سرگذشت میلیاردر ناراضی سعودی به روایت یک نویسنده عرب

بن لادن او را نمی توان شناخت

کد خبر: ۷۳۸

واشنگتن به سودان اجازه داد که گواهی بی گناهی و حسن رفتار نظام کنونی این کشورراصادرکند و به علاوه نام این کشور را از فهرست تروریسم حذف کند و نیز تلاشی را در سطح بین المللی برای بهبود آواز، خارطوم در محافل و سازمانهای بین المللی انجام دهد. به موجب این معامله ، قرار شد که امریکا برای تامین حمایت اقتصادی و مالی خارطوم از طریق صندوق بین المللی پول و نهادهای بین المللی دیگر تلاش و شرکتهای امریکایی را برای سرمایه گذاری در سودان بویژه درحوزه اکتشاف نفت تشویق کند.در چارچوب این معامله ، واشنگتن موافقت کرد که با دعوای مطرح شده بر ضد امریکا در] ]دیوان دادگستری لاهه[ [ به دلیل یورش به کارخانجات داروسازی شفا در اگوست 1998 میلادی واقع بینانه برخورد و ضمن پرداخت خسارت های مربوطه به اشتباه خود اعتراف کند. ضمنا حسابهای صلاح ادریس سوداگر سودانی و مالک این کارخانجات را که به ارزش 27 میلیون دلار در بانکهای امریکایی بلوکه شده بود، بازگشایی کند.بی تردید اگر این توافق در صورت تحقق ، ضربه شدیدی به جمعیت های اسلامی وارد می آورد و نیز نقشه ] ]معادلات سیاسی[ [ منطقه را دگرگون می ساخت . چنان که نه تنها از عملیات تروریستی جلوگیری می کرد، بلکه با تامین کنندگان مالی این گونه عملیات را بویژه اسامه بن لادن که از دید امریکا بزرگترین تروریست در جهان است مقابله مینمود.نشانه هایی به تدریج پدیدار شد که حاکی از امکان اجرای عینی این توافق بود. بویژه سودان با پیش از سال دو هزار میلادی حاضر به میزبانی افغان های عرب نشد و دکتر ترابی نیز با بازداشت کارلوس تروریست معروف بین المللی در سودان با همکاری اسامه بن لادن و تحویل او به فرانسه که هنوز هم در حال محاکمه اوست، حسن نیت خود را نشان داد.بی تردید، سودان به دلیل همکاری با روند آموزش بسیاری از عناصر اصولگرا زیان زیادی دید و این موضوع باعث انزوای منطقه ای و بین المللی این کشور شد. از جمله سوءقصد به جان حسنی مبارک رئیس جمهور مصر در ژوئیه 1995 میلادی ، آثار مصیبت باری برای روابط مصر و سودان داشت.روابط سودان با مصر و امریکا از سال 1999 میلادی به ترتیب و به تدریج شاهد بهبود شتابانی بود و در نهایت در سال دوهزار میلادی ، طرح صلح مصر و لیبی با هماهنگی امریکا برای حل و فصل معضل جنوب سودان ارائه شد... چندی بعد پس از حملات تروریستی به نیویورک و واشنگتن و همکاری فعال سودان با امریکا، امریکائی ها به تحریمهای بین المللی سودان پایان دادند و ماجرای ستیزش نسبتا دیر پای خارطوم و واشنگتن به فراموشی سپرده شد.واژه "دموکراسی " ریشه یونانی دارد و در آن زمان ،مفهوم سیاسی آن "حکومت ملت بر ملت " بود. اما "ملت " در جامعه یونان که دموکراسی را سامان داد، به معنی کلی کلمه نبود، بلکه صرفا یک دهم از ساکنان یونان را ملت می خواندند. یک دهم را از] ]ملت[ [ طبقه آزاد تشکیل می دادند و نه دهم دیگر از اهالی یونان برده بودند. به همین جهت واژه دموکراسی در آغاز حاکی از حقوق مساوی و برابر برای همه اقشار ملت یونان نبود، بلکه نشانه ای از این ضرورت داشت که حکومت باید بنابر خواست نخبگان "آزاد" و طبق منافع ایشان سامان یابد و نه دهم دیگر از مردمان یونان، از کوچکترین حقوق طبقه "آزاد" محروم بودند.دموکراسی به مفهومی که در دوران معاصر در اروپا رواج یافته است ، تنها پس از انقلاب فرانسه پا گرفت و دموکراسی به معنی آزادی ، برادری و برابری برای همه شهروندان عینیت یافت و دیگر به معنی انحصار آزادی ، برابری و عدالت به طبقه آزاد نبود. در پی پیدایش نهضت سوسیالیسم در اوایل سده بیستم میلادی ، مفهوم دموکراسی دستخوش دگرگونی ناگهانی شد و طبق این مفهوم ، برابری ، برادری و آزادی بین شهروندان ، تنها زمانی محقق می شود که برابری اقتصادی بین همه شهروندان تحقق یابد و از این دیدگاه طرز تلقی انقلاب کبیر فرانسه از آزادی خیالی است . سوسیالیسم دموکراسی را با دموکراسی اجتماعی پیوند ناگسستنی داد و اگر به مفاهیم جدیدی که در صدد تحقق آنها بود، نگاهی بیندازیم ، متوجه می شویم که این نحله فکری در عمل برای تحقق اصولی دموکراسی اجتماعی ، جایی برای دموکراسی سیاسی باقی نمی گذارد. اما نظام حکومتی عربستان سعودی از زمان پیدایش این کشور، مبتنی بر اتوکراسی بود. سرشت ، مفاهیم و رفتار سیاسی این نظام در همه عرصه ها، از لحاظ شکلی و ماهوی با این مفهوم سیاسی - اجتماعی همخوانی دارد. نظام "اتو کراسی "، نظامی استبدادی است که سر کرده این نظام خود را نماینده خواست پروردگار بر روی زمین می خواند؛ نه اشتباه می کند، نه با کسی بحثی دارد، نه بازخواست می شود و نه حد و مرزی برای خواستها و رفتار او متصور است . به همین جهت ، نه برکنار و عزل می شود و نه محدودیتی برای اختیارات او وجود دارد. نه اختیارات او سازمند و نه تجزیه پذیر است . زیرا بنیانگذار این نظام از قبایل بیعت گرفته است و آنها عنوان "امامت" به او نهاده اند و وی را به عنوان پادشاه گماشته اند.انتفای همه یا بخشی از شروط بیعت ، باعث لغو بیعت نمی شود و وی را از امامت برکنار و مقام سلطنت را از او سلب نمی کند. بر این اساس ، نظام حکومتی در عربستان سعودی به این پادشاه امام اختیارات مطلق می دهد، زیرا اختیارات او طبق مذهب و افکار سعودی ، اصولا از آموزشهای شریعت اسلامی ناشی شده و این آموزشها، تکالیف ] ]سلطان[ [ را تعیین کرده است . بنابراین ، هرگونه تجاوز از حدود اختیارات پادشاه در چارچوب شریعت تعیین شده و مجازات وی هم تنها توسط شورای خاندان سعودی امکانپذیر است.به این شکل ، بی توجهی پادشاه به اختیاراتی که در چارچوب شرع تعیین شده ، نمی تواند باعث عزل یا کناره گیری او شود، مگر با اجماع خاندان آل سعود که جملگی از فرزندان ملک عبدالعزیز هستند. دیگران حقی ندارند و برکناری مشروط به جایگزینی یکی دیگر از فرزندان عبدالعزیز است . چنین اتفاقی در ماجرای خلع و عزل ملک مسعود بن عبدالعزیز به اتهام دیوانگی و هجر روی داد که در نهایت توسط ملک فیصل برادرش ، به قبرس و سپس ایتالیا تبعید شد، زیرا احکام شرع شامل حال افراد خاندان حاکم نمیشود، هر قدر هم جرم آنها سنگین باشد.ادامه دارد