چنین به نظر می رسد که اخلاق سیاسی امام (ره) ، سیاست اخلاقی بود و این نکته ای است که سبب می شود تا وی را در میان سیاستمداران تاریخ کم نظیر بدانیم .
کد خبر: ۲۴۷۱۸
اخلاق به یک معنا به آن دسته از رفتارهای انسانی اطلاق می شود که سودمندی و آسودگی دیگران را می جوید. از این منظر، سیاستمداران جهان را نمی توان اخلاقی بشمار آورد؛ چه این که ایشان در خوشبینانه ترین تصور، همواره در جستجوی منافع ملت خویشند. تامین منافع ملی هر چند باید برای هر سیاستمداری هدفی مهم به شمار آید، اما همین منافع را تنها باید تا مرز منافع ملتهای دیگر وسعت داد. حال آن که در عرف سیاسی جهان کنونی ، تامین منافع ملی به هر قیمتی یک اصل است . درست در اینجاست که عدالت در برخورد منافع ملتها با یکدیگر نادیده انگاشته می شود و همه تجاوزات و جنگهای جهان از این اشکال در رفتار سیاستمداران نشات می گیرد. به همین خاطر است که می بینیم سیاستمداران جهان برای تامین منافع ملی دست به دروغ ، فریب ، فشار و جنگ می یازند. در چنین شرایطی است که کشتار یک میلیون الجزایری بی گناه ، روا و کشته شدن یک فرانسوی یا امریکایی گناهکاران روا قلمداد می شود. بنابراین چنین به نظر می رسد که سخن امام (ره) درخصوص پیوند دین و سیاست ، به معنای فرماندهی اخلاق بر سیاست باشد. زیرا سیاست تا از اخلاق فرمان نگیرد، دروغ می گوید، می جنگد، اشغال می کند و می کشد. اکنون باید به این سوال پاسخ دهیم که آیا سیاست باید از اخلاق جدا شود یا خیر و اساسا چه کسی است که بخواهد سیاست ، غیراخلاقی باشد؛ در اینجا باید به خودمان هم یادآور شویم که ارتباط دین و سیاست به معنای اخلاقی شدن سیاست است و نه خدای ناکرده ، خشونت دیانت . آنچنان که امام (ره) نیز با تمسک به چنین روشی ، سیاستمداری اخلاقی بود و طرفه آن که چنین سیاستمداری را امریکا و امثال آن بر نمی تابند و آرمان های او را مرده می خواهند، حال آن که خمینی و آرمان هایش هماره زنده اند.

مهدی ارگانی
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها