جامعه شناسی فوتبال ایران

مارکز: یک جامعه را از روی فوتبال آن می توان شناخت

کد خبر: ۲۲۴۳

در راستای این که تره به تخمش می ره ، مملکت به تیم فوتبالش و در راستای حذف تیم ملی ایران در مسابقات راهیابی به جام جهانی 2002 کره و ژاپن و باتوجه به این که یکی از مهمترین هماهنگی های موجود در جامعه ما این است که همه چیزمان به همه چیزمان می رود و با عنایت به این که ما فعلا گیر داده ایم به فوتبال ، چون در این لحظه های آخر فوتبال اهمیت خاصی دارد و با تشکر از دنارباطی که جمله فوق از مارکز در مقاله اش خاطرنشان کرد و با یاد و خاطره بن لادن ، جرج بوش ، مزار شریف ، اجلاس اخیر سازمان ملل متحد، اظهارات اخیر عباس عبدی ، مقاله اخیر امیر محبیان در مورد نیروهای ملی مذهبی و سایر مسائل برخی روشهایی که از روی فوتبال ایران میتوان جامعه ایران را شناخت ذیلا به عرض میرسانیم: علی دایی : آقای گل جهان در تیم ملی ماست ، مربی ما جزو مربیان برتر جهان است . فدراسیون فوتبال جزو بدترین فدراسیون های جهان است . ما وقتی مهاجرت می کنیم استعدادمان شکوفاتر می شود، چون دولت ما وظیفه دارد که عدالت را اجرا کند و همه را شبیه هم کند. علی کریمی : ما با نبوغ و توانایی فردی کارها را خوب پیش می بریم ، ولی به نتیجه نمی رسانیم . در نتیجه گل نمی زنیم و غرضی و کرباسچی می شوند آدمهایی که کارشان نصفه مانده است. کریم باقری : وقتی قرار است از سی متری شوت بزنیم ، صاف می رود توی دروازه ، اما وقتی از ده متری پاس می دهیم صاف می رود روی پای دفاع حریف . ما یازده تا تیم یک نفری هستیم نه یک تیم یازده نفری. ابراهیم میرزاپور: ما با تمام وجود از حیثیت مان دفاع می کنیم و حتی یک گل هم نمی خوریم ، اما وقتی قرار است گل بخوریم ، از یک تیم ضعیف سه گل می خوریم و بی حیثیت میشویم. یحیی گل محمدی :خسته می شویم ، گل می زنیم ، پاس می دهیم ، عصبانی می شویم ، کنترلمان را از دست می دهیم ، دعوا می کنیم ، اخطار می گیریم ، بازداشت می شویم ، اخراج میشویم. رحمان رضایی :88 دقیقه با قدرت دفاع می کنیم ، تمام ضربه های اول را می زنیم ، نمی گذاریم یک توپ هم از ما عبور کند، اما در عرض دو دقیقه روی توپی که احتمال گل شدنش هم زیاد نیست خطای پنالتی میدهیم و گل میخوریم. مهدی مهدوی کیا: فوق العاده شروع می کنیم و به یک قهرمان تبدیل می شویم و درست زمانی که روی بند جلوی هزاران نفر در حال راه رفتن هستیم یادمان می رود که باید چه کنیم، میافتیم پایین. خداداد عزیزی : وقتی به یک جایی می رسیم خودمان را لوس می کنیم مسوولان ما هم وقتی دیدند ما داریم خودمان را لوس می کنیم و آدم معترضی هستیم تصمیم می گیرند ما را حذف کنند و چون لجباز هستیم ترجیح می دهیم تیم ملی لطمه بخورد تا غرور ما خدشه دار شود. واحدی نیکبخت : توپی را از چند سانتی خط کرنر می گیریم و با سختی تا گل می کشانیم و توپ دیگری را از فاصله دو متری دروازه چنان به آسمان می کوبیم که اگر بسکتبال باشد حتما گل میشود. صفایی فراهانی : یک فیلسوف را می گذاریم رئیس ، این اتفاق در روز دوم خرداد رخ می دهد. در نتیجه تئوری های فوتبال و نسبت فوتبال با حقیقت و جامعه مدنی و نقش فوتبال در بهجت روح فرد رشد می کند، اما گل نمیزنیم. استراتژی و برنامه تیم ملی : تیراژ کتاب در ایران پایین است ، در نتیجه حدود60 دقیقه طول می کشد تا ما بفهمیم تیم مقابل مان چه جور تیمی است ، در حالی که تیم مقابل ما کتاب فوتبال ما را در تیراژ وسیع خوانده است . به همین دلیل است که ما معمولا در50 دقیقه اول بازیهایمان گل نمی زنیم مگر اینکه تیم مقابل را بشناسیم. تماشاگران: تماشاگران ما می دانند که ما الان باید دفاع کنیم و مذاکره کنیم و آرامش را حفظ کنیم اما دایما شعار می دهند: حمله حمله