حرم سقا بی‌آب نمی‌ماند!

کلمن‌ها معمولی‌اند نه شلنگی دارند و نه لوله‌کشی. هنوز آنقدر امکانات ندارند که مثل حرم امام رضا (ع) قدم به قدم آبسردکن‌های الکترونیک باشد و لیوان‌های یک بار مصرف.

کلمنند و لیوانی استیل و زنجیر محافظ.... در حرم بودم تشنه‌ام شد رفتم آب خوردم و زل زدم به کلمن‌ها... آب عطش حرم عباس ام‌البنین یا عباس علی... کلمن‌ها وقتی خالی می‌شود، خادم‌ها دلهره می‌گیرند از این که زائر‌ها تشنه بمانند، بدو بدو منبع آب می‌آورند و کلمن‌ها را پر می‌کنند. شاید خادم‌ها نمی‌خواهند حرم سقا بی‌آب بماند.

خانه مولا که مهمان داشته باشد و پذیرایی نرسد مهمان‌ها پای نوکرها نمی‌نویسند پای صاحبخانه می‌نویسند و چه خوب نوکرهایی هستند که دلهره آب دارند. همان یک بار که عباس قول آب داد و ناامیدش کردند برای همیشه تاریخ بس است ... ! همان یک بار که عباس مشکش سوراخ شد و دلش سوخت برای همه اعصار کافی‌است ...! بزرگی می‌گفت تیر به چشم عباس خورد که با بچه‌های چشم انتظار چشم توی چشم نشود ... می‌گفت مگر می‌شود عباس با آن ادب و ارادت از سر تشنگی دست توی آب ببرد و یاد تشنگی حسین بیفتد و بی‌خیال آب خوردن شود؟ می‌گفت عباس دست در آب برد و نزدیک دهان برد که اسبش بنوشد و از قضا اسب هم ادب کرد و ننوشید ...

زل زده‌ام به کلمن‌های آب یخ در حرم عباس به سرداب زیر ضریح به قنات جاری که دور مقبره اصلی حضرتش چرخ می‌زند و چک چکش هزار سال است می‌خواهد از دل عباس دربیاورد و نمی‌شود... هی می‌گوید عباس دورت بگردم و ... .

پسری تپل و مو فر فری با قیافه‌ای که شیطنت از قیافه‌اش شره می‌کند، می‌آید کنار کلمن آب می‌نوشد ... دور لبش خیس است آب را از پشت سبیل نداشته‌اش می‌مکد داخل دهان چشم توی چشم می‌شویم یک جمله از بین لب‌هایش بیرون می‌زند می‌فهمم اصفهانی است ... می‌فهمد ایرانی‌ام همان‌طور که لیوان را می‌گذارد روی در کلمن، کلمن را تکانی می‌دهد یخ‌ها در آب می‌رقصند از حجم پر آب در کلمن که مطمئن می‌شود، به لهجه اصفهانی می‌گوید: می‌گم وا کاشکی تو کربلا اون روزی عاشورا همینقد آب بود حضرتی عباس می‌برد برا بچه‌ها تشنه نیمی موندن... بغضم می‌ترکد ... .

حامد عسکری - شاعر