در اندیشه شیعی، غدیر و ولایت امیر مومنان علی علیه السلام جایگاه ویژه ای دارد؛ از اینرو عالمان شیعی درباره مسئله جانشینی امیر مومنان علی علیه السلام در روز غدیر خم و نیز در زمان ها و مکان های دیگر ، مباحث فراوانی مطرح کرده اند و کتاب های بسیاری نگاشته اند.
کد خبر: ۱۱۶۱۱۵۵
غدیریه ها و اشعار علوی

به گزارش جام جم آنلاین ، آنان در مباحث و مکتوبات خود، دلایل عقلی فراوانی را درباره مسئله ولایت و امامت ذکر کرده‌اند و به دلایل نقلی فراوانی تمسک جسته اند. در کنار این دلایل ، اشعار شاعران عرب درباره ولایت علی علیه السلام و ماجرای غدیر خم ، گواه گویایی درباره حقانیت این مدعاست. چه اینکه مخالفان همواره به نقص یا تاویل سخنان قرآن کریم و پیام اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) دست یازیده­اند، از جمله آنکه واژه «مولا» در عبارت «من کنت مولاه فهذا علی مولا» را به معنای دوستی دانسته اند و آنان را به معنای زمامداری و حکومت پس از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نپذیرفته اند، در این میان اشعار شاعران عرب در روز غدیر خم و پس از آن، شاهد خوبی بر این مدعاست که واژه «مولا» در خطبه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در آن روز به معنای زمامدار و فرد دارای قدرت ولایت بوده و معنای دوستی از آن به ذهن نمی آمده است؛ به عبارت دیگر، در آن روزگار در میان مسلمانان «مولا» در معنای زمامدار و حاکم و ... مسلّم پنداشته می شده و همین، باعث سرودن اشعار فراوانی با همین مضمون در مدح علی علیه السلام شده است.

در این میان ، اشعار حسان بن ثابت از جایگاه ویژه ای برخوردار است، چه آنکه این اشعار علاوه بر شیوایی و رسایی آن، گواهی تاریخی بر حقانیت غدیر و جانشینی علی علیه السلام به شمار می آید و یکی از براهین و دلایل برای اثبات ولایت و امامت علی علیه السلام است. چنین است که علامه امینی رحمه الله علیه در کتاب گران سنگ الغدیر به ذکر اشعار حسّان بن ثابت درباره غدیر و ولایت علی علیه السلام می پردازد و ضمن توضیح ابیات به آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره فضائل امیر مومنان علی علیه السلام می پردازد.

یکی از اشعار که در این راستا سروده شده به این شرح است:

ینادیهم یوم الغدیر نبیهم****بخمٍ واسمع بالرسول منادیا

فقال: فمن مولاکم ونبیکم****فقالوا ولم یبدوا هناک التعامیا

إلهک مولانا وأنت نبینا****ولم تلق منا فی الولایة عاصیا

فقال له : قم یا علی فإننی****رضیتک من بعدی إماماً و هادیاً

فمن کنت مولاه فهذا ولیه****فکونوا له اتباع صدق موالیاً

هناک دعا اللهم وال ولیه****وکن للذی عادا علیاً معادیا

معنای این قصیده چنین است:

-پیامبر بزرگوار، در روز غدیر به مسلمانان ندا کرد و گفت:

-نبی و مولای شما کیست؟ بدون هیچ گونه درنگ و چشم پوشی گفتند:

-خداوند مولای ماست و تو پیامبر مایی و از ما، هیچ گونه عصیانی در این زمینه نخواهی دید.

-پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی فرمود: برخیز که تو بعد از من پیشوای این خلقی.

-هرکه من مولای اویم، علی مولای اوست، و برشماست که به راستی پیرو او باشید.

-خداوندا! دوستدار دوستان او باش و دشمن دشمنانش!

اولین قصیده ای که راجع به داستان غدیر سروده شده ، همین شعر است و حسّان در حضور بیش از صد هزار نفر جمعیت که در میانشان سخنوران و شاعران بنامی بوده و بزرگان قریش، که به دقایق سخنرانی واقف بوده اند، این قصیده را خواند و فصیح ترین مرد عرب خود رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود که زینت بخش آن مجمع باشکوه بود و شاعر را تصدیق فرمود و مورد عنایت و لطف خود قرار داد: که چه نیکو این حادثه را به شعر درآوردی ، و فرمود: «لاتزال یا حسّان مویّدا بروح القدس ما نصرتنا بلسانک»

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها