مرکز روانپزشکی رازی

محصور در دود و آلودگی

کد خبر: ۳۱۸۴

پانزده دقیقه بیشتر انتظارم طول نکشید که سر و کله آقای روحی پیدا شد. همت و تلاش این دوست عزیز بود که خود را در مرکز روانپزشکی رازی واقع در امین آباد شهر ری دیدم ؛ البته به اتفاق چندتن از خواهران بسیجی.خیابان بلوار مانند بیمارستان را تا انتها پیمودیم و بعد از گذشتن از ساختمان خیریه ، به بخشی موسوم به "بخش فارابی " رسیدیم و با استقبال کارکنان انگشت شمار این بخش روبه رو شدیم ، بیماران برای دریافت هدیه ناچیز ما مطیع و ساکت به صف ایستادند، بیش از آن درنگ جایز نبود، با وقت اندکی که داشتیم ، باید به بخشهایی دیگر نیز سر می زدیم در قسمت چپ بخش فارابی تعدادی بیمار روانی برای هواخوری در محوطه جمع شده بودند؛ محصور در میان یک تور سیمی و یک چهار دیواری قفس مانند به راهنما گفتم می توان نزدیک شد؛ مخالفت کرد، علت را جویا شدم ، گفت : ممکن است با کلمات رکیک و حرفهای زننده و احتمالا حرکات نامعقول باعث اذیت شما و خواهران شوند حس کنجکاوی راحتم نمی گذاشت گفتم پس اجازه بدهید خودم تنها بروم و منتظر اجازه نشدم از خواهران درخواست کردم که بمانند تا برگردم ، پیش رفتم و به درختی تکیه دادم و محو تماشایشان شدم صدایی شنیدم ؛ گویا کسی سلام داد، به سمت چپ برگشتم، مردی با روپوشی سفید، روی برچسب سینه اش خواندم )م عسگری پرستار موفق به اخذ سه لیسانس شده بود، لیسانس اقتصاد، زبان و پرستاری ، در ضمن مسوول روابط عمومی مرکز هم بود. اولین مشکل را کمبود خطوط تلفن ذکر کرد و این که تماس با خانواده بیماران و ارتباط با خانواده ، نقش مهمی را در توان بخشی ایفا می کند و چه خوب که مسوولان مخابرات به این امر توجه کنند و دیگر این که این منطقه ، منطقه ای خوش آب و هوا بوده که متاسفانه به علت تاسیس و فعالیت کارخانه های سیمان ری ، باتری سازی نیرو، ذوب مس ، فرآورده های نسوز، ایرانیت و غیره به طور وحشتناکی دچار آلودگی هوا شده و چه خوب است که دامنه کوه بی بی شهربانو را شهرداری منطقه و منابع طبیعی درختکاری کرده و به فضای سبز و مرکز تفریحی و توریستی تبدیل کنند