رازهای خرده سیاره اروس

کد خبر: ۷۱۰

اکنون میوه های برنامه فرود کنترل شده فضا پیمای shoemaker NEAR که در ماه فوریه گذشته بر روی خرده سیاره اروس 433 نشست ، رسیده و آماده چیدن شده اند! نامه ای که در آخرین شماره نشریه نیچر به چاپ رسید )یکی از سه گزارش تازه این مجله (، آشکار می کند که پس از تحلیل هزاران تصویر ثبت شده توسطNEAR ، مشخص شده است که بخش اعظم سنگهای سطح اروس احتمالا از ضرب چاله منفردی که اخیرا آن را ضرب چاله شومیکر نامگذاری کرده اند، منشا گرفته اند. )تصویر بالا(.پیتر توماس و جوزف وه ورکا از دانشگاه کرنل همراه با مارک رابینسون از دانشگاه نورث وسترن و اسکات مرچی از دانشگاه جان هاپکینز اکنون عنوان کرده اند، برخوردی که یک میلیارد سال پیش میان خرده سیاره اروس و شهابسنگ عامل تشکیل ضرب چاله اتفاق افتاد، باعث انفجار صخره های بزرگ و پخش شدن سنگها در سطح سیارک شد.توماس می گوید: "تمام این مواد آواری را یک برخورد بزرگ پخش کرده است و رصد اروس به ما کمک می کند تا برای این پرسش که عملکرد اوضاع در سطح یک خرده سیاره چگونه است ، آغاز به یافتن پاسخ کنیم."توماس و همکاران او به بررسی و ارزیابی تصاویری که فضاپیمای NEAR از تمامی سطح اروس گرفته بود، پرداختند. آنها6760 تخته سنگ بزرگ را که هر یک بیش از15 متر قطر داشتند، برشمردندg )تصویر وh (. حدود44 درصد از این تخته سنگها در داخل ضربچاله شومیکر که خود گسترشی معادل 76 / کیلومتر دارد، جای گرفته اند )تصاویرe f و (. زمانی که دانشمندان خط سیرهای احتمالی قطعه سنگهایفوران یافته از محل ضربچاله شومیکر را پیش بینی کردند، به این نتیجه رسیدند که بسیاری از دیگر قطعه سنگهای بزرگی هم که در امتداد استوای اروس پراکنده شده اند، از ضربچاله مذکور منشا گرفته اند. نکته جالب این که ضربچاله های دیگر سطح اروس - که اکنون هیمروس Himeros و سایکی Psyche نامیده شده اند مشخصا به این صورت سنگ افشانی نکرده اند ؛ یا اگر هم کرده اند، بعدها قطعه سنگهای حاصل از آنها فرسوده یا مدفون شده اند.دیگر اشکال اسرارآمیزی که در تصاویر مربوط به اروس دیده می شوند، چیزهایی هستند که رسوبات حوضچه ای تخت از غبار بسیار نرم نامیده شده اند. ظاهرا این رسوبات متمایز از آوارهای سطحی زبرتر باقی مانده اند. دانشمندان خاطر نشان می کنند که احتمالا نوعی اثر الکتریکی ، مشابه با آنچه که به عقیده آنان بر سطح ماه وجود دارد، به گرد آمدن توده های ریز دانه کمک کرده است . ولی به گفته توماس : "این نظریه نیازمند فرضیات فراوانی است و همه ساز کارها را توضیح نمیدهد."و نکته آخر این که پژوهشگران هنوز نمی دانند آیا اشکال موجود بر سطح اروس همگی مشابه با آنچه بر روی سایر سیارکها یافت می شود، هستند یا نه . وه ورکا در این باره می نویسد: "هیچ چیزی که با رسوبات حوضچه ای تخت قابل مقایسه باشد، در سطح خرده سیاراتی نظیر گاسپرا، ایدایا فوبوس یافت نشده است . در این میان ، پوشش سطحی فوبوس مطمنا آنقدر مناسب هست که در صورت وجود چنین اشکالی بتوان آنها را مشاهده کرد."شاید تنها ماموریت های فضایی آینده بتوانند پاسخ این پرسشها را بیابند.