کار با حاتمی‌کیا، یک کلاس درس است

فکر می‌کردید روزی با حاتمی‌کیا کار کنید؟

همکاری با آقای حاتمی‌کیا یک شانس بسیار بزرگ است و به بازی در فیلم بادیگارد بسیار افتخار می‌کنم. از زمانی که به سینما آمدم، مسیری را برای خودم مجسم کردم تا همکاری با کارگردان‌های خوبی مثل آقای حاتمی‌کیا برایم پیش بیاید.

چطور برای این فیلم انتخاب شدید؟

پروسه آن مثل همه انتخاب‌های دیگر بود. من سر کار دیگری بودم که از فیلم بادیگارد با من تماس گرفتند و برای تست دعوت و درنهایت برای نقش مریم انتخاب شدم؛ نقشی که دختر آقای پرستویی و خانم زارعی بود. این نقش را خیلی دوست دارم.

همبازی شدن با این دو بازیگر چطور بود؟

وقتی آدم در گروهی حرفه‌ای و کنار آقای پرستویی و خانم زارعی قرار می‌گیرد و پشت دوربین هم آقایان حاتمی‌کیا و محمود کلاری عزیز هستند، حس خیلی خوبی به آدم می‌دهد و پله‌ای برای پیشرفت و موفقیت محسوب می‌شود. در چنین شرایطی طول نقش اصلا مهم نیست.

شیوه کارگردانی حاتمی‌کیا چطور است؟

فکر کنم همه می‌دانند ایشان چقدر حرفه‌ای و با نظم خاص خود هستند و دقیقا می‌دانند باید در صحنه فیلمبرداری چکار کنند.

سختگیر است؟

(می‌خندد) بله، خیلی. البته در کنارش بسیار هم بامحبت و مهربان است.

موقع بازی مقابل پرستویی و زارعی استرس هم داشتید؟

اگر بگویم نه که واقعا دروغ گفته‌ام. قرار گرفتن جلوی عزیزانی که از بزرگان سینمای ایران هستند برای من کار سختی بود. اما از سوی دیگر چون گروه بسیار حرفه‌ای بود و بازیگران مقابل در کارشان توانا بودند، راحتی‌هایی هم وجود داشت و باعث بالا رفتن سطح بازی ام می‌شد. کار کردن با استادانی مثل آقای پرستویی جدا از این‌که باعث بهتر دیده شدن بازی بازیگر مقابل می‌شود، تجربه ارزنده‌ای است و امثال من چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. همکاری با بزرگانی همچون آقایان حاتمی‌کیا، پرستویی، کلاری و خانم زارعی مثل یک کلاس درس است.