آسیب‌پذیرترین کاربر ترافیکی

با توجه به این‌که در حال حاضر انتقال عابران پیاده‌ای که متأسفانه با بی‌توجهی به قوانین موجب بروز تصادف و وارد آمدن ضرر به جان و مال خود و دیگران می‌شوند، به خارج از شهر جهت متنبه شدن امکان‌پذیر نیست، ماده 215 آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی وظایفی به شرح ذیل جهت عابرین تکلیف کرده است.

در محل‌هایی که پیاده‌رو وجود دارد از سطح سواره‌رو استفاده نشود.

در محل‌هایی که پیاده‌رو وجود ندارد یا در صورت وجود به دلایلی غیرقابل تردد باشد، باید از منتهی‌الیه سمت چپ سواره‌رو و عکس جهت حرکت وسایل نقلیه عبور کنند.

برای گذشتن از عرض راه، تنها از گذرگاه‌های پیاده، پل‌های هوایی و گذرگاه‌های زیرزمینی مجاز عبورکنند.

از دویدن، پریدن و ورود ناگهانی به سطح سواره رو خودداری کرده و مراقب حرکت وسایل نقلیه باشند.

از حصار آزادراه‌ها نگذرند و در بزرگراه‌ها و خیابان‌ها از لابه‌لای درختان و بوته‌های حاشیه و میانه راه عبور نکنند.

در تقاطع‌ها با روشن شدن چراغ سبز مقابل خود (چراغ عابر) حرکت کرده و هنگامی که چراغ عابر قرمز بود عبور نکنند.

از موانع و خط‌کشی خطوط ویژه سواره‌رو در خیابان‌ها و میدان‌ها عبور نکنند.

در بزرگراه‌ها و خیابان‌های اصلی، از خارج از گذرگاه‌های تعیین شده عبور نکنند.

در سواره‌روی خیابان برای سوار شدن به وسیله نقلیه و همچنین صحبت کردن یا خرید و فروش با راننده یا سرنشینان وسایل نقلیه، توقف نکنند.

چنانجه عابر پیاده تکالیف قانونی خود را در عبور از معابر رعایت نکند در صورت وقوع تصادف در صورتی که راننده خودرو تمام مقررات را رعایت کرده باشد، مقصر شناخته نشده و تقصیر متوجه عابر خواهد بود.

لذا تفکر رایج که عابر پیاده را عنصری فاقد مسئولیت و تکلیف هنگام عبور قلمداد می‌کرد منسوخ بوده و عابران لازم است نسبت به آگاهی و عمل به قانون هوشیار باشند.

برابر آمارهای حاصله امسال 30 درصد متوفیان تصادفات عابران پیاده بوده‌اند و بخش قابل توجهی از متوفیان از ساعت 20 الی 24 فوت کرده‌اند.

ویژگی بارز وقوع تصادف در این ساعات این است که همزمان با کاهش دید به دلیل غروب آفتاب و خنکی هوا تعداد عابران در این ساعات در سطح معابر افزایش یافته و در صورتی که عابران اصل دیدن و دیده شدن را علاوه بر تکالیف قانونی فوق رعایت نکنند، احتمال تصادف آنها بالا خواهد رفت.

قاعده فوق قاعده‌ای ساده است که رعایت آن نجات بخش عابران و دوچرخه‌سواران خواهد شد.

در این قاعده ابتدا فرد باید تمام حواس خود از جمله بینایی، شنوایی و... را به کار گیرد تا به درک درستی از محیط خود برسد.

این‌که وسایل نقلیه از او چقدر فاصله دارند، زمان لازم برای عبور از معبر را دارد یا خیر و... ولی پیش از آن که فرد تلاش کند ببیند، باید نحوه پوشش فرد به گونه‌ای باشد که دیده شود؛ یعنی از رنگ‌های روشن و حتی‌المقدور شبرنگ برای تردد در شب استفاده کند.

چنانچه شب هنگام عابر از لباس‌های تیره بخصوص مشکی استفاده کند، باید مطمئن باشد راننده وسیله نقلیه او را تا فاصله 10 متری نخواهد دید و در صورت مشاهده پس از ده متر نیز امکان عکس‌العمل بموقع نخواهد داشت.

سرهنگ عین‌ الله جهانی - معاون اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور ناجا