توتال می‌خواهد از آلمان لوله وارد کند

نکته قابل توجه در این زمینه مربوط به بندی از قرارداد همکاری این شرکت فرانسوی با ایران است که توتال به نوعی ملزم به استفاده از توانمندی‌های داخلی کشورمان در بخش‌های مختلف از جمله لوله‌های مورد نیازش شده و اکنون با بی‌توجه به این نکته مشغول رایزنی برای تامین لوله‌های مورد نیاز خود از طریق یک شرکت آلمانی است. در این زمینه جام‌جم گفت‌وگویی با مهدی نصیری، مدیر کارخانه و عضو هیات‌مدیره شرکت لوله‌سازی ماهشهر داشته که در ادامه می‌خوانید.

پروژه پارس جنوبی توتال به چه میزان لوله نیاز دارد؟

براساس اطلاعات این قرارداد توتال برای تکمیل این پروژه نیازمند 200 کیلومتر لوله گاز ترش است.

تقسیم‌بندی لوله‌ها به چه صورت است؟

برای خطوط گازی به دو نوع لوله مخصوص گاز ترش و شیرین نیاز داریم که لوله‌های گاز ترش از حساسیت و اهمیت بیشتری برخوردارند چون این نوع گاز علاوه بر خورندگی در صورت بروز نشتی آلودگی محیط زیستی بالایی ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل فناوری تولید این نوع لوله‌ها بالاتر از لوله‌های گاز شیرین است.

اصولا چند کارخانه توان تامین نیاز توتال در این قرارداد را دارند؟

سه کارخانه لوله‌سازی اهواز، صفا و ماهشهر لوله‌های جوش مستقیم را تولید می‌کنند و توتال می‌تواند از این محصولات استفاده کند. این درحالی است از گذشته نیز توان تولیدی این لوله‌ها در ایران وجود داشته و پروژه‌های مختلفی هم اجرایی شده است.

آیا استانداردهای لوله‌های تولیدی ایران قابل قبول شرکت‌های بین‌المللی و داخلی است؟

اغلب تولیدکنندگان دارای بالاترین سطوح توانمندی تولید هستند. لوله‌سازی ماهشهر نیز می‌تواند براساس استانداردهای روز دنیا اقدام به تولید لوله برای استفاده در پروژه‌های نفت و گاز کند. به عنوان مثال اکنون پروژه 40 کیلومتری گاز ترش مربوط به شرکت مناطق نفتخیز را در دست داریم که دقیقا شرایط لوله‌های مورد نیاز توتال را دارد.

کارشناسان توتال از توانمندی‌های شما با خبر هستند؟

بله؛ از حدود یکسال پیش کارشناسان توتال از توانمندی‌های کارخانه ماهشهر بازدید کردند و پس از مدتی اعلام شد که در بازدید اولیه شرکت ماهشهر مورد تائید قرار گرفته و برای بار دوم قرار است که گروهی از کارشناسان برای بررسی‌های تکنیکی‌تر وارد کارخانه شوند که این اتفاق هم نزدیک به هفت ماه پیش افتاد که در آن بازدید هم دوباره کارخانه با استانداردهای مورد نیاز توتال همسو بود. پس از آن توتال اعلام کرد به دلیل این‌که هنوز قرارداد اصلی با ایران امضا نشده، نمی‌تواند اقدام به انعقاد قرارداد با لوله‌سازان ایرانی کند بنابراین وقتی قرارداد امضا ‌شد، هیات نهایی مراجعه خواهد کرد و مراحل اداری کار آغاز می‌شود. بنابراین ما منتظر حضور کارشناسان توتال برای انعقاد قرارداد بودیم که خبر آمد توتال همان لوله‌ها را از آلمان خریداری خواهد کرد.

