آشفته تر از دیروز

این روزها ادبیات سیاسی کشورمان ، مجددا عصبی و غیرمنطقی شده است . شاید نتیجه غیرقابل پیش بینی انتخابات شوراها عامل اصلی این موضوع باشد و بازیگران عرصه سیاست بویژه گروهی را که چنین نتیجه ای به سود آنان تمام نشده است بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد .

کد خبر: ۲۱۵۹۰

حزب مشارکت که با روشهای اقتدار طلبانه خود عرصه عمل را بر سایر گروههای جبهه دوم خرداد بسته بود و چون گذشته ، آمرانه بر آنها که سهم خود را مطالبه می کردند تاخته بود، تاوان رفتار خود را نه تنها در سطح اعضا و طرفداران خود، بلکه جبهه ای که آن را نمایندگی می کرد پرداخت . این رفتار برای کسانی که چندی پیش از بحران هویت در این حزب خبر داده بودند و مشفقانه انحلال این حزب و افتتاح ویترین نو را پیشنهاد می کردند، البته غیر قابل پیش بینی نبود چرا که آموزه های جامعه شناسی سیاسی ، پیشتر نتیجه قهری خودمحوری و نبود ارزیابی را روشن کرده اند. این ارزیابی ها عمدتا به 2شعبه عدم شناخت صحیح از مطالبات و انتظارات مردم از یک جریان سیاسی و توهم جایگاه و موقعیت حزب در بین توده مردم تقسیم می شود. حزب مشارکت که پیشتر یک حزب فعال (و نه منفعل) و یا لااقل فرصت شناس در عرصه سیاست شناخته می شد در طی چند ماه گذشته به انفعال گراییده است . دستگیری برخی از چهره های مطرح و برنامه نویس آن به اتهام فروش اطلاعات به بیگانگان ، رفتار غیردمکراتیک با سایر احزاب هم پیمان دیروز - که پیروزی سیاسی مدیون ائتلاف آنان بود - و حتی تحقیر این گروهها چهره ای عصبی از این حزب ساخته بودکه شاید رفتار اخیر (عدم پذیرش پیشنهاد ائتلاف) ناشی از همان باشد. پس از انتخابات نیز رفتار این حزب جالب بود : بلافاصله پس از اعلام نتایج انتخابات شوراها پیروزی رقیب را در بیانیه ای تبریک گفت ، اما این باعث نشد که چهره های مطرح این حزب تا 2-3 روز اظهارات ضد و نقیض نکنند. می دانیم این موضوع در عرف سیاسی از به هم ریختگی ناشی از تحولات سریع و غیرقابل پیش بینی حکایت دارد مرور اظهارات جدیدتر نیز همچنان جالب است : از سویی نظام را به چالش طلبیده و آن را مقصر شکست خود قلمداد کرده اند و در تحلیل دیگر و البته با ارائه آمار، حزب خود را پیروز میدان انتخابات دانسته اند، یا در تحلیل های جدید تر و با کم لطفی تمام مجددا به هاشمی رفسنجانی و انتقاد دوستانه او تاخته اند. این رفتار که از نبود انسجام حزبی حکایت دارد ، بدیهی است که به آشفته تر کردن ادبیات سیاسی منجر شود. حتی یکی از چهره های مطرح این حزب در تحلیلی که بیشتر به لطیفه می ماند اولا شرکت مردم را بسیار ضعیف دانسته و ثانیا علت آن را به گوشتهای آلوده و تبلیغات غیرواقعی رسانه ملی درباره آن نسبت داده است . این اظهارات شتابزده در حالی انجام می گیرد که عالم واقع و بیرون در کمتر از 2-3 روز صحت و سقم آن را اثبات می کند.سوال اینجاست که اگر برای متهمان دادگاه گوشتهای آلوده مجازات سنگین اعلام شود مخاطبان و حتی علاقه مندان گوینده درباره او و تحلیل او چگونه فکر می کنند؛ فرافکنی ، ادبیات پرخاشگرانه ، تحقیر همراهانی که تا دیروز در جبهه مشترک بوده اند، توهین به ملت ، ارائه آمارهای غلط و گمراه کننده ، تحلیل هایی که غیرمنطقی و مضحک بودن آن خیلی زود آشکار می شود و حتی عریان و بدون لفاظی های رایج صورت می گیرد، درگیری مجدد با چهره ای که مردم ، لااقل حالا از دوره او مجموعا به نیکی یاد می کنند و... چشم انداز مثبتی برای گروه های اقتدارطلب که ارزیابی درستی از وزن خود ندارند باقی نمی گذارد.