لجبازی ،کودک را لجبازتر می کند وقتی کودکان درخواستی دارند و یا والدین ، آنان را مجبور به انجام عملی برخلاف میلشان می کنند، لجباز میشوند
کد خبر: ۱۱۳۷
یکی از استادان دانشگاه علوم بهزیستی می گوید: گاهی توجه زیاد والدین به رفتارهای نامناسب کودکان ،سبب می شود که رفتارهای نادرست آنان تقویت شود؛ به طوری که کودکان به جر و بحث کردن ، نق زدن ، مجادله کردن و درخواست های مکرر متوسل میشوند.دکتر کتایون خوشاوی می افزاید: اگر انتظارات والدین از کودکان منطقی باشد و وظایف ساده و آسانی برای آنان تعیین کنند، کودکان نیز همکاری می کنند و رفتاری مطلوب از خود بروز میدهند.وی معتقد است : کودکان برای کنار آمدن با دیگران ، به قوانین ساده و روشن نیازمندند. نباید از کودکان بخواهیم که هر آنچه ما می گوییم ، انجام دهند. کودکان در سنین پیش دبستانی دوست دارند خودشان تصمیم بگیرند، انتخاب کنند و در کارهای مربوط به خود مستقل باشند. تنها در مواردی کودک ، لجباز به شمار می آید که از بیش از نصف دستورات والدین سرپیچی کند.این روانپزشک می افزاید: گاهی نیز علت لجبازی کودک آن است که والدین در برابر لجبازی های او رفتار ثابتی ندارند. مثلا یک روز هیچ عکس العملی در برابر لجبازی نشان نمی دهند و روز دیگر از کودک می خواهند مطابق با خواسته آنان رفتار کنند.وی با تاکید بر این نکته که می باید همیشه با کودکان رفتار ثابتی داشته باشیم تا آنان کمتر لجبازی کنند، اظهار می کند: چگونگی دستور دادن والدین نیز بسیار موثر است . اگر والدین زیاد دستوربدهند، کودکان خسته می شوند و از انجام دستورات خودداری می کنند. گاه کودکان برای آن دستور را اجرا نمی کنند چون کسی به آنها یاد نداده است چگونه آن کار را انجام دهند. مثلا کودک طرز استفاده از قاشق و چنگال را نیاموخته است ، اما والدین توقع دارند آداب صحیح غذا خوردن را رعایت کند.وی خطاب به والدین نکات تربیتی زیر را خاطرنشان میکند:در مورد دستوراتی که به کودک می دهید، فکر کنید. قوانین را مستقیم و واضح بیان کنید و به کودک در زمینه رعایت این قوانین کمک کنید. با کودک صمیمی شوید و به او توجه کنید، در کنارش بنشینید، به چشمانش نگاه کنید، نام وی را به زبان آورید و او را به انجام کار مطلوب تشویق کنید.دکتر خوشاوی ادامه می دهد: درخواست های خود را به طور واضح و روشن بیان کنید. مثلا بگویید موقع خوابت است ، برو مسواک بزن ، یا لباس خوابت را بپوش . اگر می خواهید کودکان از انجام کار خاصی خودداری کنند، باید قبلا یک بار مساله را به آنان گفته باشید. مثلا روی مبل نپر، روی صندلی بنشین و تلویزیون نگاه کن.وی اضافه می کند: به کودک خود برای همکاری فرصت کافی بدهید و در صورت انجام دستور، از او تشکر کنید. اگر می خواهید کار جدیدی مثل آماده شدن برای خواب را به کودکان گوشزد کنید، یک بار توضیح دهید،5 دقیقه صبر کنید، سپس خواسته خود را یک بار دیگر تکرار کنید. اگر می خواهید کودک از انجام کار خاصی خودداری کند، باید از تکرار مرتب آن اجتناب کنید.استاد دانشگاه علوم بهزیستی با تاکید بر لزوم ذکر دلایل منطقی برای بچه ها اظهار می کند: اگر کودک ظرف 5 دقیقه کار مورد نظر را انجام نداد، از دلایل متناسب با موقعیت استفاده کنید. در صورتی که کودک باز هم دستور شما را انجام نداد و در همان موقع مشغول فعالیت خاصی مانند تماشای تلویزیون و یا بازی بود، فعالیت او را قطع کنید )تلویزیون را خاموش کنید و یا اسباب بازی را بردارید(. برای حذف یک فعالیت )ندیدن تلویزیون (5 تا10 دقیقه کافی است از شکایت ، اعتراض و بحث با کودک خودداری کنید.دکتر خوشاوی اضافه می کند: پس از این مدت ، کودک را به فعالیت قبلی بازگردانید. در صورتی که زمان مورد نظر برای اصلاح رفتار کودک به اتمام رسید، اجازه فعالیت دوباره را داده و یا اسباب بازی را به کودک بدهید.اگر پس از شروع دوباره فعالیت یا برگرداندن اسباب بازی ، لجبازی ادامه داشت ، دلایل منطقی خود را تکرار کنید و به او فرصت طولانی تری بدهید )مثلا بقیه روز( و یا از روش ساکت کردن کودک استفاده کنید.خوشاوی ، در مورد روش ساکت کردن و یا محروم کردن توضیح می دهد: گاهی اوقات می خواهید کودک کار جدیدی را شروع کند، در حالی که او براحتی آن را نمی پذیرد. مثلا می خواهیم کودک در ساعت معینی بخوابد، در حالی که دیگر افراد خانواده بیدار هستند. در صورت ادامه مشکل رفتاری کودک ، به او توجه نکنید. او را روی صندلی دور از دیگر افراد خانواده بنشانید و به او بگویید برای 2 دقیقه باید ساکت بنشینی ، و دیگر به او توجه نکنید. اگر کودک ساکت ننشست ، از محروم کردن استفاده کنید و به او بگویید چون 2 دقیقه ساکت ننشستی ، به همین دلیل تو را از فلان کار محروم می کنم . محروم کردن ، یعنی حذف کردن فعالیت خاصی که در آن زمان کودک انجام می دهد )مثلا بازی کردن با اسباب بازی و یا تماشای تلویزیون (. او را به یک اتاق دیگر )غیر از اتاق خودش ( بفرستید و با در نظر گرفتن سن کودک ، میان 3 تا8 دقیقه اجازه ندهید از اتاق خارج شود. اگر در این مدت کودک ناراحت یا عصبانی شد، به او توجهی نکنید. در صورتی که از اتاق خارج شد، او را به اتاق برگردانید.وی تصریح می کند: در صورتی که پس از اتمام زمان مورد نظر، کودک دستورات شما را انجام داد، او را تشویق کنید. در صورت سرپیچی او، از روش ساکت کردن و یا محروم کردن استفاده کنید و تا زمانی که کودک شما به رفتار جدید عمل نکرده است ، روشهای گذشته را مرتب تکرار کنید.برای آن که کودک مستقل شود، به او حق انتخاب دهید. لازم نیست تمام قوانین و دستورات را برای کودک توضیح دهید. با کودک صمیمی باشید. به او توجه کنید و به طور مستقیم و آشکار از او درخواست کنید. کودک را به دلیل رفتار خوب ، تشویق کنید. زمانی که کودک لجبازی می کند، سریع عکس العمل نشان دهید. از راهکارهای مختلف ، مانند ارائه دلایل منطقی و روش "ساکت کردن و محروم کردن" استفاده کنید.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها