نقش زنان در دفاع مقدس هنوز هم ادامه دارد

برای شروع بهتر است از خط مقدم صحبت کنیم، تعدادی از زنان ایرانی از همان ابتدای جنگ، با شروع درگیری‌ها، مستقیما با عراقی‌ها وارد مبارزه شدند و مثل بقیه رزمنده‌ها اسلحه به دست گرفتند، بجز آنها زنانی هم که ساکن شهرهای خرمشهر و سوسنگرد بودند، در مقاطعی با دشمن روبه‌رو شدند و مستقیما در مبارزه‌ها شرکت کردند.

نقش و ماموریت مهم بعدی زنان در آن دوران بخصوص در مناطق جنگی، مدیریت کانون خانواده بود. خانواده‌ای که ناگهان درگیر جنگ شده بود، مرد خانه عموما در مناطق عملیاتی حضور داشت و اینجا بود که زنان با مدیریت‌شان به زندگی در منطقه جنگی رنگی تازه بخشیدند. بجز اینها، زنان دیگری هم در دفاع مقدس نقش داشتند، یعنی مادران، دختران، همسران و خواهرانی که در شهرهای دیگر زندگی می‌کردند، از مناطق عملیاتی دور بودند و با دست خودشان همسرانشان را راهی میدان جنگ کرده و آنها را برای حضور در خط مقدم تشویق می‌کردند و این تشویق و حمایت اصلا قابل وصف نیست، این‌که یک مادر با وجود این‌که یک فرزند شهید دارد، باز هم فرزند دیگرش را راهی جبهه می‌کند. این روح بلند زنان کشورمان را نشان می‌دهد. روح بلندی که هنوز هم اثراتش را می‌توان دید. اما نقش زنان هنوز هم ادامه دارد، مخصوصا در ارتباط با پرستاری از جانبازان دفاع مقدس، نقشی که از همان زمان شروع شده و هنوز هم ادامه دارد.

ما زنان زیادی را می‌بینیم که خالصانه از جانبازان دفاع مقدس نگهداری می‌کنند، با آنها عاشقانه زندگی می‌کنند و فلسفه‌شان هم این است که شما رسالت خودتان را برای کشور انجام داده‌اید و حالا نوبت‌ماست که دین‌مان را به وطن ادا کنیم. این زنان در سال‌های بعد از جنگ، فرزندان شهدا را پرورش دادند، تربیت کردند و طوری در دامانشان پرورش دادند که در همان مسیر قدم بردارند. این زنان هیچ‌وقت مدعی نبودند، مطالبه نداشتند و با وجود تحمل مشکلات و سختی‌ها، این شرایط را توفیق می‌دانستند که همسر شهید یا جانباز دفاع مقدس باشند.

سرهنگ حسن رسولی‌منفرد

معاون سابق بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس