گزارشی از همایش مولفان و نویسندگان جوان در رشت

کد خبر: ۲۵۵۴

عشق نویسندگی دریک روزپاییزینویسندگی در قید و بند سن و سال نیست ؛ اما در دوران جوانی رشد و بالندگی در این زمینه بیشتر است و متاسفانه ما در مواجهه با افراد جوان متاثر می شویم ؛ چون ایجاد مانع و مشکل در مسائل اداری که دامنگیر چاپ و نشر کتاب است ، متوجه این قشر هم شده استگفتن این جملات در جمع بیش از100 نفر از مولفان و نویسندگان جوان کشور که هفته گذشته در رشت گردهم آمده بودند، مثل رگبارهای پاییزی بر سر آنها فرود آمد. آنها خوب می دانستند که نویسندگی و از خود و دیگران نوشتن ، برای آنها و تمام همسن و سالهای آنها، ابزاری برای ابراز وجود است ؛ اما وقتی این جملات را از قول مدیرکل ارشاد اسلامی گیلان شنیدند، در گوشی به هم گفتند: "نه بابا، مثل این که کم کم داریم مهم میشویم".نخستین همایش مولفان و نویسندگان جوان در یک روز پاییزی بارانزا، در یک شهر سبز و بارانی و با حضور جوانان علاقه مند به نویسندگی ، برگزار شد. بیش از صد نفر از جوانان نویسنده و مولف با شور و حال خاصی از سراسر کشور، از رشت ، اصفهان ، شیراز، کرمان ، تبریز، مشهد، تهران ، بندرعباس ، زاهدان و... آمده بودند تا یک روز به یادماندنی را برای خود رقم بزنند. به قول یکی از آنها، مهم این است که ما اینجاییم و می توانیم برای هم نوشته های خود را مرور کنیم و بدانیم که هستیم . همه حرف زدند و سخنرانی کردند؛ اما وقتی پای صحبتهای رسمی در میان است ، حتی اگر مدیرکل هم بگوید: "از وضع جوانان متاثر می شویم " و بالاتر از آن ، معاون وزیر هم خواستار گفتگوهای دو طرفه و حمایت های همه جانبه می شود؛ اما با این حال گفته اند: آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند. همه حرف های بزرگان همایش جای خود دارد؛ اما وقتی زاهد خداویسی به عنوان نماینده مولفان جوان برای بیان مشکلات دعوت شد، همه ساکت شدند تا ببینند و بشنوند که نماینده شان چطور از آنها سخن میگوید.زاهد گفت : "باید به ما احترام بگذارید و زمان و مکان ما را درک کنید. هیچ کس با هیچ کس حرف نمیزد".خداویسی گفت : "شاعران و نویسندگان جوان را باید دریابید؛ باید به آنان کمک کرد؛ باید به حرفهایشان گوش داد." همه آنهایی که آنجا بودند، گوش میدادند."گوش دادن ، هنر بزرگی است که باید برای درک بهتر آن را فراگرفت...".نماینده مولفان و نویسندگان جوان همچنین گفت : خیلیها می گویند ما عقب افتاده ایم . این ما هستیم که باید به آنها اعلام کنیم که هستیم و پایانی برای ما و جوانان ایرانی متصور نیست . چند نفری با تعجب و تحسین یکدیگر را نگاه می کردند؛ گویی با چشمانشان می گفتند که این حرفها، خیلی قشنگ و زیباست.وقتی که خداویسی صحبتهایش را تمام کرد، گویی کششی برای ادامه نشستن و شنیدن نبود.پیش از آن ، معاون فرهنگی وزیر ارشاد گفته بود: در دهه 70 ، کشور ما36 هزار پدید آورنده جوان داشت که 25 هزار نفر از آنان برای نخستین بار به چاپ آثار خود اقدام کرده بودند.بیش از100 نفر از جوانان نویسنده و مولف در همایش شرکت کرده بودند که به حرفهای رمضان پور گوش دادند. وی تاکید کرده بود: این روند در حال تکامل است . حجت الاسلام انصاری هم سخنرانی کرد. او معتقد بود: جوانی که می تواند بنویسد، باید فقط بنویسد و دغدغه چگونگی فروش کتابش را نداشته باشد.جلسه که پایان یافت ، همه یادشان بود که چه همهمه ای پس از این جملات ، سالن همایش را فراگرفت . در پایان این همایش ، همه شرکت کنندگان - از مسوولان فرهنگی تا جوانانشرکت کننده - ابراز امیدواری کردند دبیرخانه دایمی مولفان و نویسندگان جوان تشکیل شود. معاون وزیر هم گفت : از دوستانم در وزارت ارشاد می خواهم که کتاب سال جوانان را انتخاب کنند.در پایان این همایش ، قولهای دیگری هم داده شد: قرار شد معاونت فرهنگی وزارت ارشاد آثار چاپ شده سالهای 79 و80 مولفان جوان همین همایش را خریداری کند.