به جرات می توان ام. آر.آی را شگفتی قرن در زمینه پزشکی دانست دستگاه ام.آر.آی از لحاظ شکل ظاهری تا حدودی شبیه به دستگاه سی.تی.اسکن است اما نحوه کارکرد آن کاملا متفاوت است محوطه ام.آر.آی از3 قسمت اصلی تشکل می شود یکی اتاق مربوط به کامپیوترهاست
کد خبر: ۱۰۱۷۰
دیگری اتاقی است که در آن دستگاه ام آر آی قرار دارد و اتاق دیگری نیز وجود دارد که کارشناس ام آر آی با استفاده از کامپیوتر، امور مربوط به تصویربرداری بیمار را انجام می دهد بیمار پس از ورود به اتاق تصویربرداری ، بر روی تخت مخصوص دراز کشیده و تحت نظر کارشناس رادیولوژی ، وارد دستگاه ام آرآی می شود. وظیفه این دستگاه ایجاد یک میدان مغناطیسی حول بدن بیمار است سپس با گسیل امواج رادیویی به بدن بیمار و دریافت امواج برگشتی ، تصویربرداری صورت می گیرد با وجود این که دستگاه ام آرآی شبیه به تونل است ؛ اما باید توجه داشت که هر2 طرف آن باز بوده و تهویه مطبوع قوی موجود در اتاق ، هوای تازه و خنکی را دراختیار بیمار قرار می دهد برخی از بیماران که وارد اتاق تصویربرداری می شوند، به طور ناخودآگاه دچار کمی اضطراب می شوند؛ اما آنها باید توجه داشته باشند که ام آرآی روش تصویربرداری بسیار راحتی است که در آن همه چیز تحت کنترل قرار داشته و هیچ گونه مشکلی برای آنها ایجاد نمی شود حتی در صورت لزوم، یکی از بستگان میتواند در اتاق تصویربرداری مانده و با بیمار صحبت کند. چرا انجام ام آرآی لازم است؛ پزشک معالج شما در برخی موارد و برای اثبات وجود یا نبود یک بیماری خاص ، نیاز به انجام ام آرآی را ضروری می داند امروزه تصویربرداری ام آرآی یکی از راحت ترین و دقیق ترین روشهای تصویربرداری محسوب می شود. ام آرآی در تشخیص بسیاری از بیماری ها کمک زیادی به پزشک معالج شما می کند به عنوان مثال در تشخیص بسیاری از بیماری های ستون فقرات ؛ مانند بیرون زدگی دیسکهای گردنی و کمری و توده های موجود در نخاع و همچنین تشخیص بسیاری از بیماری های مغزی و پارگی لیگمان های مفاصل )تاندون یا رباط(،ام آر آی بهترین وسیله تصویربرداری است حتی امروزه برای بررسی برخی بیماری های عروقی از آنژیوگرافی استفاده می شود. ام آرآی برای تشخیص پاره ای از بیماریهای بافت سینه نیز به کار می رود البته در برخی موارد نیز، ام آر آی به عنوان مکمل سایر روشهای تصویربرداری مانند سی تی اسکن عمل می کند اما بعضی اوقات ام آرآی روش خوبی برای بررسی بیماری ها نیست به عنوان مثال در بررسی ضایعات استخوانی و بیماری های دستگاه های گوارشی و ادراری ام آرآی وسیله مناسبی محسوب نمی شود. در این موارد باید از سایر روشهای تصویربرداری مانند سی تی اسکن و سونوگرافی استفاده کرد آیا ام آرآی برای بدن خطری دارد؛چون در ام آرآی از امواج مغناطیسی و امواج رادیویی استفاده می شود، لذا این نوع تصویربرداری هیچ گونه خطری برای بیمار نداشته و آسیبی به بدن وارد نمی کند البته میدان های مغناطیسی قوی و امواج پرقدرت رادیویی می توانند آسیبهایی را به بدن برسانند؛ اما از آنجا که شدت میدان مغناطیسی و امواج رادیویی که در تصویربرداری ام آرآی استفاده می شود، ضعیف هستند، بنابراین نمی توانند آسیبی را به بدن وارد کنند. امروزه تحقیقات زیادی بر روی تاثیرات بیولوژیکی ام آرآی صورت گرفته که همگی موید ایمن بودن ام آرآی هستند ام آرآی روشی است بسیار راحت که در آن هیچ گونه احساس درد، فشار و سوزش حس نمی شود و بیمار کاملا آسوده فقط بر روی تخت تصویربرداری دراز می کشد. آیا در ام آرآی دارویی تزریق می شود؛ گاهی اوقات لازم است که برای تشخیص بهتر، از ماده حاجب گادلینیم استفاده شود ضرورت تزریق ماده حاجب توسط پزشک معالج و یا رادیولوژیست ام آرآی مشخص می شود در صورت نیاز به تزریق ماده حاجب این دارو توسط کارشناس رادیولوژی در رگ بیمار تزریق می شود. لازم به ذکر است که این دارو تقریبا هیچ گونه عارضه جانبی در برنداشته و ماده ای بی خطر است. قبل از انجام ام آرآی چه آمادگی هایی لازم است؛ چون در ام آرآی از میدان مغناطیسی استفاده می شود، بنابراین حتما باید قبل از ورود به دستگاه تصویربرداری وسایل فلزی از قبیل ساعت ، عینک ، دندان مصنوعی ، پروتزهای دندانی و لباسهایی که دارای فلز هستند؛ مانند دامن و شلوار زیپ دار را درآورد و لباسهای ساده بیمارستان را که منشی ام آرآی دراختیار قرار می دهد، پوشید در غیر این صورت ، وسیله فلزی باعث کاهش شدید کیفیت تصاویر شده و تشخیص بیماری را مختل می کند از استعمال مواد آرایشی بخصوص مواد مورد استفاده بر روی چشم ها نیز باید پرهیز کرد؛ زیرا این قبیل مواد، دارای ترکیبات فلزی بوده که باعث کاهش کیفیت تصاویر می شوند قبل از انجام ام آرآی هیچ گونه آمادگی غذایی خاصی وجود نداشته و احتیاجی به ناشتا بودن بیمار نیست با توجه به این که در ام آر آی بی حرکت ماندن بیمار در مدت تصویربرداری ضروری است بنابراین در صورتی که بیمار، کودک و یا فردی است که به دلیل درد و یا تشنج قادر به بی حرکت ماندن نیست ، باید منشی پذیرش را مطلع کرد تا در صورت امکان ، ام آرآی آنها تحت بیهوشی صورت گیرد. در مورد بیمارانی که دچار درد هستند، توصیه می شود که قبل از انجام ام آر آی و پس از مشورت با پزشک خود، از قرصهای آرامبخش استفاده کنند تا به آنها آرامش دهد. پر کردن دقیق فرم مخصوص بیمار و توضیح درباره بیماری و علت مراجعه به پزشک نیز ضروری است ؛ زیرا کارشناس رادیولوژی براساس بیماری و عارضه مورد نظر، تکنیک های مناسب تصویربرداری را به کار برده و پزشک رادیولوژیست نیز می تواند با دیدن تصاویر ام آر آی ، علایم بیماری را مشاهده و به تشخیص دقیقتری دست پیدا کند. گاهی اوقات برای تکمیل اطلاعات ، لازم است که درباره بیماری و مشکل بیماری سوالاتی نیز مطرح شود در این خصوص هرگونه تصاویر قبلی اعم از ام آر آی قبلی ، سی تی اسکن ، سونوگرافی و پزشکی هسته ای نیز می تواند به رادیولوژیست در یافتن بیماری شما کمک فراوانی کند. در هنگام تصویربرداری ام آر آی ، باید چه نکاتی را رعایت کرد؛بیمار باید در هنگام تصویربرداری ام آر آی ، کاملا بی حرکت باقی بماند. حتی سرفه و عطسه کردن و تنفس های عمیق می تواند باعث بروز اختلال شده و نهایتا منجر به مخدوش شدن تصاویر شود. مدت زمان انجام ام آر آی متفاوت بوده و بستگی به ناحیه مورد آزمایش و نوع بیماری دارد؛ اما مدت زمان میانگین برای یک آزمون ام آر آی حدود نیم ساعت است در هر صورت بی حرکت ماندن بیمار در هنگام تصویربرداری امری ضروری است به همین دلیل ، پس از قرار گرفتن بر روی تخت ام آر آی ، اگر احیانا در وضعیت مناسبی قرار ندارید، باید مشکل خود را با کارشناس مربوط در میان بگذارید. در هنگام تصویربرداری ، صداهایی نیز شنیده می شود که مربوط به کارکردن دستگاه ام آرآی بوده و امری طبیعی است بنابراین نباید باعث هیچ گونه اضطراب و نگرانی برای بیمار شود. مطمئن باشید که در طول مدت تصویربرداری ، تحت نظر کارشناس رادیولوژی قرار داشته و در صورت تمایل می توانید از طریق سیستم صوتی ، با وی صحبت کنید چه بیمارانی نباید از ام آرآی استفاده کنند؛ با وجود مزایای بسیار زیاد ام آرآی نسبت به سایر روشهای تصویربرداری ، مواردی نیز وجود دارد که بیماران نمی توانند از تصویربرداری ام آرآی استفاده کنند که از میان آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد : بیمارانی که باطری قلبی دارند بیمارانی که دارای پروتزهای گوش هستند بیمارانی که از مکانهای سربسته می ترسند بیمارانی که در بدن آنها وسایل فلزی مانند ترکش وجود دارد بیمارانی که در طی عمل جراحی در عروق آنها از گیره های آنوریسمی استفاده کرده اند.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها