شاید نام «تمیجان» را شنیده باشید. از آغاز قرن ششم هجری ، مورخان و نویسندگان بسیاری از منطقه تمیجان نام برده اند. این ده در جنوب رودسر قرار دارد و در دوران صفوی مرکز حکومت رانکوه بوده است .
کد خبر: ۲۶۱۰۸
وجود خانه های قدیمی ، حمام و حسینیه ، نشان از قدمت فرهنگی این منطقه دارد. مردم منطقه تمیجان هنوز هم به برگزاری برخی از آداب و رسوم قدیمی پایبند هستند. پخت نان تمیجانی از جمله این رسوم است . این نان با آرد برنج پخته می شود؛ به همین علت شیرین مزه است و آن را با حلوا شکری میل می کنند. نان تمیجان بیضی شکل و باریک است . طول قطر بزرگ این بیضی 30 و عرض آن 20 سانتی متر است . خمیر آن را پس از پهن کردن روی تابه چدنی که آن را ساج می گویند برشته می کنند و به رنگ پوست پیاز در می آورند. اگرچه روزگاری آن را فقط در تمیجان می پختند، اما امروز در مناطق دیگر گیلان ، از جمله تالش محله و ریوشل لنگرود هم پخته می شود. این نان در سراسر گیلان و مازندران ، بویژه در بازارهای هفتگی پخش می شود. بیشترین مصرف این نان ایام عید است که با حلواشکری از میهمانان پذیرایی می شود. در اولین شب جمعه ماه رجب که لیله الرغائب نامیده می شود و به طور خلاصه رغائب می گویند قبل از غروب آفتاب کمی حلوا یا تعدادی خرما را داخل نان تمیجان می گذارند و به خانه همسایه ها و یا نیازمندان و خویشاوندان می برند. امروزه هم نه تنها در سراسر رانکوه ، بلکه در تمام منطقه کوچصفهان و لشتانشا تا تنکابن این نان را به نام تمیجان می شناسند. این نان به خارج از منطقه هم فرستاده می شود و بویژه مردم استان های گیلان و مازندران در ماه مبارک رمضان بیشتر از ماههای دیگر نان تمیجان مصرف می کنند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها