آثار حیات در میان ستارگان

براساس 2 مقاله پژوهشی که در نشریه "نیچر" (طبیعت) منتشر شده است شواهد تازه حاکی از آن است که عوامل لازم برای حیات در ابرهای میان ستارگان پراکنده اند محققان در آزمایشگاه شرایط بسیار سردی را که در فضا وجود دارد

کد خبر: ۷۳۶۲

شبیه سازی کردند و نشان دادند که ذرات ریز یخ موجود در فضا، در صورتی که در معرض تابش اشعه مافوق بنفش قرار گیرند، می توانند محل انجام واکنش های مهمی باشد که به تشکیل آمینو اسیدها منجر می شود آمینو اسیدها عناصر تشکیل دهنده پروتئین ها هستند پروتئین ها ملکول های پیشرفته ای هستند که به تولید و نگهداری ارگانیسم های زنده کمک می کنند دانشمندان می گویند، ممکن است این ذرات یخ و در نتیجه آمینو اسیدها که در میان ابرهای آسمانی وجود داشتند، با تشکیل منظومه شمسی به زمین رسیده و به آغاز حیات در زمین کمک کرده باشند.شواهد مختلفی نیز وجود دارد که نشان می دهد برخی از اجزای به وجود آورنده حیات به وسیله شهاب سنگ هایی که در نخستین دوره های تشکیل زمین به آن برخورد کرده اند، وارد زمین شده است.اما دانشمندان هنوز نمی دانند این اجزا اصولا چگونه وارد شهاب سنگ ها شده اند.به نظر می رسد این وضع از2 طریق ممکن باشد:یک احتمال این است که اجزای لازم برای حیات انواع آمینو اسیدها، در نتیجه وقوع واکنش های شیمیایی پیچیده ای با دخالت آب در سطح یا در دل شهاب سنگ ها، به وجود آمده باشند این شهاب سنگ ها در دوره جوانی منظومه شمسی شکل گرفته اند برای مثال ، تحلیل شهاب سنگ معروف مرچیسون نشان می دهد که این سنگ شامل70 نوع آمینو اسید است اما2 گروه از محققان ، یکی به رهبری مکس برنستاین از موسسه "ستی " در امریکا و دیگری به سرپرستی اوو میر هینریچ از شهر "برمن " آلمان ، که مقالات خود را در نشریه "نیچر" به چاپ رسانده اند، نظریه جدیدی را در باره چگونگی آمینو اسیدها مطرح می کنند.نظریه این 2 گروه می گوید که آمینو اسیدها در نتیجه وقوع واکنش های شیمیایی در ذرات یخ ساکن در فضای میان ستارگان به وجود آمده اند. محققان با استفاده از اشعه مافوق بنفش و ایجاد سرمای منفی 258 درجه سلسیوس که 15 درجه بالاتر از صفر مطلق است شرایط حاکم بر فضای میان ستارگان را در آزمایشگاه شبیه سازی کردند آنها سپس ملکول هایی مانند "منو اکسید کربن " و "آمونیاک " را که مطمئن هستند در فضای میان ستارگان نیز وجود دارند، در شرایط شبیه سازی شده قرار دادند. هر2 گروه گزارش می دهند که این کار به تشکیل آمینواسیدها منجر شد البته آزمایش های 2 گروه کاملا یکسان نبود. یکی از2 گروه ، از مخلوطی از آب غنی و گروه دیگر از ترکیبی با آب بسیار کم استفاده کرد که آمینو اسیدهای بسیار بیشتری تولید کرد این تحقیقات دلیل دیگری است بر مجموعه فزاینده ای از شواهد که می گوید تشکیل ملکول های پیچیده به شکلهای مختلف در محیطهای مختلف کیهانی روی می دهد بعلاوه این نتایج مایه دلگرمی برای کسانی است که گمان می کنند حیات باید در سایر نقاط جهان نیز بوفور وجود داشته باشد.