نجات پرندگان مهاجر با چاشنی سهل‌انگاری

شهر زیبای فریدونکنار که تا پیش از علنی‌شدن نقش برخی ساکنانش در نسل‌کشی پرندگان مهاجر، به برنج بی‌نظیر و زیبایی مسحورکننده‌اش معروف بود، مدتی است لقب سیاهچاله پرندگان مهاجر را یدک می‌کشد. با این که هنوز هم خوبی‌های این شهر و مردمانش باقی است، اما کشتار پرندگان از سوی عده‌ای معدود، معروف و مشهور، باعث رنجش خاطر بخشی از مردم منطقه و بسیاری از شهروندان نقاط دیگر کشور شده است.

کد خبر: ۹۷۹۹۱۵

گردشگرانی که این منطقه را برای تفرج انتخاب می‌کنند، در فصول سرد سال با خدمات ویژه رستوران‌های منطقه آشنا هستند: غذاهایی طبخ شده با گوشت پرندگان وحشی! خدمتی که حتی با اعلام رسمی خطر آنفلوآنزای پرندگان نیز متوقف نشده است.

اما مالکان این رستوران‌ها، یا خود دستی در کشتار دارند یا با پرداخت مبالغ قابل توجه، صیادان بومی را تشویق به کشتار کرده و سودشان از کشتار را تثبیت می‌کنند. کشتاری که دیگر بر کسی پوشیده نیست ادعاهای حاکی از قدمت اکثر روش‌های آن، آبا و اجدادی بودنش، از سر نیاز و محدود بودنش سخنانی جعلی است که ساخته تفکر کاسبانه و دید ناپایدار و منفعت طلب به حیات وحش است. این دیدگاه از یک سو توسط ذی نفعان کشتار به عنوان دفاع مطرح می‌شود و از دیگر سو بهانه‌ای می‌سازد تا مسئولان و متولیان محلی برخورد نکردن با خویش و آشنا را موجه جلوه دهند.

امسال نیز همچون سال‌های گذشته، گزارش مشاهده موارد مبتلا به آنفلوآنزای پرندگان و خطر انتقال آن به مردم موجب محدودیت یا منع صید و شکار پرندگان مهاجر شده است، اما منوی رستوران‌دارهای منطقه هنوز به سیاهه پرندگان مهاجری شباهت دارد که این منطقه را به عنوان مامن زمستان گذرانی انتخاب کرده‌اند. در این رستوران‌ها که تحت نظارت و بازرسی‌های دوره‌ای ادارات بهداشت و دامپزشکی هستند، باید از سر و حیات وحش بویژه پس از اعلام خطر ابتلا به آنفلوآنزا خودداری شود.

در این میان مسئولان مذهبی منطقه نیز باید ضمن تقبیح نسل کشی پرندگان، مردم را از خطرات این رفتار غیر عالمانه آگاه کنند و لااقل در حیطه استفاده پرندگان حرام گوشت و آنها که به دور از ضوابط شرعی کشته شده‌اند خواستار اقدام قاطع مسئولان باشند. هرچند اگر قرار باشد کسی به مسائل شرعی توجه کند، مشخص می‌شود نخستین گام‌ها چون ذکر نام خدا و از سر نیاز بودن و آزار ندادن صید و شرایط کشتن و... نیز اجرا نشده و نمی‌شود!

مسئولان انتظامی و امنیتی چندسالی است از برخورد قاطع با عده‌ای انگشت شمار دم می‌زنند که آبروی منطقه را به سخره گرفته‌اند، اما در برخی جلسات اداری که در رستوران‌های مورد اشاره برگزار می‌شود، منوی غذای رستوران‌ها را نادیده می‌گیرند. مسئولان محیط زیست منطقه هم که طبق معمول از یک سو تحت فشار رسانه‌ها و فعالان محیط زیست قرار دارند و از دیگر سو خجالت زده آشنایان و دوستان منطقه‌ای هستند، بهتر می‌دانند حل ریشه‌ای مساله را از باقی ارگان‌ها طلب کنند.

برخلاف ادعای برخی اهالی، پرندگان مهاجری که در بشقاب‌های فریدونکنار سرو ‌و در خیابان‌های فریدونکنار فروخته شده و در رستوران‌های فریدونکنار طبخ می‌شوند، ملک اهالی این منطقه نیستند، همان طور که نفت استحصالی جنوب کشور ملک مردم جنوب نیست. البته شرایط پرندگان مهاجر سخت‌تر از نفت است، چراکه براساس ضوابط جهانی حفاظت از پرندگان مهاجر، قابل تملک و استفاده توسط یک ملت هم نیست!

باید دید آیا امسال هم مثل سال‌های گذشته، مسئولان سهل‌انگارانه با مساله برخورد می‌کنند؟ فعالان محیط زیست فراموش نخواهند کرد که برخورد با رستوران‌هایی که گوشت پرنده وحشی سرو می‌کنند در نخستین گام‌های برنامه پنج ساله توقف نسل‌کشی پرندگان مهاجر قرار داشت، برنامه‌ای که نزدیک به نیمی از زمانش گذشته و منطقا باید نیمی از اهداف آن محقق شده و نیمی از مسیرش پیموده شده باشد.