بیشتر کودکان صبحانه دوست ندارند

نتایج یک پایان نامه نشان داده 57 درصد کودکان 4 تا8 ساله صبحانه گریز هستند و صبحانه نخوردن کودکان به دلیل افت گلوکز خون پیامدهای جبران ناپذیری به دنبال دارد دکتر سید مسعود موسوی دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با راهنمایی دکتر اکبر کوشانفر

کد خبر: ۱۰۴۴۴

علل صبحانه گریزی کودکان 4 تا8 ساله را بررسی کرده است در این پایان نامه آمده است : صبحانه گریزی اطفال بویژه در سنین آغازین تحصیل در مدرسه یکی از نگرانی ها و شکایت های مادران است این کودکان در ساعات اولیه روز که گلوکز در پایین ترین سطح شبانه روز قرار دارد و مغز کمترین انرژی را در اختیار دارد کمترین کارکرد را دارند و زمانی که در کلاس درس حضور می یابند، حتی اگر تمام نیرو و توان خود را به کار گیرند، یادگیری آنها افت خواهد داشت و در نهایت ، تواناییهای بالقوه آنان بروز نمی کند.در ادامه آمده است با دید اجمالی می توان حدس زد جامعه ای که پیشرفت و توسعه علمی ، هدف آن است ، نه تنها پیشرفت نمی کند، بلکه عقب مانده باقی می ماند.در این پایان نامه به عوارض سوءتغذیه نظیر عفونت ، توقف رشد دایم ، تاخیر رشد و بروز اختلالاتی در عملکرد تکاملی و شناختی کودک اشاره شده است.بنابراین نتایج این پایان نامه عنوان می کند: 57/31 درصد از کودکان به علت بازیگوشی ، 3/26 درصد به علت استرس برای مدرسه رفتن ، بیست ودو درصد به دلیل تنها بودن کودک هنگام صبحانه و 3/12 درصد با علل متفرقه صبحانه گریز می شوند.این مشکلات می تواند با تغییراتی در روشهای رفتاری ، رژیم غذایی و یا با برنامه غذایی رفع شود و مشکلات روانی عاطفی را نیز می توان با مشاوره صحیح روانپزشکی پیگیری کرد.سازگاری کودک با کاهش مصرف پروتئین و انرژی ، مشخصه گرسنگی طولانی مدت است که عملکرد ناقص و ثانویه سیستم ایمنی است و تماس مداوم با بیماری های عفونی و مرگ و میر را افزایش می دهد.در برابر این عارضه ، پرخوری عصبی نیز دیده می شود که شامل خوردن تفننی و از دست دادن کنترل در پرخوری است.البته پرخوری عصبی نشانه بی اشتهایی عصبی است ؛ این حالت در زنان جوان با وزن طبیعی یا کمی افزایش وزن بروز می کند و نسبت ابتلای جنس مونث به مذکر10 به 1 است.