صنعت بیمه پس از انقلاب رشد چشمگیری داشت

به گزارش جام جم آنلاین ، دکتر ابوالفضل حلم‎زاده در گفت‌وگو با جام جم آنلاین اظهار داشت: حدود 105 سال پیش شاه سابق ایران به دلیل ابتلا به بیماری راهی اروپا شد. در جریان این سفر درمانی متوجه می‌شود که صنعتی به نام بیمه در کشورهای اروپایی وجود دارد.

حلم‎زاده افزود: او پس از بازگشت به ایران نزدیکان خود را مأمور می‎کند با سفر به این کشورها تحقیقی را دراین‌باره انجام بدهند. مأموران نیز به‌منظور پیاده‌سازی این صنعت در ایران به کشورهای اروپایی سفر می‌کنند و پس از چند ماه شاکله بیمه را در ایران به وجود می‌آورند. البته در روزهای ابتدایی آغاز به کار بیمه در ایران فقط نماینده‌های بیمه خارجی در ایران فعالیت می‌کردند.

این کارشناس صنعت بیمه گفت: 30 سال این شرکت‌ها فعالیت کردند و اجازه فعالیت به ایرانی‌ها را نمی‌دادند. در سال 1314 دولت وقت تصمیم می‌گیرد یک شرکت بیمه ایرانی تأسیس کند.اولین شرکت بیمه ایرانی، شرکت بیمه ایران است. مسئولان مربوطه سفرهای متعددی به کشورهای اروپایی داشتند.

وی عنوان کرد: 70 سال پیش حتی یک متخصص بیمه در ایران وجود نداشت. در کنار بیمه ایران همچنان شرکت‌های بیمه خارجی همچنان حضور داشتند. درواقع شرکت‌های بیمه خصوصی بودند و شرکت بیمه ایران دولتی محسوب می‌شد.

حلم‎زاده در ادامه گفت: شرکت‌های خارجی بیمه به‌هیچ‌وجه با مردم همکاری نداشتند. در سال 1316 قانون بیمه تصویب شد و تا سال 1348 ادامه داشت. دهه آخر حکومت شاهنشاهی، 11 شرکت خصوصی به‌جز بیمه ایران در ایران تأسیس شدند. از سال 51 تا 57 یک شرکت بیمه دولتی و 11 شرکت غیردولتی در ایران فعالیت می‌کردند.

این کارشناس بیمه اضافه کرد: با تصویب قانون عملیات بیمه‎گری ، بیمه مرکزی تأسیس شد. این نهاد در سال 50 راه‌اندازی شد و وظیفه‎اش هم نظارت و هدایت بیمه در کشور به‌موجب قانون بود. بیمه مرکزی اختلاف سنی 30 و خرده‌ای سال با بیمه ایران دارد. درواقع بیمه ایران زودتر از بیمه مرکزی به وجود آمده است.

حلم‎زاده یادآور شد: سال 50 نخستین بار عملکرد شرکت‎های بیمه خارجی موردبررسی قرار می‎گیرد. به‌تدریج تا سال 57 که انقلاب اسلامی ایران به وقوع می‎پیوندد، صنعت بیمه ایران ملی می‎شود و به همین ترتیب فعالیت شرکت‌های بیمه در ایران متوقف می‎شود. آن 11 شرکت خصوصی بیمه هم در بیمه دانا ادغام شد. سه شرکت آسیا ، البرز و معلم هم که از قبل در کشور وجود داشت. بیمه دانا فقط در رابطه با اشخاص فعالیت می‌کرد اما در سال‌های بعد در رشته‌های دیگر هم مسئولیت بیمه‌گری بر عهده گرفت همانند اموال.

وی خاطرنشان کرد: سال 1370 به بعد بحث خصوصی‌سازی بیمه مطرح و تا سال 1381 بیمه از انحصار بخش دولتی خارج شد. ابتدا مجوز فعالیت این نوع بیمه در مناطق آزاد صادر شد و شرکت ایجاد کردند تا در این مناطق کار بیمه‎گری را انجام بدهند. نخستین شرکتی که در مناطق آزاد ایجاد شد شرکت حافظ بود.

کارشناس صنعت بیمه بیان داشت: بعد از سال 82 به بعد نیز شرکت‌های خصوصی بر مبنای اصل 44 قانون اساسی همانند کارآفرین، رازی، دی ، معلم، پاسارگاد، پارسیان و ...ایجاد شدند و مجوز فعالیت گرفتند. اگر بخواهیم رویه بیمه را نگاه کنیم ماقبل از انقلاب چنین پیشرفتی نداشتیم. از سویی قبل از انقلاب دانش بیمه در کشور ما وجود نداشت و از متخصصی برخوردار نبودیم.

وی گفت: بعد از انقلاب با توجه به تصویب قانون بیمه‎گری و همچنین اصل 44 قانون اساسی که حاکی از دادن مجوز برای شرکت‎های خصوصی جهت بیمه گری بود، اتفاقات خوبی در این حوزه افتاد. ما شاهد رشد چشمگیر شرکت‌های خصوصی بیمه بودیم. شرکت‌های بیمه ، چه دولتی و چه غیردولتی با همکاری بیمه مرکزی باعث رشد این صنعت شدند.

حلم‎زاده اذعان داشت: از نکات مثبتی که پس از انقلاب در رابطه با بیمه می‌توان به آن اشاره کرد این است که تعداد شرکت‌های خصوصی بیمه بیشتر شدند. قبل از انقلاب چنین رویه‌ای وجود نداشت. اکنون شرکت‌های بیمه خصوصی در کشور به دو برابر رقم قبل از انقلاب رسیده است. در حال حاضر 20 تا 30 شرکت خصوصی در صنعت بیمه فعالیت دارند و پا به عرصه وجود گذاشتند.

کارشناس امور بیمه بابیان اینکه این شرکت‌های بیمه در سال‌های گذشته رشد مطلوبی را تجربه کردند و در صورت استمرار آن ، با رسیدن به چشم‌انداز توسعه به رتبه اول منطقه می‌رسیم، تأکید کرد: یکی از شاخص‌های توسعه در کشورهای مختلف ، ضریب بیمه عمر است. در تمام دنیا بیمه‌های زندگی یک‌طرف ، بیمه عمر یک‌طرف دیگر قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به رشد بیمه عمر وزندگی در بسیاری از کشورهای دنیا گفت: برای کشورهای آسیایی مثل ژاپن ضریب رشد بیمه‌های زندگی 300 تا 500 درصد است. هر ژاپنی سه تا پنج‌برگ بیمه عمر دارد. اما در ایران زیر 5 درصد است. آیا این نرخ کم فقط به دلیل شرایط اقتصادی بوده است؟ یعنی اینکه فقط به دلیل پول نداشتن بیمه نخریده‌اند و یا اینکه واقعاً مسائل دیگری نظیر فرهنگی در آن دخیل بوده است؟ حلم‎زاده عنوان کرد: بیمه مرکزی به‌عنوان متولی امر بیمه در کشور است و وظیفه دارد حقوق بیمه‌گذاران را رعایت کند و به نظر می‌رسد فرهنگ‌سازی برای بیمه عمر در این نهاد مغفول مانده است. ما با استاندارهای جهانی فاصله بسیار زیادی داریم. بیمه زندگی یکی از معیارهای توسعه به شمار می‌رود. بیمه یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است و زمانی خریداری می‌شود که نیازی به آن نیست. به صنعت بیمه می‌توان به چشم چتر نجات نگاه کرد.

این کارشناس بیمه در پایان گفت: ما صندوقی را ایجاد کرده‌ایم که حتی اگر کسی در تصادفات رانندگی دچار خسارت شد و بیمه‎نامه نداشت موردحمایت قرار بگیرد. این صندوق به موارد فوتی برمی‎گردد و تأمین خسارت می‌کند. در هیچ جای دنیا ارزیابی خسارت به این‌گونه نیست. ارزیابان خسارت ایران بسیار خبره شده‎اند و شنیده‎ام که برخی از این ارزیابان بدون لزوم به یادگیری زبان با درآمدهای بسیار زیاد جذب کشورهای اروپایی شده‎اند. این فرصت خوبی است که برای ارزیابان به وجود آمده و ما ارزیابان بسیار حرفه‎ای را تربیت‌کرده‌ایم.