آیا توتال الزامی به خرید داخلی تجهیزات و لوازم مورد نیاز کارش از داخل ایران داشت؟

ببینید در این زمینه من نمی‌توانم پاسخ بدهم، اما قبل از بازدید اولیه، کارشناسان توتال طی تماس تلفنی به ما اعلام کردند به این دلیل که توتال ملزم به استفاده از توانمندی‌های داخلی ایران است، درنظر دارد جهت بررسی‌ها و هماهنگی‌های بعدی از کارخانه بازدید کند. پس احتمالا پاسخ پرسش شما مثبت است و توتال به نوعی ملزم به استفاده از توانمندی داخلی ایران بوده نه خریدهای خارجی.

شرایط رکود در صنعت شما چگونه است؟

با توجه به این‌که پروژه جدیدی در صنعت نفت مطرح نشده بسیاری از کارخانه‌ها با حداقل ظرفیت درحال تولید هستند. به عنوان مثال در همین کارخانه تقریبا از سال گذشته تا امروز پروژه خاصی نبوده و فقط به امید دریافت سفارش توتال پرسنل حفظ شده بودند که بتوانیم پاسخگوی نیاز توتال باشیم.

چند نفر در این کارخانه شاغل هستند؟

به‌طور مستقیم 450 نفر، اما اگر قرارداد توتال با تولیدکنندگان داخلی امضا ‌نشود پس از اتمام پروژه 40 کیلومتر شرکت مناطق نفتخیز امکان حفظ این تعداد شغل برای کارخانه نیست. لازم به یادآوری است که قبلا از انتخابات خرداد تصمیم‌ داشتیم یک شیفت کارخانه را به دلیل نبود سفارش تعدیل کنیم، اما وعده داده شد که شرایط در آینده بهتر است و سفارش‌ها آغاز خواهد شد.

شرایط اقتصادی را در آینده متفاوت از آنچه تجربه کردید دیده بودید؟

دقیقا، براین باور بودیم که در دولت دوم آقای روحانی شرایط اقتصادی بهبود بیشتری داشته باشد و پروژه‌های عمرانی بتواند دوباره چرخ اقتصاد این کارخانه را به حرکت درآورد. البته فروردین برنده مناقصه پایانه نفتی بهرگان با 400 کیلومتر لوله شده بودیم، پس انتظار داشتیم شرایط بهتری داشته باشیم، اما پس از پنج ماه اعلام کردند این پروژه به دلیل مشکلات اقتصادی کنسل و به آینده موکول شده است و درباره بازار هم که خودتان بهتر در جریان امور هستید.

در برخی موارد اعلام شده تولیدکنندگان داخلی نمی‌توانند در زمان تعیین‌شده به قرارداد عمل کنند و هزینه تولید آنها بالاتر از واردات است. آیا واقعا اینگونه است؟

درباره زمانبندی خیر، چون براساس قرارداد اصولا جریمه‌هایی برای تاخیر در نظر گرفته می‌شود و معمولا تولیدکنندگان برای جلوگیری از جریمه، کار را بموقع تحویل می‌دهند، اما درباره هزینه تمام‌شده اجازه دهید به نکته‌ای اشاره کنم که همه کشورها از صنایع خود به‌رغم نبود مزیت رقابت قیمتی، دفاع می‌کنند و بسیاری از پیمانکاران ملزم به خرید‌های داخلی هستند، پس این نکته هم قابل قبول نیست. هرچند در اغلب موارد اینگونه نیست و تولیدکنندگان داخلی قابلیت رقابت خوبی چه در بخش کیفی و چه درباره قیمت تمام‌شده با محصولات مشابه دارند.

مواد اولیه مورد نیاز این لوله‌ها داخلی است یا خارجی؟

فناوری تولید ورق‌های این لوله‌ها در اختیار برخی کشورهاست و به همین دلیل ما باید ورق‌های مورد نیاز خودمان را وارد کنیم. البته اخیرا شرکت اکسین اعلام کرده توان تولیدی دارد. اگر این اتفاق افتاده باشد بسیار مفید است، ولی تا امروز چنین اتفاقی نیافتاده.

عماد عزتی