیت پیدا می کند، انتقال مهارت ها از یک موقعیت به موقعیت دیگر، بدون پی ریزی و زمینه سازی علمی و برنامه ریزی اساسی صورت نمی گیرد. برنامه ریزی درسی برای چگونگی استفاده بیشتر از رایانه بستگی به دلیل و زمان استفاده از آن اهمیت دارد؛ زیرا دانش آموزان ممکن است مهارت ها و استفاده از ابزارها و رایانه را به صورت انفرادی کاملا غیرکاربردی بیاموزند. بنابراین آنها هرگز نخواهند توانست با نیازهای فناوری ، بخصوص کاربرد ICT در آموزش خود را هماهنگ کنند. بنابراین خواهند فهمید که چگونه از این مهارت ها به منظور حل مسائل و کامل کردن وظایف شاگرد و معلم هماهنگ شوند. دانش آموزان باید توانایی استفاده از رایانه را به صورت انعطاف پذیر، خلاق و هدف دار به دست آورند و باید قادر باشند که هر چیزی را که برای انجام این کار احتیاج دارند، به دست آورده و در مورد استفاده از آنها مصمم باشند، خواه رایانه ، آنها را در این راه کمک کند یا کمک نکند. سپس توانایی این موضوع را به دست آورند که از رایانه به عنوان قسمتی از مراحل انجام وظایفشان استفاده کنند. استفاده از رایانه به طور منحصر به فرد، زمانی که این مهارت ها به عنوان نوعی از جمع آوری اطلاعات برای حل مسائل و همچنین پیشرفت دانش آموزان استفاده می شود، تکنیک های ICT را معنی جدیدتری می دهد. مهارت های گوناگونی که درباره کاربرد رایانه در فرآیند و مراحل یادگیری مطرح می شود به دلیل تجربیاتی که کشورهای مختلف در مورد ICT به دست آورده است ، باید مورد مطالعه فراوانی قرار گیرد. یادگیری و یادهی با استفاده از ICT به صورت ابزاری موثر و عدم به کارگیری آن ، تقویت امر یادگیری را بسیار محدوده کرده و تحت الشعاع قرار خواهد داد. معلمان باید به طور ثابت و تغییرناپذیر عناصر آموزشی را با استفاده از ویژگی های ICT در زمینه های مختلف به کار گیرند؛ چرا که این زمینه ها، زمینه های کلیدی مراحل یادگیری هستند. همچنین میل و رغبت دانش آموزان را برای استفاده از ICT به منظور بالا بردن سطح یادگیری تقویت می کند.

ابوالقاسم جاریانی
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها